ტეო (ნაწილი 1)

ჯერ კიდევ უძველეს დროში,როდესაც ცხოველებს ოჯახის მფარველებად მიიჩნევდნენ გაჩნდა ჭორი,რომ კატა იყო ერთადერთი ცხოველი რომელიც წარმოადგენდა საფრთხეს. ოჯახები რომლებსაც კატა ჰყავდათ,სტუმრებს ნაკლებად მასპინძლობდნენ,რადგან შიში საღ აზრზე ბევრად ძლიერად

იურისტები

გრძელ დერეფანში პატრა სკამზე ვიჯექი ,თავალებს დაბნეული ვაცეცებდი და საკუთარ თავს ვაიძულებდი იქ დავრჩენილიყავი სადაც ვიყავი . დერეფნის კრემისფრად შეღებილ კედლების დაყოლებაზე

ტრაგიკული ტრაგედია (9 თავი)

როცა შეკვეთა გამზადდა, კერძებით ხელში მაგიდისკენ გავემართე. - ორი ხორცის სტეიკი, ტკბილ კარტოფილის პიურესთან ერთად, და სოკოს კრემსუპი. - თან კერძებს ვალაგებდი და თან ვიმეორებდი - კიდევ რამეს ხომ არ შეუკვეთავთ? - გავსწორდი. - კი შავი ღვინო, ერთი

უკვდავება (2)

-მაშინ წვიმდა და მის გვერდით არყოფნა სეტყვასავით მაწვიმდა თავზე. -მშვიდად წამოიწყო, მაგრამ არა ისე, რომ ეფიქრა მას ელაპარაკებოდა. უფრო ღრმად ან უფრო მაღლა აგზავნიდა სიტყვებს. მაგრამ მაინც მადლობისმაგვრად დაუხარა თავი მარცხნივ და თვალებდახუჭულს

უკვდავება

-გამომყევ აქა! არ მინდა ჩაი. - ჭიშკართან მიიყვანა. რატომ ჯდებ ხოლმე იმ ხიდთან ქვებზე, მდინარის პირს, და რატომ ზედვე ხიდზე არ გადაივლი? უცებ, შეცბუნებულმა, სწრაფად გახედა მზექალს და თვალებში მანიაკივით ჩააცქერდა. სადღაც 4 სანტიმეტრით ნაკლები იყო

ტკივილის ბურთი /სრულად/

"სიტყვებს ყველაზე დიდი ძალა აქვს. მას შეუძლია ერთ წუთს სამყაროში ყველაზე ბედნიერ პიროვნებად გაქციოს, თუმცა ამავდროულად იარებისმომგვრელი ტკივილი მოგაყენოს. ზოგჯერ ტკივილის ბურთი სხეულზე ამოგაცოცდება. თავისი უიმედო გამომეტყველებით სამყაროს

არეული გრძნობები 3 თავი

კარგა ხანს იდგა ზურა ერთ ადგილზე მიყინულივით და ამღვერული თვალებით უყურებდა ცოლს, მის დახშულ გონებაში ათასი უაზრო ფიქრი ირეოდა. წამიერად

არეული გრძნობები 2 თავი

მეგობრებო ბევრი კრიტიკის და ირონიის მიუხედავად გადავწყვიტე რომ ეს ისტორია მაინც დავწერო რადგან ძალიან მიყვარს წერა და უბრალოდ მინდა წერა

უსათაურო

იმ წელს ნაადრევად დაგვიზამთრდა.დაუნანებლად,უხვად ჩამოყარა თოვლი.თითქოს ამის მეტი არაფერი გვეთხოვოს მამაზეციერისთვის.

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთვრამეტე თავი)

შენც ხომ ძალიან გიყვარდი, მაგრამ მაინც დამტოვე, - თემა შევცვალე. მხოლოდ ეს შემეძლო. - ეგ ერთი და იგივეა? - მზერა არ მოუშორებია ჩემთვის. - მსგავსება ნამდვილად არის: ორივეს გვიყვარდა, ორივემ მივატოვეთ. - თავხედურად შევაბოლე. - ადამიანები იზრდებიან და