ნაკვალევი მეორე ნაწილი (10 თავი)

- თუ სწორად მივხვდი დახმარებაზე გვეთანხმები? - ეღიმება დიმკას.- თქვენთან კამათი შეუძლებელია. მე რომც არ ჩავერიო, ჩემი გადარეული მამიდაშვილის ხასიათი, რომ ვიცი, მარტო დაიწყებს მათთან დამაკავშირებელი ძაფის ძიებას.-ასეც ვიცოდი

ჩრდილების პატარძალი [ნაწილი 2]

– გინდა დაგიმტკიცო, რომ რ ვცდები? – გოგონას ტუჩებზე გადაიტანა მზერა, შემდეგ კი თვალებში შეხედა, თან ეშმაკურად ჩაიღიმა. – ჰო? ახლა და აქვე? – დიახ. – არა, გმადლობთ. – კარისკენ აიღო გეზი, სანამ გავიდოდა კი უთხრა: – რა გულუხვი ხარ, პაპუნა!

ბედნიერება გაზიარებით (47)

_სად მიიპარებით, ამ შუა ღამით დედა-შვილი. ამჯერად რამ წამოგიარათ? - გვანცა შედგა. შეეშინდა უცებ. _ნაყინის საყიდლად მივდიოდით. - უპასუხა სიცილით. _მერე ამ ყინვაში გარეთ როგორ უნდა გახვიდე, რატომ არ გამაღვიძე. - ავალიანი მისკენ წავიდა. _დამენანა

სექსუალური მე (თავი 4)

-კარგი,მაინც არავინ მელოდება სახლში..-ვიღიმი სევდანარევად და ადგილს ვიკავებ-სხვანაირი წარმომედგინე. -მაინც როგორი? -არ ვიცი,მაგრამ ასეთიც არა. -კარგი.გინდა ზემოთ ავიდეთ ბუხართან. მივყვები და ხალიჩაზე ვჯდები,ისიც გვერდით მიჯდება და ცეცხლს უყურებს.

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (10, დასასრული)

ან, ისევ ძველ თემას ვუბრუნდები... ხვალ შენ თეთრ კაბას ჩაიცმევ, ანგელოზი ხარ და ფრთებს შეისხამ, და მე ამ ბედნიერ დღეს ვერ ვიქნები შენთან... ვერა ფიზიკურად, თორემ ახლა მეც ისევე მიცემს გული, მირბის და მიხტის, მწიწკნის და მაწამებს, როგორც შენ და რადგან

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 1)

ცხოვრება ერთი დიდი მოულოდნელობაა,როცა არ ელი მაშინ შემოტრიაალდება შენსკენ და დაიწყებს შენი მიმართულებით სწაფ,მშფოთვარე და მღელვარე დინებას,მაგრამ საინტერესოა მოგიტანს კი ეს დინება ადამიანს რაიმე სასიკეთოს?! თუმცა შესაძლოა ცოტახნით გაგაბედნიეროს

წარსული წარსულია,ნაბიჯი წინ... (სრულად)

წვიმის შხეფები ფანჯარაზე ეცემოდა ხმაურით.ნისლის საბურველი ეფინა თითქოს ქალაქს.დრო ჯერაც მქონდა, კიდევ ერთი ფინჯანი ყავა შევუკვეთე და ფანჯარაში ყურება განვაგრძე.-თქვენი ყავა-ფინჯანი წინ დამიდგა მიმტანმა და დამტოვა."არასოდეს მოიშიალო

ანასტასია ბანძელაძე

დილა როგორც ყველასთან ანასტასიას ოჯახშიც ისევე იწყებოდა გათიშულს ეძინა როდესაც დედამისის ყვირილი გაიგო თუ როგორ დააგვიანდებოდა სკოლაში ეხავე თუარ ადგებოდა მოკლეთ მოგიყვებით ანასტასიაზე. ანასტასია ბანძელაძე 13 წლის თბილესი ყავს

ჩრდილების პატარძალი [ნაწილი 1]

– აი, ესენი ჩაიცვი მათე, – ანიშნა ლოგინზე დალაგებული ტანსაცმელზე, ახლა ხანს გაღვიძებულ ბავშვს. თავი რეტიანივით დაუქნია და სწრაფად ჩაიცვა დაიკოს მიერ შერჩეული სამოსი. ბიჭებმა ჩაატანინეს ბარგი, კეკეს გაუარეს და ჰაიდა ბათუმში!

მინდა შენი მჯეროდეს

-ერთი ამათ დამიხედეთ,ჩემი გოგოები,ნამდვილი ფერიები ხართ,არა ვერსად ვერ წაგიყვანთ,იქ რომ ვინმეს მოეწონოთ,ვინმემ რაიმე გითხრათ ხომ უნდა მომაკვლევინოთ მერე ის საცოდავი,თან ვერავის დაუთმობ ჩემს გოგოებს.არა ვერსად ვერ წახვალთ, დღეს ჩემთან