ჩემი ღიმილიანი ბიჭი

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და რასაკვირველია აქვს დასასრული, მაგრამ არის მომენტები როცა არ შეგიძლია დასვა წერტილი, უბრალოდ ამისთვის მიზეზი არ გაქვს და სადღაც გულის სიღრმეში გჯერა, რომ წერტილის დასმა არ იქნბა სწორი და გინდა იმ ერთს მიუმატო ორი და იყოს

სასიამოვნო ლაშქრობა(თავი 4)

მე, ლუკა და გამცილებელი ვიყავით ვაგონში. ისეთ საშინელ ხასიათზე ვიყავი, ლუკაც ვერ ბედავდა ჩემთან გამოლაპარაკებას. უხმოდ მივედით სასტუმრომდე. მიმღებში ვიკითხე სად იყვნენ ჩემი გოგონები და ნომერში ავედი. ლუკამ უხმოდ მიმაცილა ნომრამდე და მერე თვითონაც

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე (დასასრული)

დაბრუნდა და მისი დაბრუნების ამბავი ანიმაც შეიტყო.ისევ აფურიაქდა ანის სული,ისევ დაუბრუნდა აუტანელი გაურკვევლობის შეგრძნება,უნდოდა ენახა, მაგრამ ისევ რაღაც აკავებდა.გამოცდები დაიწყო,ამიტომ გიოს ნახვის დრომ ისევ გადაიწია.გიო არ ჩნდებოდა ანას ცხოვრებაში

სანდრო ფილფანის საკუთრება (8 თავი)

მეორე დღეს საძმოს პირობა არ დავიწყებია და ფილფანის სახლისკენ გასწიეს. თათიაც მათთან ერთად იყო, კი დაეზარა ქალბატონს დილით სახლიდან გასვლა, მაგრამ როდესაც ონიანის მოღუშულ სახეს გადააწყდა, გულმა ვერ მოუთმინა და დათანხმდა მამაკაცს.

სიზმარი(გაგრძელება)

მეორე დილით დედამ გამაღვიძა არც კი მახსოვდა რა მოხდა იმ ღამეს, ავდექი, ხელპირი დავიბანე დედას უკვე გაემზადებინა ცემთვის ტანისამოსი. მოვწესრიგდი და სამზარეულოში გავედი, სადაც ყოველ დილით მთელი ოჯახი ერთდ ვსაუზმობთ, მამა როგგორც ყოველძვის გაზეთს

ნოემბრის წვიმა (თავი 1)

-მომიცადე ,ყოველთვის რატომ გარბიხარ წინ..შეხედე ბავშვები რა შორს არიან-მომესმა უკნიდან ოდნავ ბრაზმორეული ხმა. -რატომ უნდა გავრბოდე...ხომ იცი ასეთი ჩვევა მაქვს...არ შემიძლია ისე ნელა ვიარო,როგორც ისინი დადიან...შეხედე ახლა დგანან და საუბრობენ...არ

წყევლა 20 (ნუთუ ეს მართლა ხდება?)

-არა ნუ გეშინია არ მოგკლავთ სხვა გზა ვიპოვნეთ საზეიმოდ გამოუცხადა ნიკოლასმა .ენჯი დაიბნა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია -ნუ გეშინია მევთქვი უბრლოად უნდა უყურო გაიცინა ნიკოლასმა და ენჯის ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდა დიდი საწოლისკენ მიატრიალა ნიკოლასმა და

ანგელოზები ფრენისთვის X

- წადი! აღარ მინდა შენი ხმა მესმოდეს ! წადი! *მარიამი მუშტებს ურტყავდა ლუკას მკერდზე, ლუკამ ხელები დაუჭირა და გულში ჩაიკრა , მარიამი ცდილობდა დაეძვრინა თავი , მაგრამ მაინც ვერ ინთავისუფლებდა თავს. ტირილს უფრო მოუმატა და რამდენიმე წუთში დაიხსნა თავი,

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი მე-7)

უხმოდ მიმიყვანა სახლამდე, მანქანის გაჩერებისთანავე სასწრაფოდ გამდმოვედი, უკვე აღარ შემეძლო მისი სიახლოვე, სული მეხუთებოდა, დანაშაულის გრძნობა მაწუხებდა და ვიცოდი კიდევ ცოტა ხანს რომ დავრჩენილიყავი სიმართლეს ვეტყოდი. კიბეებზე ასვლისას მეშინოდა არ

შეგაკვდები, თუ საჭირო გახდა. 1

დილით მისდა გასაკვირად ადრე გაიღვიძა არადა გუშინ მთელი ღამე აქეთ-იქით დადიოდა. წამოდგა პირსახოცს ხელი დაავლო და სააბაზანოში შევიდა. 1 წელია რაც თბილისში საცხოვრებლად გადმოვიდა ბათუმიდან და წარმატებული სტუდენტია.