ეტლი 4

სანამ დანი ჩემს გვედით არ იყო,მისი სიშორე კიდევ უფრო დიდ მოტივაციას მაძლევდა.ვვარჯიშობდი არაფერს არ ვიშურებდი არც დროს ,არც ძალას ,არც ენერგიას.ყოველ საღამოს ტელეფონეზე ვეკონტაქტებოდი იყო ღამეები რომლებსაც ვათევდით საუბარში როცა დანი ერთი თვის

ჩვენ (4)

-როგორია ანგელოზი? -ანგელოზი ყველაზე ლამაზია.. შენსავით პატარა ცხვირი აქვს და პატარა ტუჩები. თვალებიც შენნაირი აქვს და თმებიც.. -მართლა?- გაუხარდა გოგონას. -კი.. შენ ხარ ანგელოზი.. -ეშმაკი როგორია?-ინტერესით იკითხა გოგონამ.

ნაკვალევი (7-8 თავები)

მეშვიდე თავი ადრე დისტანციური ურთიერთობის, მით უმეტეს სიყვარულის არ მჯეროდა. ახლა? ტკივილამდე მენატრებოდა. ვინმეს რომ ეთქვა, შენი გრძნობები არარეალურია და სალომეს არ უყვარხარო, ჩემი ხელით გავისტუმრებდი იმ ქვეყნად. სასტიკი ვიყავი? ალბათ, ან უბრალოდ

სამი სიტყვა 1

შეიძლება დავჯდე?_მორიდებულად მივმართე უცნობს და პასუხის მოლოდინში, ჩვეულებისამებრ, თითები გადავაჯვარედინე. წარბიც კი არ შეურხევია. თანხმობის მიღების პირველმა მცდელობამ რომ წარუმატებლად ჩაიარა, ხმას ოდნავ ავუწიე და კითხვა გავიმეორე, მაგრამ კვლავაც

აღიარე,შენ ხომ გიჟდები ჩემზე!

გამარჯობა! მე ნუკა გელოვანი ვარ 16 წლის. მწვანეთვალება და საკმაოდ მაღალი. რაც შეეხება ჩემს ისტორიას იგი იწყება ჩვეულებრივი გოგოს,ჩვეულებრივი დილიდან როგორც ყოველთვის დილა ჩემი ძიმის ყროყინით იწყება –ნუკააა ადექიიიი! (აჰამ ძმაო ეგრე ადვილად არ

ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული(თავი მესამე )

-ასე ნუ ამბობ!მას არ უთქვამს რომ, არ უნდებხარ.პირიქით გითხრა რომ ჭირდები.მაგრამ ბავშვი არ უნდა ჯერჯერობით -იცი?ამ ბავშვს მაინც ვერ გავაჩენ.არ შემიძლია,ვერ გამოვაჩენ.მათეს იმიტომ მოუყევი ყველაფერი რომ,მეგონა ცოლად მომიყვანდა და ყველაფერი კარგად

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(3)

ძალიან დიდი ბოდიში უნრალოდ ძალიან გადავიტვირთე ეს დღეები თან მუზაც გამექცა და დღეს ცოტა ფანტაზიის უნარი გამეხსნა და დავწერე იმედია მოგეწონებათ ვინც კითხულობთ ბოდიში რომ ამდენი ხანი დავაგვიანე ერთი ისიც ვიფიქრე ხოარ შევწყვიტოთქო მაგრამ ვერ ვიტან როცა

ორი ღამე (თავი 13)

კარები შეაღო და ნაცნობი ბარიტონი მოესმა მაგრამ ყურებს არ დაუჯერა, იფიქრა მეჩვენებაო, თავი გააქნია და სამზარეულოში შეაბიჯა.. არ ეგონა ინგას გამოჯანმრთელების მერე კიდევ რაიმე თუ გაახარებდა ასე ძალიან.

ყანჩაველი... (5)

ანაბელისთვის და სანდროსთვის არაფერი არ უთქვამს, ისე წამომათრია იქიდან, მთელი გზა ხმას არ ვიღებდით, სახში მისულს ეგრევე მითხრა - მოემზადე ორი დღით მივდივართ - დაამთავრა სათქმელი და ჩემოდანის ძენბა დაიწყო - როგორ?- ვკითხე დაბნეულმა

ისევ შენ..(3)

მიმიყვანა სახლში და თვითონაც გადმოვიდა -ავალ მე თვითონ (მე) -არაუშავს ამოგყვები, წამოდი (ლექსო) თვალები გადავატრიალე და წინ წავედი. ბინის კარები გაავაღე და ნინა სახლში დამხვდა