შეზღუდული შესაძლებლობები (8)

ტელეფონის ზარი. ეკრანი განათდა და ეწერება,,ნინი'' -პრივეტ. როგორ ხარ -კარგად. შენ ? -უკვე არაჩვეულებრივად-ივანეს ხმაში მხიარულება ეტყობოდა -მისმინე... დღეს თუ გცალია შენთან ლაპარაკი მინდა. -კი რათქმაუნდა. ერთსაათში ამოგივლი.

ამაყი ქალბატონი 4

რას არ მივცემდი ახლა ეს წუთი რომ სამუდამოდ გაგრძელდეს.აი ასე დაუსრულებლად.ვიცი ყველაზე უნამუსო ადამიანი ვარ.თავიდან ვიფიქრე თავს დავანებებ და მეტს აღარ დავტანჯავთქო,მაგრამ იმდენად ეგოისტივარ ვერც უშენობისთვის გავიმეტე თავი და ვერც შენ გაგიმეტე

ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი 2)

დილით მია მაღვიძარამ გააღვიძა. როგორც ყოველთვის ზოზინით ადგა ლოგინიდან. დიდ ხანს არჩია ტანსაცმელი და მანამდე ვერ გამოფხისლდა სანამ დედამისის მჭექარე ხმამ არ გამოიყვანა მდგომარეობიდან. გოგონამ ჩანთას ხელი დასტაცა და არც უსაუზმია ისე გავარდა სახლიდან.

გოგონა სალამანდრას ტატუთი -1-

16 წლის ვიყავი როცა მარცხენა ბეჭზე სალამანდრას ტატუ გავიკეთე.მაშინ ძალიან ვიყავი გაბრაზებული მშობლებზე ნუ ეხლაც ვარ,ჩემში ისინი ვერასოდეს ხედავდნენ შვილს და მითუმეტეს ადამიანს.ისინი არც ჩემი სულიერი ცხოვრებით იყვნენ დაინტერესებულნი.16 წლსას კი როცა

InkeD #5

იმ ღამით სიზმარი არ მინახავს,ალბათ იმიტომ რომ სიზმრის მთავარი გმირის მკერდზე მედო მთელი ღამით თავი და მისი ხელები მქონდა წელზე სადარაჯოდ შემოჭდობილი.დილით გაღვიძებულს პირველად მისი გულის ფეთქვა ჩამესმა და დამერწმუნეთ ესეც კი საკმარისი იყო რომ

ცხოვრება ინსტრუქციების გარეშეა

"სკოლის მერე არსად არ წახვიდე""რატო რახდება""ბიძაშენი, მაგის ძმაკაცი და შვილი ჩამოდიან""რაა?? მართლაა? რაკაია და ძმაკაცი და შვილი ვინები არიან""არვიცი, ლონდონშI ცხოვრობენ . აქ უნდათ გადმოსვლა და სანამ სახლს იყიდიან დარჩებიან" -და შვილი გოგოა?""მგონო

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (10)

-მოიცა გააფრინეთ, მე ამ ბანაკში წამოსასვლელად, არც გამოცდა დამჭირვებია, არც არაფერი, მამაჩემმა მოაგვარა საქმე, მხოლოდ იმიტომ რომ, ამ გოგოსთან ერთად ვყოფილიყავი! ეხა მეუბნებით რო, საავადმყოფოში მარტო უნდა იყოს? იმდენი თქვენი კარგი... -ახალგაზრდავ,

მალე მოგირჯულებ გპირდები (5)

-გამიშვი არანორმალურო (მე) -მოგეცი არჩევანის გაკეთების საშუალება მაგრამ არასოწად აირჩიე (სანდრო) -მტკივა გამიშვი დროზე (მე) -ჩაჯექი (სანდრო) -რაგინდა? (მე) -არაფერი უბრალოდ ჩაჯექი (სანდრო)

7 რიცხვში 7 საათზე 7 ვარდი (მე-12 თავი)

თავი მეთერმეტე-"უსათაურო წამება" ლიკა სინათლის მკაფიო სხივებმა თვალების გახელის უფლება რამდენიმე წუთი არ მომცეს, ამ დროის მანძილზე ნესტოები არასასიამოვნო ჰაერის მოლეკულებით გაივსო. წამლების მწვავე სუნმა მიმახვედრა, რომ ამ წუთას საავადმყოფოს

წყეული ღამეები[4]

-თქვენი მეუღლე ძალიან ცუდადაა,ზედმეტი მოუვიდა.საავადმყოფოში წევს და მისამართს გამოგიგზავნით-კაცის მაღალმა ბარიტონმა გადაბმულად წარმოთქვა სიტყვები,წინადადებებიც კი ერთმანეთს გადააბა და ბოლოს სიმწრით ამოისუნთქა.