მთვრალი ალუბალი 2

დემნა განრისხებულია. ოთახში ბოლთას სცემს და არაფერს ამბობს. ბატონი კახა უხერხულად იშმუშნება და იმედის თვალით გვიყურებს. თვითონ ვერაფერს უბედავს შვილს და ჩვენ რისი გაკეთება შეგვიძლია...

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -8-

კარების ხმაზე თვალები გავახილე,გარემო მოვათვალიერე და ამეტირა... ბალიშთან იდო ერთი,სისხლივით წითელი ვარდი..ახლა უკვე ზუსტად ვიცოდი რომ მიშო იყო ჩემი იდუმალი თაყვანის მცემელი,რომელზე ფიქრიც არმანებებდა წამდაუწუმ თავს.სასიამოვნოდ გაოცებული სულელივით

მე მომინდა ..6

- ეს ბიძია ძაან ცუდია, ბავშვებს ჭამს - ბავშვს ვუთხარი და ისე რომ არავისთვის შემიხედვს სამზარეულო დავტოვე, გეგა მისაღებში მელოდებოდა, ლაზარეს მოვაცვი და დაბლა წავიყვანე...სახლში გეგამ მიიყვანა, გზაში ტრადიციულად იცინეს და იმღერეს, გეგა ისევ ისეთი

დრო გავიდა შენ გამიშვი და მე უკვე სხვა მიყვარს (1)

-ხო მე ესე იგი ანი ხო სასიამოვნოა ქალბატონო? გაბრაზებული ვიყავი როცა ვბრაზდები ყურები და ცხვრი მიწიტლდება-კიდევ დააგვიანებთ 3 ჯერ და შემდეგ სხვა თანამდებობაზე დაგსვავთეს ლაპურწაკი როგორ მელაპარაკება სკოლის მოსწავლეს გავს ოხ რაო მაინც და მაინც ესს

დედამიწიდან კოსმოსამდე

-ხო,ისევ პოლიცია რომ დაგვსდევდეს.-ვუთხარი ცინიკური მზერით.შევლას ვაპირებდი,როცა მკლავი დამიწირა,მტევანი მაჯაში მოიქცია და მიმიხუტა.ხელი წელზე მომხვია,შემდეგ ცოტა ზემოთ აუყვა და ნაზად ჩამომისვა.-შეჯიბრებისას ძალიან

უდანაშაულო დამნაშავე (სრულად)

გვერდით მომიჯდა და ჩამეხუტა. თავი გულზე მივადე და ცრემლებმა იმატეს. ზუსტად არ ვიცი რამდენი ხანი ვისხედით ასე, მაგრამ ნელ-ნელა დავმშვიდდი, სუნთქვა გამიმარტივდა და ცრემლებიც შეწყდა. ვგრძნობდი, რომ მის გვერდით არაფერი

ორი ღამე (თავი 15)

რომში ყოფნა მამაკცის ფილოსფიური იდეებისკენ მიდრეკილებას უფრო ამძაფრებდა-მე ვემხრობი იმ აზრს, რომ სამყარო საათის მექანიზმივით გამართული, მოწესრიგებულ ნაწილაკთა ერთობლიობაა და რომ მასში შემთხვევითად

სამოდელო სააგენტო 5 თავი

რა იყო ეხლა ეს! მაგას გონია ყველა ქალს ხელთ ჩაიგდებს? ცდები მაი დიარ ცოტნე ეს არ გამოგიბა. ეხლა წარმომიდგენია როგორ დამცინის და როგორ ზეიმობს რომ მე ასეთი გულობრყვილო აღვმოცნდი და ასე მარტივად ცამიგდო ხელში.

იქნებ ოდესმე! ნაწილი ორი (სრულად)

ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემ გარშემო... ყველაფერი ზედმეტად არარეალური და აფსურდული იყო, ზუსტად ვიცოდი , რომ ეს არ იყო სიზმარი, მაგრამ არც რეალობას გავდა... არასდროს მიოცნებია ზღაპრულ სიყვარულზე,

მექალთანე თავი 11 (დასასრული)

მოსაცდელში დავდიოდი გიჟივით, ღმერთს ვთხოვდი ყველაფერი კარგად და მალე დამთავრებულიყო. ნინიმ ყველას დაურეკა და დილის 5 საათზე საავადმყოფო აივსო ხალხით. სადღაც 1 საათში ექიმი გამოვიდა და გვახარა რომ პატარა გოგო