საწოლის დედოფალი (12 ნაწილი)

-საწ....ბი, ჩემი... მეცოდებიან... - გაეცინა გიოს - დღე და ღამე ვერ აჩერებენ ამ ბავშვს... - დაამატა და ზარი დარეკა. კარი შავგვრემანმა მამაკაცმა გააღო, ერეკლეს მართლაც ძალიან ჰგავდა. -ვაა! ერეკლე! ეს ვინ მოსულა! - გაუხარდა ძმის დანახვა და ბედნიერი

რაც გინახავს, კიდევ ნახავ! (თავი 3-4)

ჩაბნელებულ არემარეს მხოლოდ მისი ბნელი თვალები ანათებენ. ქვედა საცვალსა და სპორტულ მოსასხამში დარჩენილი, მის დამმზვერავ მზერას აზარტით ვახვედრებ სხეულს. ჩემს წინ მდგარი მამაკაცი თვალთახედვიდან წამის მეასედში ქრება. სამაგიეროდ მის თითებს ჯერ

სკოლა ბავშვების წესებით [18]

ლევანი და მარი სანაპიროზე სეირნობდნენ.მიუხედავად იმისა იცოდა გოგონა დედისთვის გამხელას აპირებდა ,მაინც გაუკვირდა თუმცა ესიამოვნა. -ესეიგი ბოლოს მაინც უთხარი?

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე... {23}{24}{25}

{23} -Luke,სად ხარ?ახლა გამოვედი ოფისიდან.--დანაპირები შეასრულა ელიმ. -მეც მოვედი-უთხრა მან და ელიზაბეტის გვერდით მანქანა გააჩერა. -აბა მოგეწონა სახლი?-ჰკითხა ელიზამ. -კი კარგი სახლია,ადგილიც არაჩვეულებრივია,უბრალოდ მე ინტერიერის შეცვლა მაინც

შემიყვარე თუ გაბედავ (22)

ჩავფრინდი.ძალიან ხანგრძლივი მგაზვრობა მქონდა რამაც ძალიან დამღალა.ერთი სული მქონდა როდის ვნახავდი მამას,და აი ისიც გამოჩნდა.გახარებული სახით იდგა და მელოდა.გავიქეცი და შევახტი.მთელი სიძლიერით ჩავეხუტე. -მაა როგორ

წყეული ღამეები[2]

-ორსულად ვარ!-ასლუკუნდა ქალი და დის რეაქციას დაელოდა.ნანის ჯერ გაერიმა,იფიქრა,რა შტერია ეს ჩემი დაო,მაგრამ მალევე გაუქრა კმაყოფილების მომგვრელი განწყობა და გაახსენდა ბაჩო,რომელიც მასთან ერთად ათი წლის მანძილზე ცდილობდა ბავშვის ყოლას.გაახსენდა როგორი

ხელახალი დაბადება (2)

ლუკამ გზად სამსახურში გაიარა, თანაშემწეს მითითებები მისცა , დაუბარა რამდენიმე დღე არ ვიქნებიო და შემდეგ საავასმყოფოში წავიდა. მისაღებში ნელი სვლით შევიდა, კარგად თუ დააკვირდებოდა ვინმე მისი ნაბიჯების ხმას , მიხვდებოდა თუ რამდენად სერიოზული

მკრთალი ნათელი წერტილები! "1"

-ვგრძნობ,რომ ის ჩემი ნაწილია.“ჩემი მკრთალის ნათელი წერტილია“ -არა შენ სულ გაგიჟდი,წამოდი ადამიანო სახლში ხომ იცი ყველა გელოდება,რატომ ხარ ასეთი ჯიუტი,რატომ ცდილობ ყველაფრის არევას,როცა სიმშვიდეა.

Sea color eyes lover

-ლიკა დროზე წამოდი,დროზე დროზე(ანა) -რა ხდება გოგო რა დაგემართა(კალიდორში გამიყვანა და ჩვენს ფანჯარასთან დავდექით) -არა მაინც ვერ გამიგია სულ ამ ფანჯარასთან რატომ ვდგებით(მე) -აუ ნახე რა საყვარელია როგორ იცინის,ვაიმე ვიკა აქით გადმოდი დამინახა დროზე

ბარიერი. -13-

ორი საათია კარადასთან ვდგავარ და ვერაფერი შევარჩიე. განა იმიტომ, რომ ვიპრანჭები, უბრალოდ არ ვიცი.. არაფერი მომწონს და ალბათ, წასვლაც არ მინდა. ისიც არ ვიცი, რატომ დავთანხმდი შეხვედრაზე. თავის დროზე ვერ შევძელი შეყვარება და ახლა რა უნდა შეცვლილიყო.