შემიყვარე თუ გაბედავ (20)

დილით ტირილისგან თვალებდასიებულმა გავიღვიძე.ვერც გავიგე როგორ ჩამეძინა იმდენად ვიყავი ფიქრებში წასული.მობილურს დავხედე,ბავშვების ესემესები დამხვდა მაგრამ "დადიანის" რათქმაუნდა არა.გული ჩამწყდა რომ ვერ დავინახე "დილამშვიდობისა,ჩემო ცისფერთვალებავ"და

Blue Jeans (V)

"მიჭირს." "რა გიჭირს?" "ამ ამინდში სიარული შენს გარეშე და სუნთქვა. მომენატრე." ემას ტანში ჟრუანტელმა დაუარა. ტირილამდე ცოტაღა აკლდა. ვერ ხვდებოდა რა უნდა მიეწერა.

უკუღმართი ბედი [თავი მეთერთმეტე ]

-დანიელი.._სიხარულისგან ხმაც კი აუკანკალდა.. სწრაფად მიტრიალდა სასურველი მამაკაცისკენ და მთელი ძალით მოეხვია.. მაინც რას უშვერება ერთიციდა არსებას ამოდენა კაცი.. როგორ შეიძლება მის ერთიმუჭა გულში დანიელის ნაირი კაცის „ჩატევა“. თუმცა არც ეს ყოფილა

გევედრები,ეცადე მიცნო ( 1 )

_ დედა სულ მიდიან? აღარასოდეს დაბრუნდებიან?_ გულწრფელი და მიამიტური იყო 8 წლის გოგონას კითხვა _ არა ჩემო თოჯინა აუცილებლად დაბრუნდებიან,არ იდარდო შენი მეგობარი აუცილებლად დაბრუნდება_ იქვე თავისუფალ სკამზე მოკალათდა და ქალიშვილიც კალთაში ჩაისვა.

ჩემი ნიკუშა (8) დასასრული

თუმცა გამწარებულ წლებს ვერავინ გამოგვისწორებდა. ვეღარც ბავშვურად შეიყვარებდა მამას და ვეღარც მისაბაძი მაგალითი იქნებოდა ნიკა მისთვის. წლები დაიკარგა, ნიკას კი ციხემ აუხილა თვალი, ის ხშირად ამბობდა რომ უბრალოდ არშეეძლო თვალის გასწორება ჩვენთვის.

მოიისფრო [1]

კოკისპირულად წვიმა.. ელვა და ქუხილი კიდევ უფრო მძიმე სანახავს ხდიდა ისედაც ნიაღვარივით წამოსულ წვიმას.. თითქოს ცა გოდებდა, მოთქვამდა მთელი ხმით და ცრემლით. ქუჩაში ფაქტობრივად აღარავინ შეინიშნებოდა.

შურისძიება (1)

პირველად ვდებ.. დიალოგებია იმედია მოგეწონებათ ..– გოგონა ეი შენ აივანზე რომ დგახარ– გისმენთ– ჩამოდი საქმე მაქვს..– ჩემთან?– ხო შენთან აბა სხვას ველაპარაკები ვინმეს?– რაგნებავთ ?– ჩამოდი თორემ მოვკვდები .. – მოკვდი .. – აჰა ესეიიგი არ ჩამოდიხარ ხო?–

დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს - სრულად

ღიმილით მიაბოტებდა საყვარელი კაცის ბინისკენ , ორი დღე იყო რაც ნახევარ წლიანი ხვეწნა მუდარის შემდეგ ერთად ყოფნაზე და გასეირნებებზე დასთანხმდა , აპირებდა ოთხიგინალურად მოქცეულიყო , და პირველი პაემანი , პირველ კოცნასთან ერთად მისთვის ჩაებარებინა .

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე..{16}-{17}

სანდრო აგარაკზე იყო,ამჯერად მარტო.ოთოს ისევ არ ელაპარაკებოდა.თემო არ წამოიყვანა.მარტო ყოფნა უნდოდა.საერთოდ აგარაკზე ორი მიზეზით მიდიოდა:ან მეგობრებთან ერთად,გართობის მიზნით,ან უბრალოდ განმარტოებისთვის.ახლაც მარტო მეორე მიზეზის გამო იყო.ბოლო დროს

მტრობა (ნაწილი 2)

ანდრო ხუთი დღის შემდეგ გამოჩნდა, ეს დრო მარი მთელი დღეები ან ოთახში იყო გამოკეტილი ან პატარა ძმას ეთამაშებოდა. ანდრონიკეს არც შეუხედავს მარისთვის ისე უთხრა გამომყევიო. -ესეთი ძნელია ჩემი სახელის დამახსოვრება ანდრო? ანდრონიკემ გაკვირვებულმა გახედა.