დაუნდობელი (2)

რინგისაგან ზურგშექცვით იდგა და ყველანაირად ცდილობდა ტკივილნარევი ღრიალისათვის ყურადღება არ მიექცია.ზიზღს გრძნობდა ყველა იმ ადამიანის მიმართ,ვინც ამ ბიჭების სიცოცხლეზე ფსონს დებს.ამ ხალხის წამოძახილები,რომლებიც ხშირ შემთხვევაში

i want you to love me - ანუ მინდა გიყვარდე (3)

ალინა ძალიან კარგი გოგონა იყო როგორც კი კლასში შევიდა პირველივედღეს ანიტასთAნ დაჯდა. გაკვირვებულმა ანიტამ წვრილი ლამაზი თვალებით შეხედა რომელიც ეუბნებოდა ალინას : "აქ რა გინდაო". ალინამ ლამაზი ღიმილით გაუღიმა და უთხრა. -მე ალინა ტალაშვილი ვარ შენი

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 6]

მიუჯდა გვერდზე და მის მხარს, თავისი მხრით მიეყრდნო. – რაღაც, ძალიან გამიცუღლუტდი შენ! – ეშმაკურად აუციმციმდა თვალები და პატარა ცხვირზე საჩვენებელი თითი ნაზად დაჰკრა. – მე? შანსი არაა! – სიცილით გაიმეორა მამაკაცის ქმედება და ბოლო ხმაზე გადაიხარხარა.

ორი ღამე(თავი 2)

ვნებამორეულმა მამაკაცმა ტუჩები ენით დაისველა და ისე სწრაფად ეძგერა თავისი საქციელით კმაყოფილ ქალს სესილიმ გააზრებაც ვერ მოასწრო, ხელებს შორის მოიწყვდია დემეტრემ გოგონა და ტორები წელზე შემოაჭედა, კოცნაში კბენასაც ურევდა და მერე ისევ კოცნით უხშობდა

მე შენ მიყვარხარ! (5)

არაოსდეს მყვარებია ისე რომ სიცოცხლე მეგრძნო,თვითონ სიყვარულზე ვიყავი შეყვარებული,წიგნებში გადმოცემული სიყვარულის ისტორიები ყოველთვის მაფორიაქებდა და მზაფრავდა რომ მეც ასე ძლიერად შემყვარებოდა ვინმე,თუმცა ჯერ ჰორიზონტზე არავინ ჩანდა.

"ნუ მიეყრდნობით!"

ყოველთვის მეტროშია მაშინ, როცა მე ვარ იქ. არ ვიცი, როგორ გამოიყურება. მხოლოდ თვალები მახსოვს, თუმცა ვერც მათ აღვწერ. ყველა სიტყვა და ყველა ფერი ერთიანად მეფანტება, როცა მის თვალებზე ვფიქრობ.

გატაცება. თავი 3

ცხვირზე რაღაც მძაფრით გაჟღენთილი ნაჭერი ამაფარეს. თითქოს ვიგუდებოდიი. წინააღმდეგობის გაწევა ვცადე მაგრამ თანდათან ძალა უფრო მეცლებოდა, ბნელდებოდა, ყველაფერი დატრიალდა და გავითიშე.გამომეღვიძა. საშინელი

სასახლე დაბურულ ტყეში 2

როცა იგრძნო, რომ ქალს ჩაეძინა სახეზე დახედა. ღაწვები ისევ სველი ჰქონდა ცრემლით. რამდენი ხანი იყო ატირებული ქალი არ ენახა ანდრიას, თან ასეთი ლამაზი და უსუსური. თმა ოდნავ გადაუწია უკან და ფრთხილად შეეხო კანზე.

თვალები (7 თავი)

თამრო! თამრო! – მესმოდა მისი ხმა. კიბეებზე სირბილით დავეშვი, ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა თვალებიდან – თამრო, არ დამტოვო! გეხვეწები! – მესმოდა უკან დადევნებული გიორგის ხმა. გავჩერდი, მისკენ შევბრუნდი - არ დამტოვო! - მეხვეწებოდა იგი,

უზომოდ შეყვარებული(დასასრული)

ბარბარე -ბარბარე ცოლად გამომყვები?-ამ კითხვის გაგონებაზე არ ვიცი რა დამემართა ჩემში ყველა ემოცია ერთად იფეთქა და ცრემლები უნებურად გადმომცვივდა ხალხი უკვე დაწყნარებული იყო და მუსიკაც გაეთიშათ განაბულები მე შემომცქეროდნენ და პასუხს ელოდნენ მე კი