საბედისწერო ნაბიჯი (2 თავი)

საფულეში მხოლოდ 15 ლარი მედო. პირველ რიგში წასასვლელი სადაც მეგულებოდა, ეს დედა იყო. ტაქსი გავაჩერე, მისამართი ვუკარნახე და წავედი დედასთან. სასაფლაოზე შევედი თუ არა, თითქოს ჰაერი შეიცვალაო, ვუყურებდი ქვებს რომლებზეც ფოტოები იყო, ყველას ღიმილი

ჩვენი ხის სახლი (თავი II)

- რა დაგემართა? რამე გტკივა? - ჩემთან მორბის შეშფოთებული სახით და მთელს სხეულზე მაკვირდება,მერე ჩემს სახეს იმწყვდევს მის უზარმაზარ ხელებში და სახეზე მაკვირდება. - ხმა ამოიღე. კარგად ხარ? - მე ერთ ხანს შტერივით ვუყურებ. - თქვი გოგო რამე,ნუ გამაგიჟე!

გადატრიალება

მე და ლოკი უცნაური სურნელით თავბრუდასხმული ვიდექით სადარბაზოსთან,ვფიქრობდი ვინ ან რა იყო ის ,რასაც ეს სურნელი ჰქონდა,წამით გავიფიქრე მივალ და ვნახავ რაარისთქო ,თუმცა გადავიფიქრე და გავუყევით მე და ლოკი სახლისაკენ გზას.

სიყვარულის ინსტინქტი (6 ნაწილი)

დილის 6 საათია.მზე ანათებს,ისე როგორც არასდროს.ალექსანდრეს და ლიზას ოთახშიც აღწევს კაშკაშა სხივები,მაგრამ მაინც ბინდი ჩამოწვა გარშემო.ალექსანდრე მძინარე ლიზას უყურებს,ცდილობს ყველა მისი ნაკვთი დაიმახსოვროს,რომ ცხოვრების ბოლო წამამდე მის სახეს

უმანკო ფერებიც ხუნდება ( თავი 8 )

ელინამ მხოლოდ ასეთი ნახა ზღვა, ცივი და ბობოქარი. არ უხილავს ხალხით გადავსებული სანაპირო, მომცინარი, ბედნიერი ბავშვების ხტუნვა ნაპირზე.

say you love me{Part 2}

-ვფიქრობ დავმეგობრდებით-მითხრა და ფართოდ გამიღიმა. -რათქმაუნდა.

მარტივი ბედნიერება ( 6 )

-როგორც კი დემეტრე მოდუნდა, ელვისსისწრაფით მიბრუნდა უკან, კისერზე ჩამოეკიდა და ტუჩებზე დააცხრა, მეც და დემეტრემაც ერთდროულად დავქაჩეთ თვალები გაკვირვებისგან, ნამდვილად ტრაგიკომიკური სიტუაცია იყო...

მაღაზიის ბიჭი (თავი 2)

ვფიქრობდი და ვერ ვხვდებოდი, რატო ამირჩია მე? მაშინ როცა ასობით და ათასობით გოგოს მოსწონდა. შეეძლო ნებისმიერი აერჩია, მიუხედავად ამისა მან მე ამირჩია. მე რომელსაც მისი არსებობა არც კი ადარდებდა.

სიყვარულის ინსტინქტი (5 ნაწილი)

ყველაზე რთული მაინც ლიზას დამშვიდება იყო ამ სიტუაციაში და მორიგი დარტყმისთვის ემზადებოდა,მაგრამ ალექსანდრემ რა იცოდა,რომ ლიზამ,მისი დედასთან საუბარი მოისმინა და ახლა განადგურებული იყო.როგორ გაუსწორებდა აწი ქალბატონ ნანას,მზერას,ახლა ხვდებოდა თუ

ჩვენი ხის სახლი

ცივა. არა,უფრო სწორი იქნება,თუ ვიტყვი,რომ ყინავს. და მოიცა....მე რა ამ სიცივეში შიშველს მძინავს?! ვიშმუშნები და სწორედ ამ წამს ვგრძნობ გვერდიდან მომავალ სითბოს. უკვე მეშინია.თავი გაშეშებული მაქვს და მხოლოდ თვალებს ვატრიალებ მარჯვნივ,რომ ამოვიცნო