ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(7)

ასე ერთა ყოფნით ვტკბებოდით..მართლაც არაჩვეულებრივი იყო..-აუ ძაან ცხელაა-დაიწუწუნა როგორც ყოველთვის სოფიმ.-მერე მდინარე რისთვისა??-ეშმაკურად გაუცინა ლუკამ და იმცროსი ავალიანისკენ დაიძრა.-არა არა ოღონდ ეგ არაა-სოფი ლუკას მიუხვდა და წამოდგა

ისევ და ისევ სიყვარული 1

- აუ ნიინ წამო გავიაროთ , თან ჩემი დაც გამოვიყვანოთ ცეკვიდან[ლიზი]- კაი ჯანდაბას შენი თავი , წავიდეთ[ნინი]- სანამ დრო გვაქ გავიაროთ რა პარკში[ლიზი]- აუ ლიზი რით ვეღარ მოგბეზრდა ეგ პარკი [ნინი]- წამო თან მზესუმზირას ვიყიდი[ლიზი] ამმ მაშინ კაი

აკრძალული ხილი(24 ნაწილი)

-აჰა, მოდი შენც გაჭამო - ტუჩებში მაკოცა და ენით შოკოლადის პატარა ლუკმა ჩემს პირში გადმოაცოცა. საოცარი შოკოლადის კოცნა იყო. აი ისეთი, მაშინვე რომ შემომირიგა, ხელები კისერზე შემოვაწყვე, კალთაში კომფორტულად ჩავუხტი, ფეხები წელზე მოვხვიე და ტუჩებში

სიმპატიური დირექტორის და ლამაზი მასწავლებლის სიყვარული

ნინი  უბრალო მოსწავლე იყო რომელიც სწავლით იყო დაკავებული,უნივერსიტეტი ახალი დაწყებული ჰქონდა მის გარშემო ყველაფერი უცხო იყო მას მარტო ერთი,თავისი ბავშობის მეგობარი ეთი ყავდა რომელიც  ყოველთვის მის გვერდით იყო.თავიდან ყველაფერი კარგად იყო,ეთი

იცხოვრე

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძეს. თვალები გავახილე და საწოლიდან წამოვხტი. ფანჯარას ნელ-ნელა მივუახლოვდი . რა ლამაზია თბილისი გაზაფხულზე გავიფიქრე და უნებურად ჩამეღიმა. ასე ვიდექი ცოტახანი ფანჯარასთან და ჩემი საყვარელი ხედით ვტკბებოდი , შემდეგ

პირველი სიყვარული(თავი 4)დასასრული

-ჩემი პატარა..ჩემი ცხოვრება..მამას გოგო მოდი ემთან.ეფერებოდა ციცქნა სოფიას და თან გულში იხუტებდა.ხევსურეთში რამდენიმე დღით წავიდა შვილთან ერთად მაგრამ მალევე დაბრუნდა უკან შეეშინდა პატარა არ გაცივებულიყო და სახლისაკენ დაიძრა.როდესაც გოგონა

არ დაგთმობ (1)

ქარიანი ამინდი იყო ქუთაისისთვის დამახასიათებელი... ეშკარად იგრძნობა ნოემბრის სუსხი.. მანქანაში ხატიას მშობლები დამხვდნენ ლელა დეიდა ზაზა ბიძია.. მოკლე მისალმებით შემოვიფარგლე.. არ მიმილოცია რადგან ისინი ეხლა უფრო გაღიზიანებილები იყვნენ ვიდრე

დამიბრუნე სიყვარული (პირველი თავი)

დილა არასოდეს ყოფილა ასეთი ბედნიერი, სწრაფად გაემზადა და სამზარეულოში მოფუსფუსე მშობლებთან გავიდა დასამშვიდობლებლად.-კარგი დე გავიგე ყველა დარიგება და ყველას გავითვალისწინებ. -სიცილით უთხრა დედას და ლოყთზე აკოცა-ძალიან ვნერვიულობ ანა! ასე შორს

ტრამალის აჩრდილი(პირველი თავი )

სიბნელეში შთანთქმულ ოთახში მთვარის მკრთალი სხივები სარკმელზე გარდატყდებოდნენ და ისევ სიბნელეში ინთქმებოდნენ ოქროსფერ ძაფებად.კვამლიც იყო...სიგარის ბოლი არულიყო ვისკის სურნელში,აქა-იქ დაკუჭული ქაღალდები მიმოფანტულიყო.საათის წიკწიკი ისმოდა...წიკ

მილანიდან ისევ თბილისში [9]

-წამო, ისევ მისაღებში გავიდეთ.-ხელებში ჭიქებ დამშვენებული გაუხღვა წინ კიტა. ყავის ჭიქები დაბალ მაგიდაზე დადგა და თეთრ კუთხურ სავარძელში მოთავსდა. ანამ სახლის დათვალიერებას შეუდგა, რომელიც უკვე ძალიან მოსწონდა. ყველაფერი გემოვნებით იყო მოწყობილი და