ვერეს მსხვერპლი(თავი5)

„ფეისბუქზე“ შეიხედა და თვალში მოხვდა ლექსი;“ჩემო ლუკა“... „ჩემი სახელი“-დააინტერესა და კითხვა დაიწყო.მერე ავტორი იცნო.ეს ხომ ის იყო მაშინ,რომ „დაულაიქა“ გვერდი. -მარტოსული მწერალი-ხმამაღლა წარმოქვა. შემდეგ მის გვერდზე გადავიდა და ლექსებს

ბანდიტი და მე ( Part I)

თავის თავში ისე დარწმუნებული იყო,არც კი უკითხავს, მჭირდებოდა თუ არა მისი მიყვანა სახლამდე. არა როგორ არ მინდოდა სახლში დაბრუნება, მივხვდი, ჩემი პატარა აფეთქებებთან შედარებით სახლიდან გამოქცევა ღამე სულ სხვა სახის სიგიჟე იყო, მაგრამ უცხო სიმპათიურ

ზამთარი... (სრულად)

ყველაფერს აქვს დასასრული, სანამ დასასრული იქნება ჯერ უნდა დაიწყოს, მაგრამ იშვიათად არც იწყება ისე სრულდება. არასოდეს მინდოდა ურთიერთობის უცებ დაწყება და უცებვე დასრულება. მინდოდა ყოველთვვის დიდი და მხიარული ბედნიერება მქონოდა, ხოდა ერთ დღესაც

გული ელოდება - სრულად

ქუჩაში მიდიოდა და ლაღი ღიმილით უღიმოდა ყველას და ყველაფერს . როგორც ყოველთვის ვინც კი ღიმილით უპასუხებდა თავს მსუბუქად დაუკრავდა და ფრიალა კაბის ბოლოებზე ხელს წაივლებდა . უყვარს დილის პოზიტიურად დაწყება და დასრულება ხომ საერთოდ . სიცოცხლე მასში ისე

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 3)

ყველაფერს ველოდი, იმის გარდა რაც იქ ვნახე, პირი ღია დამრჩა, უბრალოდ გონს ვერ მოვსულიყავი, არ მჯეროდა, არ მჯეროდა რომ ჩემი თვალები ამას ნამდვილად ხედავდნენ. -არ არსებობს!!!-ვთქვი ჩურჩულით ხმაწართმეულმა და ხელში ავიღე კარებთან დატოვებული 3 ცალი თეთრი

პირადი მცველი [20] ~დასასრული~

–ძლივს გიპოვნეთ –ანასტასია? –კარგად ხარ? –ჰეი ხელი რომ აუქნია მამაკაცმა ცხვირწინ მაშინღა მოვიდა გონს,დვალის კოცნამ სულ დააბნია და ჩააფიქრა,ვინ იცის რამდენი ხანი იდგებოდა კიდევ ასე გაშეშებული ანდრეი რომარ მოსულიყო ბავშვთან ერთად

ლევან ხაჩიშვილი (13)

-რა ხდება?-მითხრა ლევანმა გაკვირვებული სახით და თან ჭიქა დადო. -აუუ.-ვთქვი მე და თავი დავხარე. -რამოხდა?-მკითხა სალომემ. -ჰე ამოღერღე ეხლა.-მითხრა ლიზამ და შემომხედა. -აცადეთ.-ხელით ანიშნა აბუმ ბავშვებს. -ნინი.-მითხრა ლევანმა და ხელი მომკიდა.

სიყვარულის თერაპია [სრულად]

მეორე დღეს ლევანისთვის საჩუქარი შეარჩია. გამოიპრანჭა, თეთრი, მოკლე სარაფანი და ასევე თეთრი მაღალქუსლიანები ჩაიცვა. თმები კოსად აიწია, ცოტა მაკიაჟიც და მზად იყო. ადგილზე მისულს საკმაოდ ბევრი ხალხი დახვდა. ღიმილით წავიდა ლევანი მისკენ.

ერთხელ სიცოცხლეში (3)

ადამინები , რომლებსაც მართლა უყვართ ყველაზე ბედნიერები არიან ამ პლანეტაზე და ზოგადად სამყაროში. მეც მინდა , მინდა ვიგრძნო რა არის ნამდვილი სიყვარული და არა ის , რომ ყოველთვის მწირე წარმოდგენა მქონდეს მასზე ის , რომ ამის აღსაწერად ალბათ მთელი

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 7)

–რა დამთხვევაა ერეკლე, ერთად ხომ არ ავსულიყავით?–გადავიხარხარე და ეკეს სათვალე მოვირგე.–აშკარად მე უფრო მიხდება–ვთქვი ისევ. –შენ იღადავე და მართლა ერთად ხო არ ავიდეთ, დუდამ მარტო არსად არ გაუშვაო და დაგელოდები სანამ მშობლებთან იქნები. –დუდას 3 წლის