სიყვარული გრძნობების გარეშე(IIნაწილი) 15 თავი

მცხეთამდე ისე მივიდნენ რომ მთელი გზა, ხმა არცერთს არ ამოუღია -მარიანა-დაიწყო აღელვებულმა ბიჭმა როცა მანქანა გააჩერა და გოგონა კარის გასაღებად მიტრიალდა

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთერთმეტე თავი)

მწვანე ღილაკს დავაჩერდი. ცერა თითი ჰაერში გამიშეშდა. ვცდილობდი, თავისთვის ძალა დამეტანებინა და დამერეკა, მაგრამ ვერაფრით ვაიძულე - ეს ერთადერთი მოძრაობა. მინდოდა აღმედგინა ის, რაც გავტეხე ახალგაზრდული ეგოიზმითა და სილაჩრით, მაგრამ ნივთებისგან

გზაჯვარედინი (თავი 16)

-გამარჯობა, სესილია!- იმდენად ამაზრზენად ეჩვენა მისი პირიდან წარმოთქმული ,,სესილია" -გამარჯობა-მოვალეობის მოხდის მიზნით დაუბრუნა პასუხი და გვერდის ავლა სცადა. უხეშად რომ ჩააფრინდა მკლავში აკა.

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეათე თავი)

ლუკას, ჩვენ სუფთა ფურცლად ვიბადებით; მერე კი ყოველი ადამიანი, რომელიც ჩვენს ცხოვრებაში ხვდება - ღრმად აღწევს თუ ირიბად ჩაგვიქროლებს - წარწერას ტოვებს მასზე; ზოგი გრძელს, ზოგი - მცირეს, ზოგიც მხოლოდ სასვენ ნიშნებს სვამს. არ გეგონოს რომ სასვენი

მექალთანეს სათამაშო 13

– საერთოდ არ ვწუხდები ქართველო. სიცილით უთხრა ჰარლიმ, ელენეც მიხვდა რომ კამათი არ ღირდა წინა სავარძელზე დაიკავა ადგილი და ღიმილით უთხრა. – რადგან არ იშლი შენსას ჰითროუს აეროპორტისკენ.

შენ ხარ აისი. I თავი

ასაკთან ერთად ჩემი შეხეედულებები უფრო მკაფიო ხდებოდა და მეტად ვხვდებოდი, რომ მე ამ ყველაფრის ნაწილი არ ვიყავი და რაც არ უნდა მომხდარიყო, ვერასდროს ვერ გავუგებდი, მათ შორის, მშობელ დედასაც კი.

დღიური ჰარემიდან, თავი 2

ნაქშიდილ სულთანი (შეჰზადე მაჰმუდის დედა) სასახლის ბაღში მოუთმენლად სცემდა ბოლთას, ღამისთევით დაღლილს ყირმიზ სახეზე თვალის უპეები ჩაშავებოდა და ჯერ კიდევ ახალგაზრდა შუბლის ნაოჭები დატყობოდა მოქუფრული იერს, რომელსაც მხოლოდ ახლოს მდგომი სეფექალები თუ

პატარა მატყუარა

ყველაფერი იწყება ერთი დიდი გარიგებით, რონელიც მოითხოვს ნიტა იყოს ერეკლეს მენეჯერი. გოგონა ძალიან აზარტულია ასეთ გარიგებებში. მითუმეტეს თუ მას ნიკა ეთამაშება.

სიყვარული გრძნობების გარეშე (IIნაწილი) 14 თავი

თორნიკეს და მარიანას ურთიერთობა რაღაცნაირად ერთ წერტილში გაიყინა, რომელიც არასდროს სცდებოდა მარიანას მიერ დაწესებულ ზღვარს

მექალთანეს სათამაშო 12 თავი

კიდევ ერთხელ უწევდა მშობლირი მიწის დატოვება და გამგზარება, კიდევ ერთხელ გაისროლა ბედისწერამ ცხოვრების ასპარეზზე საბრძოლველად, მაგრამ განსხვავება ის იყო, რომ აღარ იყო ის პატარა ბავშვი რომელსაც არ ქონდა მიზანი, არ იცოდა სად იყო რას აკეთებდა და სად