მუტას ამოფარებული სექსუალური ჯიჰადი (მეხუთე თავი)

-ასე თუ გაგრძელდა შიმშილით დავწყდებით... - დავიწუწუნე.-გინდ ტყვიას ან ბომბას მოუკლიხარ და გინდ შიმშილს... მაინც მოკვდები. - ვერ მივხვდი გამყიდველმა ასე მანუგეშა თუ ხმა ჩამაწყვეტინა. შინ დაბრუნებულმა ფული გადავთვალე. კაპიკები მიუციათ ჩემს მზითვში.

ბედნიერების ექვსი თვე: გამოღვიძება (სრულად)

-რაც გინდა კატო-მზერა მომანათა და შუბლზე თბილი კოცნა დამიტოვა.თავიდან არ ვიცოდი რა უნდა მეთხოვა , მაგრამ ახლა მოვიფიქრე.-მაკოცე!-ჩემი სიტყვა ჰაერში უძრავად დაეკიდა.შეიძლება იმიტომ, რომ არ ვიცოდი კიდევ ვნახავდი თუ არა, საკუთარ სიზმრებში

ვნებებზე მოთამაშე[10]

სიზმარშიც კი დათოს ხედავდა..თავი სამოთხეში ეგონა,გამოღვიძებაც არ უნდოდა,ეზარებოდა ამდგარიყო და დღე თავიდან დაეწყო..თითქოს წინა თარიღში ჩაკარგვაზე ოცნებობდა.. -გათენდა?-ოდნავ წამოწია და მარიტას შეხედა.

Blue Jeans (I ნაწილი)

-მე მგონი მიყვარხარ! - წამოიძახა აღფრთოვანებულმა ბიჭმა. გოგოს სახეზე ღიმილმა გაჰკრა, ვის გადავეყარეო და ჰკითხა:-მგონი? -არა, უკვე ზუსტად ვიცი, მართლა მიყვარხარ! - სიცილით თქვა ბიჭმა.-რატომ? -რა ვიცი, ლურჯი თმა გაქვს და. - გოგონას სახეზე ირონიულმა

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (9)

გამოვედით ოთახიდან ჩვენც და ბიჭებთან მივედით.ლაშა და ბექა რომ დავინახე საუბრობდნენ მივხვდი,რომ ბექამ ყველაფერი მოუყვა და ცოტა დავიმორცხვე ლაშამ შემომხედა და გამიღიმა -ნუ სულელობ მოდი ჩემთან ჩამეხუტა და მაკოცა. -ლაშ ყველაზე საყვარელი ხარ.

ნაბიჯი წინ (თავი 3)

მამა,რომ დამეღუპა რატისთან ურთიერთობა უკვე დამთავრებული მქონდა. სახლში დაბრუნებიდან ორი წლის შემდეგ დამტოვა კაცმა,ამ ქვეყნად ყველას და ყველაფერს,რომ მერჩივნა.მამა ერთადერთი იყო,რომელთანაც ნებისმიერ საკითხზე დაუღალავად საუბარი შემეძლო და ისიც ჩემი

დაუვიწყარი (19)

ბარიდან მალე წავედით, გიორგი აღარ მოგვკარებია..ანასტასიას დაურეკეს,თორემ ლუკა არაფრით მომცემდა წასვლის უფლებას. სახლში მივიყვანე, ჩავეხუტე, მოვეფერე და მანამ არ წავედი, სანამ სახლში არ შევიდა. ვნერვიულობდი. პირდაპირ სახლში წავედი, რატომღაც, არც

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (3)

-თვითმფრინავის დაჯდომა მგზავრებმა თითქმის ვერ გაიგეს და პილოტი მხურვალე ტაშით დააჯილდოვეს. აეროპორტუს გასასვლელთან ნინემ და გიგამ დაინახეს წარწერა Summer camp. ორივე მაშინვე იმ წარწერისკენ გაეშურა. ჯანიანმა კაცმა სიტყვა წარმოთქვა. -მოკლედ ბავშვებო,

ბედნიერება გაზიარებით (21)

მხიარულება გრძელდებოდა. უკვე ღამის თერთმეტი საათი იყო. ჭიშკარი მანქანის ფარებმა გაანათეს. ყველას მზერა იქითკენ იქნა მიმართული. შენგელია ფეხზე წამოდგა რეტდასხმული. მანქანა ავალიანის იყო.

ჩემი ნიკუშა (6)

მივაბიჯებდი,თითქოს მომხდარს ვერც ვიაზრებდი.ყველა მე მიყურებდა, არ მინოდა ვინმეს ტვირთად ვქცეოდი, არც ნათესავები მინდოდა და არც მეგობრები.ყველა მეზიზღებოდა. უცებ მოვიფიქრე ჩემს დაქალ ლიზასთან დარეკვა, იქნებ ბინის მოძებნაში სწორედ ის დამხმარებოდა.