იცხოვრე

დილით მზის სხივებმა გამაღვიძეს. თვალები გავახილე და საწოლიდან წამოვხტი. ფანჯარას ნელ-ნელა მივუახლოვდი . რა ლამაზია თბილისი გაზაფხულზე გავიფიქრე და უნებურად ჩამეღიმა. ასე ვიდექი ცოტახანი ფანჯარასთან და ჩემი საყვარელი ხედით ვტკბებოდი , შემდეგ

პირველი სიყვარული(თავი 4)დასასრული

-ჩემი პატარა..ჩემი ცხოვრება..მამას გოგო მოდი ემთან.ეფერებოდა ციცქნა სოფიას და თან გულში იხუტებდა.ხევსურეთში რამდენიმე დღით წავიდა შვილთან ერთად მაგრამ მალევე დაბრუნდა უკან შეეშინდა პატარა არ გაცივებულიყო და სახლისაკენ დაიძრა.როდესაც გოგონა

არ დაგთმობ (1)

ქარიანი ამინდი იყო ქუთაისისთვის დამახასიათებელი... ეშკარად იგრძნობა ნოემბრის სუსხი.. მანქანაში ხატიას მშობლები დამხვდნენ ლელა დეიდა ზაზა ბიძია.. მოკლე მისალმებით შემოვიფარგლე.. არ მიმილოცია რადგან ისინი ეხლა უფრო გაღიზიანებილები იყვნენ ვიდრე

დამიბრუნე სიყვარული (პირველი თავი)

დილა არასოდეს ყოფილა ასეთი ბედნიერი, სწრაფად გაემზადა და სამზარეულოში მოფუსფუსე მშობლებთან გავიდა დასამშვიდობლებლად.-კარგი დე გავიგე ყველა დარიგება და ყველას გავითვალისწინებ. -სიცილით უთხრა დედას და ლოყთზე აკოცა-ძალიან ვნერვიულობ ანა! ასე შორს

ტრამალის აჩრდილი(პირველი თავი )

სიბნელეში შთანთქმულ ოთახში მთვარის მკრთალი სხივები სარკმელზე გარდატყდებოდნენ და ისევ სიბნელეში ინთქმებოდნენ ოქროსფერ ძაფებად.კვამლიც იყო...სიგარის ბოლი არულიყო ვისკის სურნელში,აქა-იქ დაკუჭული ქაღალდები მიმოფანტულიყო.საათის წიკწიკი ისმოდა...წიკ

მილანიდან ისევ თბილისში [9]

-წამო, ისევ მისაღებში გავიდეთ.-ხელებში ჭიქებ დამშვენებული გაუხღვა წინ კიტა. ყავის ჭიქები დაბალ მაგიდაზე დადგა და თეთრ კუთხურ სავარძელში მოთავსდა. ანამ სახლის დათვალიერებას შეუდგა, რომელიც უკვე ძალიან მოსწონდა. ყველაფერი გემოვნებით იყო მოწყობილი და

ერთ მშვენიერ დღეს

-ერთ მშვენიერ დღეს შენ შეხვდები თეთრს ცხენზე ამხედრებულ პრინცს რომელიც ძალიან გეყვარება.მოსიყვარულე დედა თავის 6 წლის ანაბელს გულზე იკრავდა და შავ სწორ თმაზე ეფერებოდა.-მახინჯი რომ იყოს?.გულწრფელად ეუბნებოდა ანაბელი თავის პაწაწინა გულში ჩაგროვებულ

ჩემი გოგო ჩემთან (2 თავი)

წამოვხტი სასეირნოდ გავედი, ყველაზე მეტად ის მახარებდა რომ დღეს ლექციები არმქონდა და დღეს ჩემგემოზე გავატარებდი გზას გავუყევი ისევ იმ ადგილას მივედი თუმცა არავინ დამხვდა საშინლად გავმწარდი როგორ, როგორ ძალიან მინდოდა კიდევ ერთხელ მისი ნახვა შორიდან

სიცოცხლე წამიერია (სრულიად)

რა არის სიცოცხლე?არაფერი, მართლაც არაფერი. ზოგისთვის ხანგრძლივია ზოგისთვის კი ძალიან მოკლედ რას გაიგებ ადამიანი თუ რას გიმზადებს ბედი, ყველაფერი ხომ ღმერთის ნებაა. თუ ასე მოხდა ალბათ ასეც უნდა მომხდარიყოს ალბათ ღმერთს სურადა ასე.მარიამ კლაანდაძე 18

თარაში და ნია, ცოდვილთა თავშესაფარი (ნაწილი 2)

არც უკითხია ოთახში ისე შევიდა....და რას ხედავს დედა ვიღაც კაცთან ერტად იწვა ლოგინში და ერთობოდა... მისი შესვლა ვერც შენიშნეს... ის კი ადგილზე გაიყინა... შემობრუნდა .. არ იცოდა რა ექნა.. სანთელი ხელში აიღო... დაატრიალა.. შეუბერა და ჩააქრო..