ვ/ე (ნაწ2)(6)

-უკვე ორი შვილის მამა ვიქნები, ტო!-დაიწყო ღრიალი დათუნამ. მაშინვე ანასთან ოთახში შევარდა და საწოლზე წამოწოლილ ცოლთან მივიდა და მთელი სახე ჩაუკოცნა.-ჩემო სილამაზევ! ჩემო ანგელოზო! რა ბედნიერი ვარ, რომ იცოდე!

ორი ღამე (თავი 3)

დემეტრემ ქალის მადისაღმძვრელი სხეულის დანახვისას ჰორმონები ვერ მოთოკა და ცალი ხელი კისერზე მოჰკიდა, მეორე ხელი წელსქვეშ შეუცურა და დილის კოცნაც მოჰპარა.. მიზან მიღწეული მამაკაცი ჩამოსცილდა სესილის და

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 9 თავი.

-გადავრჩით (ამ სიტყვების გაგონებაზე, უფრო გამომეცალა ძალები, ემოციებს ვეღარ ვაკონტროლებდი ისე წამომცვივდა ცრემლები)-ვიცოდი რომ ღმერთი არ გაგვწირავდა, ჩემი ძლიერი გოგო. ახლა როგორაა? რა მოუვიდა?- გონებაზე მოვიდა,

ანგელოზი თუ დემონი .

აგენტო ჰოლ გარკვიეტ რამე მანქანის შესახებ?დიახ მანქანას რომელსაც მამა პედრო მარტავდა სწორედ ეს ნომრები აქვს ტუმცა დუდი ხანია მანქანას არღარავინ მართავს და პანსიონატის უკანა ეზოშია.კარგია აგენტო ჰოლ მაგრამ

მამაკაცი სიზმრიდან(დასასრული)

-ის შენი ოცნების მამაკაცი იყო.. -მეგონა..ახლა კი ის ოცნების გოგონა შეცვალა..-ვიღიმი,ამ ისტორიას ხომ უკვე მეათასეჯერ ვუყვები თამარას. -ასე სჯობს!-მიღიმის და ჭიქას მართმევს.

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 16)

დილით სასაუზმოდ რომ ჩავედი, ყველა მაგიდასთან დამხვდა, განგას გარდა. თიკოც ბედნიერი სახით მისჯდომოდა მაგიდას და ოჯახის სტუმრებს, ლანას და ქეთის ესაუბრებოდა. ლანამ დამინახა თუ არა, მაშინვე წამოვარდა

წარსულის კვალი I თავი

ყოველთვის ვფიქრობდი რომ,ცხოვრება მოულედნელობებით და წინააღმდეგობით არის სავსე,ბევრს შეუძლია მისი გადალახვა და სიცოცხლით დატკბობა,თუნმცა ისინი ცოტანი არიან,მათზე მეტი ისინი არიან ვინც მათ ვერ ლახავს

ჩემი ანგელოზი ხარ! (თავი 2)

მართალია იქ სულერთიას სახე მეჭირა მაგრამ,სახლში,მარიამთან ერთად ოთახში მოვთქვამდი.მთელი ღამე ნერვიულობისგან თვალი ვერ მოხუჭე დილითაც დარეტიანებულმა გავაღე ოთახის კარი და მაშინვე სიცივე ვიგრძენი წვივებზე.

მახე ბაბნიკებისთვის 4

-კარი დაღლილმა ნანამ გაგვიღო ჩვენ დანახვაზე ბედნიერების ცრემლები წამოუვიდა ყველა გულში ჩაგვიკრა. ბევრი ვესაუბრეთ დედას ბოლოს დაღლილებს ტკბილად ჩაგვეძინა....-მალიამ მალი ადექი ლა გალეთ გავიდეთ! თავზე დამახტა

ვ/ე (ნაწ2)(5)

დილის 5 საათამდე ვატო არ გამოჩენილა. ელენეს ძილი არ ეკარებოდა. ფიქრობდა ნიკუშაზე და ნიაზე და განიცდიდა მომხდარს. 15წუთში ერთხელ შეხედავდა ბავშვობის მეგობარს, რომელსაც ღრმა ძილით ეძინა თითქოს არაფერი მომხდარიყო.