გოგონა სალამანდრას ტატუთი -1-

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

InkeD #5

იმ ღამით სიზმარი არ მინახავს,ალბათ იმიტომ რომ სიზმრის მთავარი გმირის მკერდზე მედო მთელი ღამით თავი და მისი ხელები მქონდა წელზე სადარაჯოდ შემოჭდობილი.დილით გაღვიძებულს პირველად მისი გულის ფეთქვა ჩამესმა და დამერწმუნეთ ესეც კი საკმარისი იყო რომ

ცხოვრება ინსტრუქციების გარეშეა

"სკოლის მერე არსად არ წახვიდე""რატო რახდება""ბიძაშენი, მაგის ძმაკაცი და შვილი ჩამოდიან""რაა?? მართლაა? რაკაია და ძმაკაცი და შვილი ვინები არიან""არვიცი, ლონდონშI ცხოვრობენ . აქ უნდათ გადმოსვლა და სანამ სახლს იყიდიან დარჩებიან" -და შვილი გოგოა?""მგონო

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (10)

-მოიცა გააფრინეთ, მე ამ ბანაკში წამოსასვლელად, არც გამოცდა დამჭირვებია, არც არაფერი, მამაჩემმა მოაგვარა საქმე, მხოლოდ იმიტომ რომ, ამ გოგოსთან ერთად ვყოფილიყავი! ეხა მეუბნებით რო, საავადმყოფოში მარტო უნდა იყოს? იმდენი თქვენი კარგი... -ახალგაზრდავ,

მალე მოგირჯულებ გპირდები (5)

-გამიშვი არანორმალურო (მე) -მოგეცი არჩევანის გაკეთების საშუალება მაგრამ არასოწად აირჩიე (სანდრო) -მტკივა გამიშვი დროზე (მე) -ჩაჯექი (სანდრო) -რაგინდა? (მე) -არაფერი უბრალოდ ჩაჯექი (სანდრო)

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-12 თავი)

თავი მეთერმეტე-"უსათაურო წამება" ლიკა სინათლის მკაფიო სხივებმა თვალების გახელის უფლება რამდენიმე წუთი არ მომცეს, ამ დროის მანძილზე ნესტოები არასასიამოვნო ჰაერის მოლეკულებით გაივსო. წამლების მწვავე სუნმა მიმახვედრა, რომ ამ წუთას საავადმყოფოს

წყეული ღამეები[4]

-თქვენი მეუღლე ძალიან ცუდადაა,ზედმეტი მოუვიდა.საავადმყოფოში წევს და მისამართს გამოგიგზავნით-კაცის მაღალმა ბარიტონმა გადაბმულად წარმოთქვა სიტყვები,წინადადებებიც კი ერთმანეთს გადააბა და ბოლოს სიმწრით ამოისუნთქა.

საწოლის დედოფალი (14 ნაწილი)

-მომისმინე... ისიც იტანჯება... კაცი უყვარს, მან კიდევ მიატოვა... ახლა ისიც ძალიან ცუდად გრძნობს თავს, თავი ზედმეტი ჰგონია. ფიქრობს, რომ ზედმეტ ტვირთად გაწევს... -ვიცი, მაგრამ მაშინ ხომ კარგად იყო? მაშინ ბედნიერი იყო... რა უშლიდა ხელს კვირაში ერთხელ

მი სი მალატ (სვანურად) "6 თავი"

- ბავშვებო ჯერ არაფერი გადაწყვეტილა, დირექტორთან შესვლა ვერ მოვასწარი საცხოვრებლის შეცვლის შესახებ და ვნახოთ რა მოხდება. - ღიმილით მივუგე და დავამატე: -აბა გადავშალეთ წიგნი და დავიწყეთ.-მობრძანდით - ოთახიდან ნებართვის ხმა მომესმა და მეც კარი

მალე მოგირჯულებ გპირდები (4)

ტელეფონი გამოვართი და ჩემი ნომერიც ჩავუწერე, გავუღიმე და პალატაში შევედი, ლუკაც იქ იყო, სკამზე იჯდა, მარიამი კი გვერდზე ეჯდა ლევანის და დაპირებულს ასრულებდა ერთ ძლიერ და ჭკვიან ბიჭზე უყვებოდა ზღაპარს, მალევე ჩაეძინა ლევანიკოს, ჩვენც მივწექით ჯერ