ბედნიერება გაზიარებით (41)

სამსახურიდან დაბრუნებულს, ბევრჯერ დახვედრია სახლში, თბილი ვახშამი გაზქურაზე შემოდგმული. მაცივრის კარებზე ფურცელი მიკრული წარწერით: „გემრიელად ივახშმე. დაწუნება არც გაბედო, იმიტომ რომ მე მოგიმზადე. მიყვარხარ“

i want to love me - ანუ მინდა გიყვარდე (პირველი)

- მეც არ ვთქვი რატომ ზანზარებს მიწათქო? - თქვა და ყველამ გაიცინა. მან არაფერი არ თქვა თვი ჩახარარომ მისი ცრემლიანი თვალები არავის დაეახა და გზა გააგრძელა. კიდევ თქვეს ბიჭებმა მასზე სხვა უარესი სიტყვები და ხარხარებდნენ მაგრამ აღარაფერი ესმოდა. მხოლოდ

მანდ არა, თვალებში მიყურე (სრულად)

-აიი აქ არის და გაეცანი, მითხრა და ჩემ გვერდით დაჯდა ისე ახლოს იყო რომ მის სუნთქვას ვგრძნობდი და ვეღარაფრის წაკითხვას ვახერხებდი. -ჩაიწიე.-რატომ გაბნევ?-უფრო მაწუხებ ვუთხარი და დავინახე როგორ შეეცვალა სახე,მაგრამ მაინც ისევ ისე უტიფრად

მაჩუქე სიყვარული (18)

-თანახმა ხარ გახდე ჩემი ცოლი? გაიჟღერა მამაკცის ხავერდოვანმა ხმამ, ნონამ თითქოს წამით ყურთასმენა დაკარგა მაგრამ გონს რომ მოვიდა და ირაკლი ისევ ისე დაინახა სიხარულისგან ცას ეწვია .....კოლოფი ამოაძვრინა, მერე ნონას წინ ჩაიმუხლა და კოლოი გახსა

შენ-ქარწაღებული(სრულად)

დიახ,მან შემისრულა პირობა და ბედნიერიც გავხდი.იცი,სულ არ მინანია ის,რაც მაშინ გავაკეთე? სულ არ მადარდებდა,რომ ვიღაც საშინლად მძიმე და არასასიამოვნო არსება მეხებოდა,მლოშნიდა..არ მანაღვლებდა,რადგან ამ ყველაფრისგან სულ სხვა რამეს ველოდი.

თინეიჯერი მგლები (თავი 1)

სადღაც უდაბურ ტყეში წამიყვანა,რაღაც უცნაური ხმები ისმის,მაგრამ მაინც მტკიცედ მივაბიჯებ ემილის გვერდით..უფრო და უფრო ბნელდება,შიში მიპყრობს ვცდილობ არ შემეტყოს ძალიან,და ისმის სულშიჩამწდომი საშინელი ყვირილი რომელიც როგორც ვხვდები

ნათელი წერტილი (დასასრული)

ჩვენი მორიგი შეხვედრა საქართველოში არა სამ თვეში, ცოტა უფრო მოგვიანებით და არა სანადიროდ, როგორც ჩვენ გვსურდა, არამედ - ბათუმში, ჩვენს სასტუმროში შედგა. ბედნირები და კმაყოფილები ვართ. შეკრების მიზეზი თეო და თორნიკე არიან. მათ დაოჯახებას ავღნიშნავთ

მახე ბაბნიკებისთვის 2

დიდხანს ელოდი ტასოს დემეტრე, სახლშიც ააკითხე მაგრამ არავინ დახვდა. გაღიზიანებულმა მიაჯახა ავტომობილის კარი და მუშტი საჭეს მთელი ძალით დაარტყა. ანასტასია ერთადერთი გოგო იყო ვინც გადააგდო. ეს გოგო აგიჟებდა...

ჯარისქალი 6

-არაფერს! საერთოდ ნურაფერს ნუ ელით ჩემგან! თავი დამანებეთ!-უხეშად მივუგდე რამდენიმე სიტყვა და კედლისკენ გადავბრუნდი. იმ წუთას მთელ ქვეყანაზე ვიყავი გაბრაზებული! მხოლოდ საკუთარი თავი მახსოვდა...

ლურჯი მოგონებები (ნაწილი მეორე, თავი 19)

ზურა საავადმყოფოდან სახეზე ღიმილ აკრული გამოვიდა. მიუხედავად წინა ნათევი ღამეებისა თავი მაინც ხელში აყავდა და საკუთარ პოზიციებს არ ღალატობდა. მანქანა სწრაფად მოქოქა და სამსახურში რამდენიმე წუთში გაჩნდა.. - ყველანი დასათხოვები ხართ! უსაქმურები. -