ცისფერთვალება (2)

ოთხ საათზე უკვე თვითმფრინავში ვისხედით და საქართველოსაკენ მივემართებოდით. ყურსასმენები მოვირგე და უსასრულობის უფსკრულში გადავეშვი. თითქოს ჯერ კიდევ არ მჯერა მომხდარი გაბოს ამბავი ჩემი და საბას ამბავი. მაგრამ ყველაზე მეტად გაბოზე დაჯერება

მომავლის იმედი (6)

მართლა ვუყვარვარ? არვიცი არვიცი აი მე კი მგონო მიყვარს! რა მგონი მიყვარს!.. დილით სააგენტოში მივდივარ და მორიგი გამოსვლისთვის ვემზადები მაგრამ ამჯერად ბევრად სერიოზული გამოსვლა იქნება. ძალიან ბევრი ჯურნალისტები, დამკვირველები

არ დაგთმობ(13)

ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა... ამდინ ხალხს არ ველოდი, თან ჟურნალისტებიც არიან.. _ რაიყო ანი არ აპირებ მანქანიდან გადმოსვლას? მითხრა სიცილით გოგამ როცა ჩემს გაკვირვრბულ სახეს შეხედა, მანქანის კარები გამიღო და გადმოვედი.

მეოცნებე

-რაიყო ცუდად ხარ? - მერე ჩემს სვიტერს მოკრა თვალი, უხეშად გამოაძრო და გარღვეული სვიტერით ჩემი მანქანისკენ მიბიძგა -ბოდიში სვიტერისთვის, იმედია ძალიან არ გიყვარდა- უცვლელი, არაფრისმთქმელი სახის გამომეტყველებით ჩაჯდა მანქანაში

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (4 ნაწილი)

მივუახლოვდით თავისუფლების ეპიცენტრს, გასული პარასკევის მსგავსად ისევ დიდი კოცონი ენთო, ხალხთა სიმრავლე ვერ შევამჩნიე, თუმცა ისევ ისე "მოზასავე წყვილები" ", არაფხიზელი ახალგაზრდები და ტვინს რომ აგხდიდათ, ისეთი მძიმე მუსიკა ისევ ისმოდა.

შემთხვევითობა არ არსებობს (3)

ყველაფერიც. როდესაც ბიჭმა კედელზე ააკრა ხომ საკუთარი სახელიც არ ახსოვდა და უეცრად ლიფტი გაიღო და მათ წინ რამოდენიმე ადამიანი აღმოჩნდა, რომლებიც ლიფტს ელოდებოდნენ ჩახველების ხმამ ორივე გამოაფხიზლა

შესახლებული

-ანუ ბიძაშვილი ხო?_სიხარულისგან აღარ ვიცოდი სად წავსულიყავი.გოგოებს ჩემს რეაქციაზე ეცინებოდათ. -დიახაც ბიძაშვილი,ამიტომაც ერთი კაი პიცა შენზეა._ტაში შემოკრა ნინიმ.ერთი დამთავრდეს ეს სწავლა მალე და მერე მე ვიცი.ჯერ მაისიც არ ჩამთავრებულა და უკვე

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 5

ამ თავხედს უყურე ე.ი ვნებიანი არ ვიყავი ხო თორნიკე ჩუბნიძე მე შენ გიჩვენებ სეირს, რაც ძალი მქონდა ხელი მოვიქნიე და სახეში ვტკიცე, მაშინვე წარბები შეკრა და ხელი მიიდო ლოყაზე -გაუბერე?

ისევ შემიყვარე (3)

არაფერი მითხრა,იცოდა ჩემი ხასიათი,მანქანაში ჩავსხედით და თბილისისკენ ავიღეთ გეზი.გზაში ნიკამ დამირეკა,ხმა გამოვურთე ტელეფონს და ჩანთაში ჩავაგდე.ისე კი მაინტერესებდა რა უნდა ეთქვა,მაგრამ მაინც არ ვუპასუხე,ცოტახანშიამოვიღე ტელეფონი ისევ და შეტყობინება

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი X)

როდესაც ცენტში ჩავიდნენ და სუპერმარკეტში შევიდნენ, მარიამი მაშინვე ფორთოხლის წვენისკენ გაიწია და კალათაში ჩააგდო - ანუ გახსოვს რომ ჩემი საყვარელი წვენია? - ღიმილით ჩასჩურჩულა უკნიდან ზურამ - შენი კიარა, ჩემი. - გაენაგლა გოგონა და წინ გაიწია,