ჩვენ (9)

რა უნდა ეპასუხა ანასტასიას მაშოსთვის, როცა გაოგნებული იჯდა და ვერ იჯერებდა მაშოს ნათქვამს. ვერ იჯერებდა გიგის ასეთ საქციელს, ვერ იჯერებდა იმას, რომ კაცობა არ ეყოფოდა მაშოს ორსულობას შეხვედროდა „ნორმალურად“ და არა გაქცევით. მოერიდა და შერცხვა

უბრალოდ სიყავრული 2

თვალების გახელა მინდოდა მაგრამ ვერ ვახერხებდი თითქოს დიდი ლოდები მედო და ისინი საშვალებას არ მაძლევდნენ თვალები გამეხილა, მაგრამ თავს ძალა დავატანე და შევძელი დამენახა ირგვლივ ყველაფერი. ხალხი ირეოდა და ერთი ქალბატონის ხმა მესმოდა

ნაპოვნი ყელსაბამი • თავი 1 •

– სისხლი მომდის? - ვეკითხები ჩემზე არანაკლებ გაცხარებულ სანდრას. – არა, მხოლოდ გაგიწითლდა. - მამშვიდებს. იქვე სკამზე ჩამოვსხედით. ნოემბრის ცივი ჰაერი მალამოსავით მოქმედებდა გაღიზიანებულ ყურზე. ის ორი მუტრუკი იქვე ახლოს იყვნენ. ჯანდაბა! მეტი არ

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (3 თავი)

ასე დაიწყო ექსტრემითა და თავგადასავლებით სავსე ახალი ცხოვრება ჯემალ ქისტაურთან ერთად. გვერდიდან არ მიშორებდა. ის ჩემთვის უფროს მეგობრად იქცა, უზომოდ დიდ პატივს ვცემდი, სიცარიელე რომელსაც ჩემი ოჯახისა და მეგობრების მონატრებით განვიცდიდი ამ ადამიანმა

ორი ღამე (თავი 19)

-აღარ მეგონა თუ გამოჩნდებოდა ისეთი ვინმე ვინც ჩემს ცხოვრებას შეცვლიდა, შენ გამოჩნდი და შეძელი კიდევაც რომ მე ისევ სუნთქვა დავიწყე, გასაოცარი ქალი ხარ სალომე, გაცნობის მეორე დღიდან შენში არამარტო ახალგაზრდა, ლამაზ ჭკვიან ქალს ვხედავ , არამედ ჩემი

მინდა მიყვარდეს

პირველად ვწერ ცხოვრებაში ესე საქვეყნოდ ჩემს ისტორას,იმისთვის არ ვწერ რომ ვინმემ შემიფასოს ანა დააკომენტაროს,უბრალოდ რაც აქ შემოვდივარ და ვკითხულობ ამ ისტორიებს გამიჩნდა სურვილი მეც დამეწერა.შეიძლება ზოგს ბანალურად მოეჩვენოს,ზოგს უინტერესოდ მაგრამ მე

საშიში (თავი4-5)

ხუთივე მისაღებში ვიჟექით და საინტერესო ამბებს ვყვებოდით, როცა რეზიმ კითხვა დამისვა -რა ქენი გაბო გუშინ? -რა უნდა მექნა? ადვილი დასამორჩილებელია, ნუ პირადად ჩემთვის -დადიან შეეშვი ამ "თამაშს"-შემომიბღვირა მათემ

შემოდგომას გაუცვივდა ფოთლები. და ამ სულშიც არაფერი არ ხდება.. (სრულად)

სამწუხაროა,როდესაც ის ადამიანი გიყვარს ვისაც ფეხებზე ჰკიდიხარ. სამწუხაროა,რომ დღესდღეობით ასე ხდება,და არაფრის შეცვლა არ შეგვიძლია. მაგრამ ის მაინც ბრძოლობდა,ბრძოლობდა თავისი სიყვარულისთვის და არ აინტერესებდა სხვისი აზრი. მორცხვი არ იყო,მაგრამ არც

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული(თავი მეექვსე)

ყველაფერი რომ უთხარი და მისგანაც იგივე პასუხი მივიგე.სახლში შევედი. -რა ხდება ლიზა?.მკითხა დედამ -არაფერი დეე. -ძალიან ბედნიერი სახე გაქვს. -კარგ ხასიათზე ვარ და მაგიტომ -მიზეზი რა არის? -დედა სულ ასე ჩაძიება რატომ იცი?უბრალოდ კარგ ხასიათზე ვარ და

ორმაგი მოტაცება (სრულად)

მესამე კურსის პირველი სემესტრი იყო, პედაგოგიური ჯგუფის გოგოები ჩვეულებისამებრ ბიბლიოთეკიდან დაღლილები სასადილოში იყვნენ... შიმშილი გაიქარწ....ს, გონს მოეგნენ, ცოტაც წაიჭორავეს და საღამოხანს ყველა სახლისკენ წასვლას აპირებდა... დეკემბრის, მშვიდი