მ ე ვ არ ს ე ვ დ ა!...

ადამიანთათვის მე მხოლოდ სულიერი მდგომარეობა ვარ ერთგვარი. განწყობის გამომხატველი სიტყვა და მეტი არაფერი. ის კი არ იციან, რომ მე მათსავით ვარსებობ. მაქვს თავი, ტანი და ხელ-ფეხი. მაქვს ჩემი საფიქრალი და საზრუნავი. დროდადრო უფერულ სამოსში

ლამაზთვალება (თავი 4)

გვქონდა რომ მარი ცოტახნით სავანდმყოფოში სამკურნალოდ წაგვეყვანა მაგრამ ვერ ვითანხმებდით, ახლოს არავის გვიკაარებდა, მისი ნახვა თუ მოგვინდებოდა სასაფლაოზე უნდა წავსულიყავით. ხმას არ გვცემდა არც გვიყურებდა, უბრალოდ საფლავის ქვას უყურებდა და ტიროდა

გაყიდული სხეული “5“

*** დამიანეს ქცევებით გაკვირვებული ჩაჯდა მის მანქანაში და ღვედი გადაიჭირა.არ ელოდა თუ დასთანხმდებოდა მეგობრებთან წაყვანაზე,მაგრამ ახლა ამაზე ფიქრის დრო არ ჰქონდა,იმაზე უნდა ეფიქრა ამდენი ხნის უნახავ მეგობრებს როცა ნახავდა რა მოეყოლა,როგორი დრო

ერთი ჩვეულებრივი სიყვარულის ისტორია

-რატო?! -აღარ მიყვარხარ! -სხვა გიყვარს? -კი -არ მჯერა! -დაიჯერე -არა-მეთქი! -ტონს აუწია ნიკამ- რას მეუბნები გოგო გესმის? -კი - ვუთხარი და ცრემლები წამომივიდა - ამიხსენი რა გჭირს, იცი ახლა რა სისულელეს ამბობ ტო? შენ არ იყავი გუშინ, რომ მეუბნებოდი

ტკივილი-ჩემი თანამგზავრი

ჩემს დაბადების დღეზე დაგკარგე უკვე,მის მერე შევეგუე უშენობას...-არ მაპატიებ?-არასდროს!და აი ისიც,ნანატრი ცრემლი...მივხვდი ეტკინა,ძალიან ეტკინა...მეც ეს მინდოდა,ჩემსავით მინდოდა სტკენოდა. მივხვდი,მართლა წავიდოდა,მაგრამ ამისთვის მზად ვიყავი,

მხიარული გოგოების გიჟური ისტორი 3თავი

ამ ფიქრებში იყო როცა ანიმ სკაიპში დაურეკა, აჰა ანიზეც გეტყვით ანი ლიკას ბავშვობის მეგობარია რომელიც ეხლა შვედეთშია . -ლიკ როგორხარ ძალიან მომენატრე ერთისულიმაქ როდის გნახავ (ანი) -მეც მომენატრე მალე ჩამოდი რა , აუ როიცოდე რამდენი რამე მაქვს

დაგვაგვიანდა

გუშინ დავინახე მზის ამოსვლისას ვენერა,ძალიან ლამაზი იყო, დაახლოვებით 6 საათი თუ იქნებოდა:მოვემზადე ჩავიცვი,ვისაუზმე კბილები გამოვიხეხე,ჩანთა ჩავალაგე და წავედი სასწავლებელში.ეს ბოლო კურსი იყო და უნივერსიტეტს ვამთავრებდი.ძალიან ლამაზი დღეები

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (IV თავი)

-კარგი რა, რატომ ადექი?-ხელში აიყვანა და კვლავ საწოლში დააბრუნა ... -წყალი მინდოდა -მე იქ არ ვიყავი ?!აღარ ადგე ექიმმა თქვა უნდა იწვესო... -შეგიძლია წახვიდე უკეთ ვარ..-წუხანდელი ღამის მოგონება ამოუტივტივდა და ცივად მიმართა..

აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 6)

-ვინმემ ამიხსენით აქ რა ხდებ?(მე)-უკვე მესამეჯერ ვსვამ ამ შეკითხვას მაგრამ პასუხს არავინ მცემს. -არაფერი ემილი, ნინო ჩვენი ძველი ნაცნობია, უბრალოდ რაღაცაზე ვერ შევთანხმდით და ამიტომაც ვიკამათეთ, შენ დაღლილი იქნები, შენს ოთახში ადი

მშვენიერი ლედის ვნებიანი ღამეები -5-

განადგურებული ლელას გამხნევება იმაზე რთულია ვიდრე წარმომედგინა,აკრუსუნებული ხმამაღლა მოთქვამს და ახლოს არავის იკარებს...მესმის მისი,მე ხომ ეს ყველაფერი საკუთარ თავზე გამოვცადე.გული მეწურება თვალებდასიებული ლელას ყურებისას ის ისეთი სათუთია,ვიცი მარტო