სამეული (დასასრული)

სახლში დაბრუმდნენ მაშინვე ნინიმ ბამბა გამოიტანა კიდევ რხვა რაღაცეები და ლუკასთან მივიდა - ძალიან გტკივა? - კითხა ნინიმლუკას - ისერა - უპასუხა ლუკამ - მართლა თქვი ჩემზე ..... - არა , მოიცადე იმ იდიდოტის ნათქვამი დაიჯერე - არა მაგრამ.... - კარგი რა

იბრძოლე და გადარჩები(ნაწილი 4)

დღეები უსასრულოდ გადიოდა,მუცელი მეზრდებოდა,ზაზაც არ მექცეოდა ცუდად,მაგრამ მის მიმართ მაინც მხოლოდ ზიზღს ვგრძნობდი. 6თვის ორსული ვიყავი,როცა ზაზა დააკავეს,სამი დღე მის შესახებ არაფერი ვიცოდი,მერე კი გამაგებინეს რომ

ცხოვრება მშვენიერია ანუ სამყარო ადამიანების გარეშე

-ჰარი -აქ არა პატარვ, იქ ვისაუბრებთ ყველაფერზე, მაგრამ ეს არ დასრულდება იცოდე უთხრა და ჩაკიდებულ ხელებზე მიუთითა -არასოდეს დაიბურტყუნა ელენმა და თავი ბოლომდე ანდო მას ვინც ფილტვებს ბედნიერებით უვსებდა.

საწოლის დედოფალი (12 ნაწილი)

-საწ....ბი, ჩემი... მეცოდებიან... - გაეცინა გიოს - დღე და ღამე ვერ აჩერებენ ამ ბავშვს... - დაამატა და ზარი დარეკა. კარი შავგვრემანმა მამაკაცმა გააღო, ერეკლეს მართლაც ძალიან ჰგავდა. -ვაა! ერეკლე! ეს ვინ მოსულა! - გაუხარდა ძმის დანახვა და ბედნიერი

რაც გინახავს, კიდევ ნახავ! (თავი 3-4)

ჩაბნელებულ არემარეს მხოლოდ მისი ბნელი თვალები ანათებენ. ქვედა საცვალსა და სპორტულ მოსასხამში დარჩენილი, მის დამმზვერავ მზერას აზარტით ვახვედრებ სხეულს. ჩემს წინ მდგარი მამაკაცი თვალთახედვიდან წამის მეასედში ქრება. სამაგიეროდ მის თითებს ჯერ

სკოლა ბავშვების წესებით [18]

ლევანი და მარი სანაპიროზე სეირნობდნენ.მიუხედავად იმისა იცოდა გოგონა დედისთვის გამხელას აპირებდა ,მაინც გაუკვირდა თუმცა ესიამოვნა. -ესეიგი ბოლოს მაინც უთხარი?

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე... {23}{24}{25}

{23} -Luke,სად ხარ?ახლა გამოვედი ოფისიდან.--დანაპირები შეასრულა ელიმ. -მეც მოვედი-უთხრა მან და ელიზაბეტის გვერდით მანქანა გააჩერა. -აბა მოგეწონა სახლი?-ჰკითხა ელიზამ. -კი კარგი სახლია,ადგილიც არაჩვეულებრივია,უბრალოდ მე ინტერიერის შეცვლა მაინც

შემიყვარე თუ გაბედავ (22)

ჩავფრინდი.ძალიან ხანგრძლივი მგაზვრობა მქონდა რამაც ძალიან დამღალა.ერთი სული მქონდა როდის ვნახავდი მამას,და აი ისიც გამოჩნდა.გახარებული სახით იდგა და მელოდა.გავიქეცი და შევახტი.მთელი სიძლიერით ჩავეხუტე. -მაა როგორ

წყეული ღამეები[2]

-ორსულად ვარ!-ასლუკუნდა ქალი და დის რეაქციას დაელოდა.ნანის ჯერ გაერიმა,იფიქრა,რა შტერია ეს ჩემი დაო,მაგრამ მალევე გაუქრა კმაყოფილების მომგვრელი განწყობა და გაახსენდა ბაჩო,რომელიც მასთან ერთად ათი წლის მანძილზე ცდილობდა ბავშვის ყოლას.გაახსენდა როგორი

ხელახალი დაბადება (2)

ლუკამ გზად სამსახურში გაიარა, თანაშემწეს მითითებები მისცა , დაუბარა რამდენიმე დღე არ ვიქნებიო და შემდეგ საავასმყოფოში წავიდა. მისაღებში ნელი სვლით შევიდა, კარგად თუ დააკვირდებოდა ვინმე მისი ნაბიჯების ხმას , მიხვდებოდა თუ რამდენად სერიოზული