მე შენ მიყვარხარ! (2)

ნუკა დიდხანს დარჩა,კარაოკე ჩავრთეთ და იმხელაზე გავკიოდით მგონი მთელ ქუჩას ესმოდა.ისე გავერთეთ სულ აღარ გვახსოვდა არაფერი,ნინომ ფორთოხლის წვენი და ნამცხვარი ამოგვიტანა -შეიძლება?-ოთახის კარები ფრთხილად გამოაღო -კი,კი ნინო მოდი -ეს

სიმდიდრე თუ ბედნიერება 12

მანქანიდან გადმომათრიეს, ერთი წამით კიდევ დავუბრუნდი აქაურობას და კვალავ ბნელში გადავეშვი, რამდენი ხანი ვიყავი ასე არ ვიცი მაგრამ სრული სიშავე იყო, დროის შეგრძნებაც დამეკარგა, მხოლოდ ერთი სახე მედგა თვალწინ ჩემი მანქანიდან გადმომყვანის, მანგრამ ისიც

ჯარისქალი 5

რაც არ უნდა იყოს, მარტო მზის ამოსვლის სანახავად ღირდა აქ ჩამოსვლა. ღიმილით ჩამოვჯექი ნამიან ბალახზე და ხელი აკაკი წერეთელივით შემოვიდე. ოცნებებში გადავეშვი და აი, უკვე ვხედავ როგორ მოექანება ჩემკენ მათე, რომელსაც ხელში გვირილები უჭირავს

ლამაზი სატყუარა(მეხუთე თავი)

ჩემი ცხოვრების თითოეული დეტალი თვალწინ მეშლება,მინდა ყველა კარგი მოგონება გავიხსენო,ყოველი წამი,წუთი.პირველი რაც მახსენდება ჩემი ოჯახია,დედა,მამა,ჩემი უფროსი და.მიაზე და ჯასპერზე ფიქრი საერთოდ არ მინდა.საკუთარ თავს ვატყუებ,ისინი

წერეთელი (მესამე ნაწილი)

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯეროდა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველაფრის დათმობა შეეძლო,ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს,დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს,ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ არ გცივა,რადგან ეს

უზომოდ შეყვარებული(7)

ბარბარე ბარბარე შეგიძლია ორი წუთით გამომყვე?სალაპარაკო მაქვს-გაიჟღერა დემეტრეს მკაცრმა ხმამ მე მისმა ნათქვამმა ძალიან დამაბნია და ალბათ სახეზეც გამომესახა ჩემი დაბნეულობა რადგან ჩემებმა "რამე ხომ არ ხდება"მზერით გადმომხედეს მაგრამ უცებ მოვეგე გონს

ტანგო ყინულზე (თავი პირველი)

სუსხიანი ზამთარი იყო მეორე სართულის აივანზე ვიჯექი ცხელ ჩაის ვსვამდი და თბჰილ ფინჯანზე გაყინულ თითებს ვითბობდი,თოვდა...როგორ მიყვარს თოვლი ვიჯექი და ვფიქრობდი რალამაზია ირგვლივ ყველაფერი თეთრი... და წმინდა მაგიდაზე დადებული დაკეცილი გაზეთი ავიღე...

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (12)

მეგობრები, კოცონი, გართობა და გიტარა - ეს ყველაფერი სწორედ ის იყო რაც მჭირდებოდა, არ მინდოდა ეს დღე დასრულებულიყო. - შეიძლება შენს გვერდით დავჯდე? ( ლუკა ) არაფერი არ მითქვავს, მინდოდა მიმეხვედრებინა, რომ მასზე ისევ

ნათელი წერტილი (18 -19 თავები)

დათუნას დიდი მონდომებით ელოდნენ ჯიდაში. საკარნავალოდ მორთული დარბაზები. ბევრი ბუშტები, თავი არაბულ ზღაპარში მეგონა. ოჩოფეხებზე შემხტარი ჟონგლიორები, თოკზე მოსიარულე კასკადიორებით.

ჩემი ცხოვრება კაფიდან გამოსვლის შემდეგ

კაფიდან გასვლისას წინ ჩემმა ოცნების მანქანამ ჩაგვიარა ვუყურებ და ვფიქრობ როგორ მინდა ამ მანქანის ყიდვა თუმცა ძაანაც აღარ მივაშტერდი რომ მარიანასთანაც ცუდათ არ გამოსულიყო, ნუ რადგან ნორმალურად ვერ ვჭამეთ კაფეში შევთავაზე ჩემთან ავსულიყავით რაიმე