ოცნების მჭერი (16)

ნოემბერი იყო. დიდებულად აღმართული უზარმაზარი მთები, თამარის კოშკები, ლამარია და ენგური - ყველა ერთად შესცქეროდნენ სიცივის მიუხედავად, სიყვარულითა და ერთმანეთთან სიახლოვით გამთბარ ორი გულისწორის ფიგურებს.

ვისკი და თანამედროვე კონკია.(თავი VIII)

აუჩქარდა აჩქარებული გულისცემა და ლამისიყო გონებას დაკარგავდა. -ეს დ@#$%&$@ სიგარეტი გადააგდე,ადამიანო,არ გითხრეს რომ შენთვის არ შეიძლება? არ აგიკრძალეს? ან ზედმეტი მიხრა-მოხრაც არ აკრძალეს?

ბნელი დღეები (II)

ბნელი დღეები(II) მომდევნო დღეებმა ჩვეულებრისამებრ ჩაიარა, თითქოს ახალი ცხოვრება დავიწყე, მაგრამ წარსულიც თან დამდევდა. დილა იყო სადღაცას 8 საათი იქნებოდა. კარის ხმამ გამაღვიძა.

შეზღუდული შესაძლებლობები (2)

და ისევ წარსული..ყოველი დღე ერთმანეთს გავდა ივანეს მშობლებისთვის. დილიდან ღამემდე ნატალი იდგა რეანიმაციის ფანჯარასთან და უემოციო, უგრძნობი და გამოფიტული სახით და შუშის იქით უამრავ ელექტრო მოწყობილობაზე შეერთებულ საკუთარ 22 წლის შვილს უყურებდა.

ვნებებზე მოთამაშე[13]

-ხომ გეუბნებოდი!-შუბლზე აკოცა ნანამ,ნიაკო კი გახარებული გავიდა თავის ოთახში,თან გზაში ღიღინებდა. -გ-ი-ლ-ო-ც-ა-ვ-კარები გააღო თუ არა ნაცნობი ხმა გაიგონა. -დათო,შემაშინე-უკან გახტა გოგონა.

გოგონა საროსკიპოდან _''არც ისე მშვენიერია ცხოვრება'' (2)

-ესე იგი აქ მუშაობას გაიძულებენ? შემომხედე და მითხარი ბოლოს და ბოლოს ხომ ხედავ ვცდილობ შენზე მეტი გავიგო -გთხოვ არავის უთხრა ,რომ ეს ამბავი გაიგე თორემ შენც მოგკლავენ და მეც -მითხარი აქ როგორ მოხვდი?

მი სი მალატ (სვანურად) ''2 თავი"

ბებია, მე სვანეთში გავიზარდე და დავიბადე. მაშინდელი ტრადიციის თანახმად, ჯერ კიდევ ბავშვობაშივე დანიშნული ბიჭი გამირიგეს. ერთმანეთს მხოლოდ შორიდან ვიცნობდით და, მიუხედავად იმისა, რომ ტრადიციების პატივისცემას ღრმად მინერგავდნენ მაინც საშინლად

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (თავი 2-3)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ეწლები მალე გადიოდა, მე-7 კლასი, გაზრდილი მე და ნიკა.. ჰო ნიკა არ მოგესმათ.. ამდენი წლის შემდგ ერთმანეთს შევხვდით, ჩემს პარალელურ კლასსში იმყოფებოდა, უფროსწორედ ის მე-8ში იყო.. ჩვენი დილა ყოველთვის ასე იწყებოდა.. -აბა ჩემო

სამეული (8)

- ვა უკვე მოხვედით - იკითხა ანამ - როგორც ხედავთ აქ ვარ - უპასუხა ნინიმ მარიმ ლუკას ანიშნა რა ჭირსო მან მხრები აიჩეჩა - კარგი მე წავედი - თქვა ლუკამ და ოთახიდან გავიდა ნინის არაფერი უთქვამს საწოლში ჩაწვა და დაიძინა , გოგო

Blue Jeans (IV ნაწილი)

მერე რა რომ არასწორი იყო? მერე რა რომ ბევრ წესს არღვევდა? საშინლად სიამოვნებდა ყველაფერი და მზად იყო ასე სამუდამოდ დარჩენილიყო. იმ წამს ზუსტად იცოდა, რომ გიგა ბერიძე, ცუდი კი არა, ძალიან, ძალიან კარგი ბიჭი იყო.