მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები -7-

არ მეთმობა მისი ტუჩები,არ შემიძლია ეს სიამოვნება მოვიკლო მაგრამ გონება იმარჯვებს და მამაკაცს ვშორდები.ის გაოგნებული მიყურებს და ოდნავ შესამჩნევად იღიმის,ორივე მძიმედ ვსუნთქავთ.დაბნეული ვარ!კაცი რომლის სახელიც კი არ ვიცი მკოცნის

ანგელოზი გავლით - 3

- ხო? - ირონიული ხმით იკითხა და ცალი წარბი ჰაერში ასწია - მერე არ იცი შენ მაგის უებარი წამალი ? - ფრთხილად დაიახარა მისი მუცლისკენ და ნატკენ ადგილას გახურებული ტუჩები მიაწება , სველი კოცნა დაუტოვა და ზემოთ ამოიყვა. - აჰ ... - ამოიოხრა და ხელით

“მოთამაშე”: საიდუმლო (7)

ნეტავ თუ ახსოვს?! - ეს კითხვა მიტრიალებდა თავში და ცხელ შხაპს შიშველ სხეულს ვუშვერდი. თავი ყველაზე სულელი ქალი მეგონა. განა ვინ თხოვდება ასე?! თუმცა უარესი ის იყომ რომ ირაკლის ვუთხარი მიყვარხარმეთქი. თავს ვიიმედებდი, არ ემახსოვრება,

ჩემი ცხოვრების სიგიჟე ხარ 4

ჩამოვედი თუარა მანქანიდან რას ვხხედავ ჩემი ყოფილი ჩამოსულიყო ისეთი ბედნიერი სიფათით მიყურებდა თითქოსდა არაფერი მომხვდარიყოს... მაგრამ მაასთან დაშორების მიზეზი ღალატი იყო

მხსნელი (თავი 2-3)

-მოვედიიი.ისევ დასძინებია ალბათ მელოდა შევიყვან დავაწვენ.ჩემი ხალათი და პიჟამოები როგორ უხდება,მხოლოდ ახლა შევნიშნე რომ ალექსანდრა ასეთი ლამაზია გრძელი შავი თმები,თხელი ტუჩები,პატარა ცხვირი და საოცრად ლამაზი შავი თვალები.უცებ საკუთარ

სიყვარული მარადიულია 5

გამარჯობა.მე დემეტრე ყიფშიძე ვარ,ოცდაშვიდი წლის.ჯერ კიდევ ცხრამეტი წლის ვიყავი როდესაც პირველად ჩავიდინე მკვლელობა.ეს ინსტიქტურად მოხდა.უბრალოდ როცა სახლს ვძარცვავდით მე და ჩემი მეგობარი ბაჩო,ერთ-ერთმა იქ მცხოვრებმა პოლიციასთან დარეკვა სცადა.ხოდა

გაყიდული სხეული “6“

ელენე ერთიანად გაშრა.გაოგნებული მიაჩერდა დამიანეს და შემდეგ ირგვლივ მყოფთ.რომლებიც სიამოვნებას იღებდნენ დამიანეს დაკრულით.მხოლოდ ელენე იყო დაძაბული და გაკვირვებული.იმით რომ დამიანეს ნამდვილად შესძლებია გიტარაზე დაკვრა უფრო მეტიც იგი ისე ფლობს როგორ

სანდრო ფილფანის საკუთრება (10 თავი)

უკვე ერთი საათი იქნება რაც მგზავრობენ. ამ დროის განმავლობაში არცერთს დაუძრავს ხმა. თითქოს ზედმეტი იყო სიტყვები. ორივე გრძნობდა, რომ ყველაფერი შეიცვლებოდა. აღარ იქნებოდა მათი ცხოვრება ერთფეროვანი, რადგან ამ სასტიკი წუთისოფლის

our hands 8

ორი დღე ვცდილობდი ცოტა ადამიანს დავმსგავსებოდი, დედაჩემიც გახარებული იყო საჭმლის ჭამა რომ დავიწყე, ორშაბათ დილას ველოდებოდი, რა საინტერესოა როგორ უნდა ევლო მოტეხილი ფეხით სკოლაში, თუმცა ის ხო გადარეულია ნამდვილი შეშლილი რაც ერთად ვართ ერთხელ არ

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (v თავი)

- დილამშვიდობისა - პანიკაში რატო არ ვარდები?ან რატომ არ მეკითხები აქ რა მინდა? - რადგან მოხვედი ესეგი მოგენატრე... ყურთან ახლოს მიიწია და ჩასჩურჩულა- ვცდები?