"ის რაც არ იყო..." (ნოველის პირველი ნაწილი)

ისინი მორიგი ივენთიდან ისევ ერთად, ტაქსით უკან ბრუნდებოდნენ. ახალგაზრდა მამაკაცი შეზარხოშებული იყო, თუმცა არც ქალს აკლდა ღვინით დამტკბარი სითამამე. ორივე მანქანის უკანა სავარძელზე მოხერხებულად იჯდა. ახალგაზრდა წვეროსანმა ტაქსში ჩაჯდომისთანავე იგრძნო

ცხოვრების ახალი ეტაპი (1)

ყველაფერი ახალი..ახალი სკოლა, ახალი საცხოვრებელი ადგილი თუმცა ძველი მეგობრები ,რომლებსაც ვერასდროს შეცვლიდა ვერავინ. შუა სასწავლო პროცესში მომიწია გადასვლა ახალ სკოლაში. კლასში შესვლისთანავე მივიქციე ყურადღება ეს ხომ ისედაც სულ ასე ხდება,

ბაიკერი ლინდა VIII

პატრულის მანქანიდან ორი ათლეტური აღნაგობის მამაკაცი გადმოვიდა. -გამარჯობათ, ლეიტენანტი ნაჭყეპიანი. ჩესტი აიღო პატრულის თანამშრომელმა. -გამარჯობათ.

საბედისწერო გასროლა (2თავი)

-კარგია, სპორტს რომ მისდევ. ბავშვობაში მეც მინდოდა რაგბისტობა, მაგრამ მონაცემები არ მიწყობდა ხელს. -უღიმღამოდ ჩაილაპარაკა. -თავიდან კი მიწყობდა, იმხელა ვიყავი, ნებისმიერ ბიჭს გავაგორებდი ძირს, მაგრამ მერე დავიკელი და კი ვარ ახლა ლაბორატორიული

წყეული ღამეები[17] დასასრული

-არ მჯერა..-მაკა ქოთქოთით ეხვეოდა შვილს,ლამის იყო ჩაეყლაპრა,შემდენ ნინისაც გადაეხვია-გიოს ძინავს-ოთახში შემოიყვანა გოგონები და დივანზე დასვა-დაღლილები იქნებით..ღმერთო,როგორ მომენატრეთ-ორივე ცაკოცნა,ის ხომ ნინისაც ოჯახის წევრად თვლიდა,უფრო

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 7

თავი 7 *თხრობას აგრძელებს ნენსი ვიდექი და უბრალოდ ვტიროდი. სხვა გზა აღარც მქონდა, არაფრის გაკეთება არ შემეძლო. ლილე მიყურებდა და მხედავდა როგორ ვიტანჯებოდი, მაგრამ ვერაფერს ვერ ხვდებოდა.

გაგიფერადებ ცხოვრებას(1)

გაჭირვებით გაახილა თვალები ტუმბოზე მდგარ საათს გახედა 12 საათი იყო -ვინ ჯანდაბააა ნეტა? ტელეფონის ხმა არ წყდებოდა ბუზღუნით ადგა და ტელეფონის ასაღებად წალასლასდა რომელიც გუშინ სამზარეულოში დარჩენოდა -გისმენთ

მალე მოგირჯულებ გპირდები (17)

-ბავშვობიდანვე გვეზიზღებოდა ერთმანეთი (სანდრო) -რატომ (მე) -დედაჩემი ზრდიდა, პატარა იყო დედამისი ილია რომ გაჩნდა, და მერე თავი მოიკლა, დედაჩემი ზრდიდა ილიას, რამეს აშავებდა, ვის ბრალდებოდა? მე. ვინმე გააბრაზებდა ვის ბრალდებოდა?

მწვანე ფერი სულაც არ ამშვიდებს

ფანჯრიდან გავიხედე. წვიმდა. ხალხი ფაცი-ფუცით დადიოდა რომ წვიმისთვის როგორმე გაესწრო. ფანჯრიდან სტადიონი მოსჩანდა. ბალახებში გოგონა იჯდა ზურგით, მწვანე თმა ჰქონდა და ჯინსის ქურთუკი ეცვა. ნამდვილად არ ადარდებდა წვიმა, რვეულში რაღაცას წერდა. დავჯექი

პატარა გოგოს დიდი განსაცდელი (თავი 2)

უფროსის კაბინეტიდან რომ გამოვედი, ფორმა ჩავიცვი და სამზარეულოში შევედი, შეკვეთა ავიგე და გამოვედი. ასე გაგრძელდა სამუშაო საათები. მოსაღამოვდა და სახლში წასვლის დრო დაგა, უცებ ვიღაცამ ხელი ძლიერად ჩამკიდა, მივტრიალდი, ის არანორმალური იყო დილით ვისაც