მიზანი-გადავარჩინო მისი სიცოცხლე ( 8 )

-ისეთ რამეებს ლაპარაკობდი და იქცეოდი სურვილმა მომიარა იქვე მომეგუდე-გაეღიმა და კისერში ხმაურიანად აკოცა,ნელი მოძრაობით ჩაუცურა კაბის ზედატანი და მისკენ შემოაბრუნა.

დაუვიწყარი (11-12)

დაუვიწყარი„პაწუუუკ, არ მიშვებეენ ბიჭებიიი.. ძალიან დამათვრეს. ბოდიში რააა.“ ანასტასიას მივწერე, ტელეფონი უკანა ჯიბეში ჩავიდე და ჩემი თოჯინას კოცნა გავაგრძელე. -ტკბილი ტუჩები გაქვს, მშვენიერო. სექსუალური ღიმილით ვუთხარი და ხელი ბარძაყიდან საჯდომზე

უკუღმართი ბედი... [თავი მეორე ]

ხვდება რომ რაღაც ხდება მაგრამ, აზრადაც კი არ მოსვლია დედის სკივდილი.. ალბად ხვდებით როგორი რთული მისია აკისრია უჩას.. უნდა აუხსნას პატარა აილენს დედის სიკვდილი.. უნდა გაუძლოს მისი დაკარგვას და ამასთან ერთად უნდა მოუაროს პატარაა და ჭირვეულ აილენს..

ნოემბრის წვიმა. "19"

-რაღაც ეჭვები მაქვს. -ახედა ნენემ ქმარს. -არ მომწონს მე შენი ეჭვები, სულ მართლდება. -გაეცინა სანდროს. -ამჯერად რა არის? -რაღაც მოხდა მიას და დანიელს შორის.

(არა)ჩვეულებრივი დღე ...

მისგან მოდიხარ ... ან უფრო სწორად რომ ვთქვათ მორბიხარ ... გრძელი გზა გაქვს გსავლელი მაგრამ არ ჩქარობ იმის იმედით რომ იგი დაგეწევა და გეტყვის : " არ წახვიდე მე შენ მჭირდები..." ...მაგრამ უცებ ხვდები რომ ეს უბრალოდ შენი ფანტაზიის ნაყოფია და ისევ

ჩემი ერთი ცალი ხარ!

უკვე თენდებოდა როდესაც სახლში მივედი.დასაძინებლად დავწექი თუმცა ვერაფრით ვიძინებდი ჩემდაუნებურად ბექაზე მეფიქრებოდა ჩემ თავს არ ვუტყდებოდი იმაში თუ როგორ მომწონდა ,არასდროს არ ვყოფილვარ ასე თან ასე ერთი ნახვით.ვცდილობდი

გარდაქმნა (ნაწილი 1)

იდეალურ სიწყნარეში ადვილად გაარჩია ჯერ ერთი ნოტი, შემდეგ კი ულამაზესი მელოდია.. არც კი ეგონა სახლში ვინმე თუ იყო, მაინც ადვილად მიხვდა ვინ სიძლებოდა ყოფილიყო „უცნობი“ მუსიკოსი და ისე მოუნდა თეთრ როიალთან მისი ნახვა დაუყოვნებლივ დაეშვა მარმარილოს

სკოლა ბავშვების წესებით:მოულოდნელი სიურპრიზი (6)

ელენეს ეძინა. მარი და ნინი რაღაცას წერდნენ და თან წუწუნებდნენ. მოულოდნელად ვიღაცამ კარი შემოაღო. დაბალკლასელი იყო ეტყობოდა. -რა გინდა?_მიაძახა ნინიმ

სიყვარული წარსულიდან[7]

-„ვინ არის დემეტრე ჩაჩუასგან ორსულად“-სანდრამ ჩაილუღლუღა და პლანშეტი გამოსტაცა.იცოდა,რომ თავს ვერ გავაკონტროლებდი და სცენებს გავმართვადი-გავიდეთ და შენთან წაგიკითხავ-ხელი მომკიდა და „ტაქსიში“ შემაგდო.

შემთხვევითობა დიდი სიყვარულის საფუძვლად(III)

ეს, ის შემთხვევა იყო როდესაც არ დავიბენი და -შენ ვერ ხარ ხო? თუ გზას ვერ უყურებ სად მიდიხარ მაშინ, რაღას ზიხარ საჭესთან?...თან ვცდილობდი რაც შეიძლება მკაცრრად გამომსვლოდა, იმდონემდემდე შევედი როლში , რომ არა მისი ირონიული ჩაცინება ალბათ არც