ბრძოლა ბედნიერებისთვის(სრულად)

იანვრის შუა რიცხვები იყო,კარგად მახსოვს.. ღამე იყო,შუა ღამე.. სავსე მთვარე,ვარსკვლავები არ ჩანდნენ.. მხოლოდ მთვარე,იყო ეულად და მარტო.. როგორც მე.. დიახ! მე,მარიამ ავალიშვილი,ოდესღაც ცნობილი და მდიდარი ოჯახის შვილი,დიდი მეგობრების წრით,დიდი

ოცნების მჭერი (9)

-ბავშვი. - ადგილზე გაშეშდა, მერე კი მკვეთრად შებრუნდა ჯაყელისკენ და თვალი თვალში გაუყარა. - ჰო, შვილი. შვილი მინდა ყველაზე მეტად. - ჯიქურ უყურებდა მამაკაცს და მღელვარებისგან მკერდი აუდ-ჩაუდიოდა. თარაშს უნებურად გაეღიმა. მის წინ მდგარი ერთი შეხედვით

The Ghost

ელის ჰანფრიმ როგორც იქნა ყველაფერი მოაწესრიგა თავის ახალ სახლში.ელისი აქეთ იქით დადიოდა დაოთახებს ათვალიერებდა ტკბებოდა მისი ახალი სახლის ყურებით რომელიც ძალიან იაფად და უპრობლემოდ შეიძინა.ელისი თავისი საძინებლიდან გამოვიდა თუ არა

გაგიჟებით შემიყვარდა(ნაწილი 3)

არვიცი ვინ მაგრამ საცეკვაოდ გამომიცეკვეს, მეც რათქმაუნდა დავთანხმდი და ერთად ცეკვა დავიწყეთ, სანდროს თვალები არასოდეს დამავიწყდება, სანდროს ყურადღების მნისაკცევად იმ ბიჭს ჩავეხუ კიდეც, საკუთარი თავისმიკვირდა ვის ჯინაზე ვიქცეოდი ესე?

უკანასკნელი თოვლი

90-იანი წლები. არვიცი, ეს წლები ზოგისთვის ტანჯვა იყო ზოგისთვის ტკბილი მოგონებები... ჩემთვის კი ორივე ერთად. 17 წლის ვარ და თბილისის ერთ-ერთ ეზოში ვცხოვრობ სადაც ვერასდროს მოიწყენ. ყოველ საღამოს უამრავი ბავშვი იყრიდა თავს ერთად რათქმაუნდა მათ მეც

you are my life (დასასრული)

როცა გავიღვიძე გავიგე როგორ ილანძღებოდა ვიღაც ნელ-ნელა ავდექი და კარებისაკენ ნელი სვლით წავედი როცა ხმა ვიცანი მივხვდი რო ჩემი ჩარევა იყო საჭირო თორე ალბათ მალე ჩემი ძმები ხელს აწევდნენ იმ კაცზე რომლის შვილმაც მათი და მოიტაცა და

გულმა იგრძნო (სრულად)

-გიორგი ადექი დაგაგვიანდება - დილით ანას ყვირილმა გამაღვიძამესიკვდილებოდა ადგომა და სკოლაში წასვლა მაგრამ იძულებული ვიყავი.-ჰოო ანა ვდგები - უკმაყოფილოდ ამოვიბუყუნე და ბალიშიდან თავი ავწიე.-რას გიგავს თვალები გაათენე ხო?

ერთხელ ზღაპარში..(1)

გამარჯობათ , მე ქეთა ვარ .. არ ვარ ცისფერთვალება ქერათმიანი გოგო ბარბის თოჯინას , რომ გავს . ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ არაფრით გამორჩეული,შავი თვალები და გრძელი შავი თმა მაქვს, საშუალო სიმაღლის ვარ , 16 წლის არასდროს არ მყოლია შეყვრებული და არც

ღმერთებს გეფიცებით

გოგონა, რომელსაც საკუთარმა მამამ ბავშვობა და ცხოვრება წაართვა. ღმერთებს გეფიცებით -ერთი ორი სამი ოთხი,დედა დედა ნახე რამდენი ჩიტია თოვლიან ხეზე. -შვილო ეგენი ბეღურებია,ისინი ზამთარშიც აქ რჩებიან და არ მინდიან თბილქვეყნებში.

უკუღმართი ბედი...[ თავი მეოთხე ]

გამოიღვიძა თუ, არა რაღაც ტკივილის მაგვარი იგრძნო ყელში.. სულაც არეცნო მისი თავი სად ქონდა.. თვალები ზანტად გაახილა და მიხვდა, რომ სიმპატიური მამაკაცის მხარზე ედო თავი.. ოჰ ამ უკანასკნელსაც არ დაუკლია, მისთვის ხელი გადაუხვევია და თვითონაც მშვიდად