ვაკანსია სიყვარულით (10) დასასრული

მივხვდი რომ ასე უმოქმედოდ შეუძლებელი იყო ჯდომა,სულაც არ შემეძლო გულ-ხელ დაკრეფილი დავლოდებოდი მშვიდად ჩემს ნიშნობას. ამიტომ გადავწყვიტე ერეკლესთვის მიმეწერა.ტექსტი რამდენჯერმე წავშალე, უბრალოდ არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, მაგრამ

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 10)

თვალები თეთრ, ნათელ ოთახში გავახილე. აპარატების ზუზუნი მესმოდა. ოთახს თვალი მოვავლე. კედელზე დაკიდებული საათი დღის 12 საათს უჩვენებდა. აქ მხოლოდ მე ვიყავი და ჩემს გვერდით სკამზე ვიღაც ახალგაზრდა გოგონა ჩამომჯდარიყო და წიგნში ჰქონდა

იყო და არა იყო რა..

იყო და არა იყო რა.... იყო ერთი ჩვეულებრივი გოგონა და ერთი ჩვეულებრივი ბიჭუნა.. (ალბათ ჩვეულებრივი:).. ეს დასაწყისი ზღაპარს გავს არა? იქნებ არის კიდეც, ოღონდ ზღაპარი კარგი დასაწყისით და ცუდი დასასრულით..

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (11)

არანორმალურობიდან სიგიჟემდე - მეგობრები, გართობა, დალევა, გიტარა, სიმღერა ყველაფერი ძალიან მაგარი იყო არ მინდოდა ეს წუთები დასრულებულიყო. - წყალში ჩასვლაზე რა აზრის ხართ? ( თოკო ) - ერთი ორი და სამი, წავედით ( ჯეკო ) ნატამ და

ბედის მარიონეტი(თავი 4)

დილით როგორც ყოველთვის ადრე გავიღვიძე. თავი მოვიწესრიგე ჩანთა ავიღე,ცოტა ვისაუზმე. სოფომ კიდე გარეთ ცხელი ყავა იყიდა და ასე წამოვიდა. მე და სოფომ და სკოლისაკენ გავწიეთ.ეკას სახლი სკოლასთან ძალიან ახლოს იყო,ამიტომ ეკასაც გავუარეთ. სკოლისკენ მიმავალი

ჯარისქალი 4

ეგრე არა გენაცვალე, ჯობს ხმას უკეთესად მოუარო და სიგარას თავი ანებო. ყველა შეტრიალდა, მხოლოდ მე დავრჩი წითელი კოჭივით, აზრზე არ ვიყავი რა ხდებოდა და სად ვიყავი. ვცდილობდი ენის წვერზე მდგარი დამცინავი რეპლიკები შემეჩერებინა და სწორედ ამ დროს

მე შენ მიყვარხარ! (1)

მატერიალისტი არასოდეს ვყოფილვარ,მიუხედავად იმისა,რომ ჩემს მშობლებს ბევრი ფული და გვალენა ჰქონდათ ამით არასოდეს მიტრაბახია,ყოველთვის ვცდილობდი ადამიანში ადამიანობა დამეფასებინა და არა მისი სოციალური მდგომარეობა.ორი ძმა მყავს,ისინი სრულიად

Ghosts House 2

ვიღაცის ზარმა გამაღვიძა. არც დამიხედია ეკრანისთვის ისე ვუპასუხე.–გისმენთ?–მისმენ? გაგაღვიძე? თუმცა რა მნიშვნელობა აქვს ჩაიცვი და სასწრაფოდ წამოდი ძაან მაგარი ტიპები უნდა გაგაცნო.–რა რადროს ბიჭების გაცნობაა ახლა ხომ... – საათს შევხედე – ღამის 3

ზუსტი მეცნიერება [ნაწილი 4]

ტუჩებზე თითები გადაიტარა. – შენ, რაღაც სხვანაირად ჭიკჭიკებ და რაიმე მოხდა? – დაეჭვებული მზერა მიაპყრო გოგონას. – ხვალ! – შეახსენა ხვალინდელი ვიზიტის მიზეზი და მანქანის კარი გამოუღო თათას, თან თავით ანიშნა ჩაჯექიო.

რეალობაში დაკარგულები...

ამბავი პრინცესა და უფლისწულისა, რომლებმაც ერთმანეთი ვეღარ იპოვეს...რეალურ ამბავზე დაფუძნებული ზღაპარი...თებერვლის თვიდან მოყოლებული სრულ გაურკვევლობაში ვცხოვრობდი, ამბავი რომელმაც ძალიან გამახარა და ბედნიერ "და"–დ მმაქცია ამავე დროს ძალიან