"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (4)

მუცელზე შეუცურა გავარვარებული ტორები და ყელში ცხელი სუნთქვა შეაფრქვია. - შეგცივდა, პროვინციელო? - სიცილით ჩაილაპარაკა ნაცნობმა ხმამ. უსიამოვნო ჟრუანტელთან ერთად, სასიამოვნოც კი იყო ეს სიტუაცია ვნების სიმთვრალე შეპარული ნატროშვილისთვის.

ორი ღამე (თავი 18)

თავიდან ვერც მიხვდა რა ხდებოდა მის ირგვლივ, მერე მუსიკის ხმამაც რომ აიწია და სისხლში ალკოჰოლის შემცველობამაც ყველაფერი ისევ ერთიანად დაუგროვდა, ცხოველივით წამოენთო და ფეხზე წამოვარდა, მაჯაში ჩააფრინდა ირონიით აღსავსე ქალს და ზიზღნარევი მზერიით

მთვრალი ალუბალი 5

-რას... რას ამბობ...-ჩურჩულებს აღშფოთებული. მისი საიდუმლო მე ვიცი, რაც ნამდვილად ცუდ შედეგებს უსახავს. -შენ არაფერს არ იტყვი!-მიკვირს, კიდევ რომ ახერხებს და მშვიდადაა. წელზე დოინჯს ვირტყამ და დამცინავად ვუღიმი.-გინდა რაღაც განახო? დამერწმუნე, ეს

წყევლა 16 (გახსნილი ჭრილობა)

ივაშკოვები და ასეთი წვრილი სამეფოები მუქსისხლლიანები არიან ისინი კბენით გადაიქცნენ.ივაშკოვებთან დრაგომირები დიდი ხანია იბრძვიან და ისიც არ ვიცით როდის დაიწყო ეს მტრობა თუმცა ფაქტი ფაქტად რჩება ისინი ხოცავდნენ დრაგომირებს დრაგომირები კი

ჩემს ქორწილში შენ იქნები პატარძალი! -12-

უამრავი სტუმარი დამხვდა ბევრი ვიმხიარულეთ თუმცა შინაგანად მაკლადა რაღაც თუ ვიღაც ვისაც უშედეგოდ მაგრამ მაინც ველოდებოდი.საათნახევრის დაწყებული თუ იქნებოდა წვეულება როცა ტელეფონზე შეტყობინება მომივიდა."გარეთ გამოდი" ნომერი უცნობი იყო და შესაბამისად

შეგეჩვიე... (8)

-გუშინ ნიკა ვნახე , ვნახე რა მნახა - გავიგე გიორგის ხმა და გამეღიმა...-მერე მე რა?-გავიგე ერთად ხართ-კი ვართ - გავუღიმე-კაია გილიცავ კარგი ბიჭია ნიკა-კი გეთანხმები-გიყვარს? - მკითხა უეცრად და თვალებში ჩამხედა-მე ისეთ გოგოს ვგავარ უსიყვარულოდ რომ

შემიყვარდი(ნაწილი 3)

დილით კატო გახარებული წამოხტა საწოლიდან კარადა გამოაღო და უყურებდა, ფიქრობდა რა ჩაეცვა. ბოლოს გადაწყვიტა ლურჯი მაღალყელიანი ბენსიმონები,მუქი ჯინსი და ზოლიანი მაიკა ჩაეცვა. თმები აიწია უბრალოდ შეიკრაა , ტუჩის ფანქარი წაისვა და ცოტა მისი სახის ფერი

ნაკვალევი მეორე ნაწილი (1 თავი)

მოგესალმებით მეგობრებო. ვიწყებ „ნაკვალევის“ მეორე ნაწილის დადებას. ისტორიას პირველი ნაწილისგან განსხვავებით რამდენიმე მთხრობელი ყავს: სალომე, როგორც ანასტასია კოვალიოვა, ვახო და უკვე კარგად ნაცნობი თემო. იმედია არ მოიწყენთ და სასიამოვნოდ გავერთობით.

მთებს იქით სიყვარულია!

მე და ჩემს არაბიოლოგიურ დას გვინდა, რომ მთები ,,დავიპყროთ." მთებს, რომ ვუყურებთ, გარშემო ყველაფერი გვავიწყდება და სიამაყის გრძნობა გვეუფლება. მლაშე სითხითაც, ბევრჯერ დაგვისველებია ვარდისფერი ლოყები. აბა, სხვა რა უნდა მოგივიდეს ადამიანს,

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 1. II ნაწილი

-წყალი გინდა?- მე მარტო თავი დავუქნნიე ისიც გავიდა და მალე შემობრუნდა უკან -ნატა აქაა? -ჰო, გარეთ ზის და ტირის.- თან გაეღიმა -რა მოხდა იტყვი? -რა და თორნიკე და ნინა -რამე მოუვიდათ? -არა ცოლად გაყვა, გაიპარნენ მოსკოვში