მაჩუქე სიყვარული (12)

-არ შემიძლია უშენობა ნია. ბნელი სივრცე ჩემმა ღრიალმა გაანათა და სადღაც სინათლის ბოოლოდან კრიალა ხმა გაისმა -ნუ გაურბიხარ სიყვარულს, ის ფეხდაფეხ დაგყვება. აჩუქე მას გული შენი, აჩუქე მას სიყვარული..

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი (თავი 5)

გარშემო მიმოვიხედე დაა ჩემი ტყისკენ ტირილით წავედი... დიდხანს მივდიოდი იმ ადგილისკენ სადაც სულ ვჯდებოდი და მთელ მესტიას გავყურებდი ღმართიდან. იქვე წამოვჯექი და გადათებული მესტიის ყურება დავიწყე. ძალიან ლამაზი იყო... ვუყურებდი ხედს და

ისევ შემიყვარე (14)

თითქოს ყველაფერი დალაგდა,მაგრამ ჩემში არა,გარეგნულად არაფერს ვიმჩნდევდი,ხშირად ვიღიმოდი ხოლმე,საერთოდ ამ თემას აღარ ვეხები,წინად თუ სულ ალეკო მეკერა პირზე ახლა მასზე ლაპარაკსაც კი ვუკრძალავდი ყველას,არც ის მინდოდა ვისნმეს ჩემი სახელი ეხსენებინა

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 6)

-ცოტნე- მთელი ძალით შენგრეული საავადმყოფოს კარი, ძრიალით მიასკდა კედელს. კარში ცოტნე შემოვარდა შეშლილი სახით. ისიც კი აღარ ახსოვდა, ჯონისთან ლაპარაკის შემდეგ, როგორ გამოვარდა სახლიდან და აქამდე როგორ მოვიდა. თავში მხოლოდ თიკოს სახელი უტრიალებდა.

გამორჩეულები - 4

უცებ მანქანისკენ წავიდა და იქიდან ჩისქეიქის უზარმაზარი ორსართულიანი ტორტი გადმოიღო, ანას ხელებში შეაჩეჩა, უბრალოდ ეს მინდოდა მომეცა და გემრიელად მიირთვიო დაუბარა. ლოყაზე აკოცა და წავიდა. ანა იდგა უზომოდ ბედნიერი და გაურვეველი სახით.

ცხოვრება გრძელდება 7

ნინიმ საავადმყოფოს კარი პირველმა გააღო და დერეფანში სირბილით შევარდა, უკან მეგობრები მისდევნდნენ, გზად პირველივე შემხვედრ თეთრ ხალათიანს მივარდა ნინი და ახლად მოყვანილი ბაჩო კილაძის ადგილსამყოფელი იკითხა, თეთრ ხალათიანმაც იმ პალატისკენ

ბედნიერება გაზიარებით (40)

ყველას ნერვიულობა ეწერა სახეზე და ახალი ადამიანის მოლოდინი. _ნეტავ როგორია? გოგოა თუ ბიჭი? აჰ, როდის დაიბადება, როდის ავიყვან ხელში, - ბუტბუტებდა გვანცა და ნერვიულობისგან ლამის თითები დაიმტვრია.

ჩემი ! ოღონდ სხვა სამყაროსთვის (3)

-აუუუ იცი რააა ? ძაანმიყვარხარ -აჰაჰა მეც ძაან მიყვარხარ ხო იცი -ხოო ვიციი .... -აუუუ მალე მთავრდებააა.... და მერე.. -სამი თვე ვეღარ შევხვდებით ხო ? -არა გოგო ხო გავგიჟდი უშენოდ -ოჰ ... გაგიჟდება ბიჭი -კაი ღადაოობ ? შენ არმოგენატრები ხო შე

"ს ა მ ი ზ ნ ე"!-5

თანახმა ვარ! ვთქვი და სისუსტე ვიგრძენი მუხლებში,ძალა აღარ მქონდა და...გონება დავკარგე გონს რომ მოვედი, დევიდის ოთახში მის საწოლში მეძინა, თვალი გავახილე და იქვე ტუმბოზე დადებულ საათს გავხედე უკვე 12საათი იყო.რამდენიხანი მძინებია ვთქვი და საწოლიდან

მომავალ წელს ღრუბლებში ვიფრენ... (დასასრული)

მივეპარე ჩუმად ზურგიდან, მოზღვავებული ემოციები დავაკავე, სამი ნაბიჯის დაშორებით გავჩერდი და მისთვის სრულიად მოულოდნელად დავიწყე საუბარი, რადგან მინდოდა ამ გაუგებრობისთვის ბოლოს და ბოლოს მომეღო ბოლო და ჩემი გრძნობები, რომლებიც მტანჯავდა