სულელი მე–9

-მაგაზე დაგიძახეთ ზუსტად - ყველა მე რო მიყურებდა მერე გავაგრძელე - ამ თამაშს თუ რაღაცას ვრჩებით -ანუ? -როგორც ჩანს ვერ გაერკვა სალომე-ანუ ის რომ ქეთას როლს აღარ მოვირგებ-როგორც იქნა -და შეძხილით შეხვდა ჩემ გადაწყვეტილებას-ეგ ეხლა რატო გადაწყვიტე?-

ცხოვრება ცეცხლის ალში (8 ნაწილი)

-მაგის კითხვას არ სჯობს ჩამეხუტო?_თვალებ მოჭუტულმა ხელები ჩემსკენ გამოიშვირა და დაელოდა როდის მოვიმოქმედებდი რაიმეს.გონს მოგებულმა და გახარებულმა ხელები კისერზე მოვხვიე და თავი მის ყელში ჩავრგე.ლევანმაც სიცილით მომხვია ხელი წელზე,არავინ არ არსებობდა

10 დღეში მოსული სიყვარული - სრულად

თავჩარგული იჯდა და ცდილობდა მუზა მოეხმო თავისთან , რას აღარ აკეთებდა ლამის იყო იოგაზე შესულიყო ცოტა ნერვები , რომ დაეწყნარებინა , მაგრამ ამაშიც ხომ ბედი არ აქვს , ნუცამ დაიჟინა მეც მინდა იოგაზე და ერთათ შევიდეთო , მიზეზი თუ რატომ არ შედის ახლა ?

მებრძოლი (თავი მესამე)

როგორც იქნა ამოვიდა აუზიდან ირაკლი,ლილეს თვალი ჩაუკრა და თიკოსკენ წავიდა.თიკომ ირაკლის სახეში სილა გააწნა და მალევე დატოვა რესტორანი.დაედევნა ირაკლი მას მაგრამ გოგონას არაფრის გაგონება არ სურდა და აღარც ირაკლი შეეწინააღმდეგა და გაუშვა

მწვანეთვალებას გადაყვარება შეუძლებელია (სრულად)

გამაყრუებელი სიჩუმეა გარეთ.... კაციშვილი არ ჭაჭანებს მხოლოდ ის... არა მანქანა და არა ადამიანი რომ კითხოს რა ჭირს, ან რამე ხომ არ ჭირდება... ზამთარია... 25 დეკემბერი.. ესეთი სიცივე ალბათ კაციბრიობას არ ახსოვს... ისედაც წითელი ცხვირი უარესად

ბედნიერების მოლოდინში *2*

ფეხზე ვიბრაცია იგრძნო და შარვლის ჯიბიდან მობილური ამოაცურა... დედა ურეკავდა...გაგონება არ უნდოდა, მაგრამ მაინც უპასუხა - ხო დე - შენ გოგო ნორმალური ხარ? შენმა დამრიგებელმა დამირეკა გული შეეკუმშა... არანაირი მოკითხვა... არანაირი სითბო არ იგრძნობოდა

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 3

-დე თქვენ არწამოხვალთ? -ვკითხე მოწყენილმა და დედას ჩავეხუტე -არა დე იქ რაგვინდა? სიცივე იქნება ჩვენ აგვისტოში ჩამოვალთ აქ რო ძაან დაცხება. თან თომასთან ერთად მიდიხარ წყნარად ვიქნები.-მითხრა დედამ და მაგრად ჩამეხუტა ბაბი გემრიელად ჩავკოცნე რადვან

ორმაგი ტკივილი - {დ ა ს ა ს რ უ ლ ი}

ექიმი პალატიდან გავიდა. კარებთან ნოე იდგა და ექიმი რომ დაინახა მაშინვე მასთან მივიდა და კითხვები მიაყარა. მე ყველაფერი მესმოდა: - ექიმო, როგორ არის? რამე სერიოზულია? მდგომარეობა გაუუარესდა? საშიში ხომ არაფერია?

მაინც მოგარჯულებ(11 ნაწილი-დასასრული)

ის საღამო მშვენივრად გაატარეს. ბექამ კატო სახლამდე მიაცილა და ბევრი ხვევნა-კოცნის შემდეგ ძლივს შეელია. კატო თავის ოთახში აფარფატდა და მარის დაურეკა. უკვე 1 კვირაა ურეკავდა, რომ დალაპარაკებოდა, თუმცა დაქალს სულ საქმეები ჰქონდა. ვერ ხვდებოდა რა საქმე

ბედნიერია გოგონა?! (8)

ჩემს ცხოვრებაში ეს 5 დღე ყველაზე ბედნიერი დღე იყო. მთელი გულით ვლოცავდი ჩვენს ლექტორს - ქ-ნ ეკატერინეს ამ ლაშქრობის მოფიქრებისთვის. მამაც ჩემი დანახვისას სულ იღიმოდა, მაგრამ ხანდახან სევდიანდებოდა. ბაბუას თითქმის ვერც ვხედავდი, ისე იყო გართული