მოგონებებს სიყვარული გვიტოვებს... [4]

ბევრი ილაპარაკეს ლუკამ და ირაკლიმ. -ახლა უნდა წავიდე. გამიხარდა ისევ რომ გნახე, იმედია არ დავივიწყებთ ერთმანეთს - გადაეხვია ლუკას და მე მომიბრუნდა - იმედია მალე გამოკეთდები. -კიდევ ერთხელ გიხდი მადლობას დახმარებისთვის. - გავუღიმე. ლუკამ გააცილა და

ბიზნესმენი შემიყვარდა (6 თავი)

–ასე ადვილად ვერ დაგთმობ თქვა და ოთახიდან გავიდა. არვიცოიდ მისი საქციელისთვის რა სახელი დამერქვა. დილით როდესაც გავიღვიძე აუზზე ჩასვლა გადავწყვიტე ჩავიცვი საცურაო კოსტუმი და დაბლა ჩვედი ცურვის დრო დავინახე დემეტრე რომლეიც თვისი მამაკაცური მიხვრა

ვერეს მსხვერპლი(თავი 2)

თამარის ღრმა ძილი ჩვევია.ბომბი რომ ჩამოვარდეს,მას მაინც არ დაურღვევ ამ მყუდროებას,ამიტომ არც ნატალიას სკოლაში წასვლა გაუგია.გოგონა სწრაფად გაემზადა,ჩაალაგა ჩანთა და სკოლისკენ გასწია.კიდევ კარგი,სკოლა სახლის გვერდით აქვს,თორემ ისე ეზარება ადრე ადგომა

ემილია2

ემა საწოლიდან წამოიზლაზნა, გაემზადა და მარიამს გაყვა. ყველგან მობეზრებული სახით დაჰყვებოდა მარიამს, როცა მარიმ კაბა შეარჩია ეხლა ემას ჯერიი დადგა. ათასი კაბა ჩააცვა და გახადა მაგრამ არჩევანი ბოლოს არჩევანი შავ კაბაზე შეაჩერა, რომელსაც მთელი ზურგი

''არის რა''-ს პრინციპი

მივბრუნდი,ისე ვიქცეოდი რომ ვერავინ მიხვედრილიყო რო ძალიან ცუდად ვიყავი,განადგურებული ვიყავი.ტელეფონი გავთიშე და მეორე დღეს უამრავი მესიჯი და ზარი დამხვდა.მხოლოდ ერთი მესიჯი მივწერე ‘’მშვიდობით,სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა’’ და მანდ დამთავრდა

"სიყვარული სიცოცხლის ფასად"14

თვალები ზანტად გავახილე და მზერა ჭერს გავუსწორე. სამი კვირა გავიდა..სამი კვირა იმ ფაქტის შემდეგ რამაც დამარწმუნა რომ ადამიანი რომელიც მეგონა მძულდა, მთელი სულით შემყვარებოდა..მთელი ეს დრო გონებაშ მხოლოდ მისი ჩახუტება და ტუჩების შეხება

სიყვარული სიკვდილის შემდეგ( მხატვარი)

სიყვარული რაღAც ენით აუღწერელი გრძნობა რომელმაც არიცის ასაკი როცა გიყვარს?! შენ განიცდი რაგაც არამქვეყნიურ გრძნობას როცა გიყვარს, შენ შენ არახრ, იცვლები და ხვდები რომ შენთან ერთAდ სამყაროც იცვლებ, ხვდები რომ შEნს ირგვლივ ყველა იღიმის, რატომ?!

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 11

-დიტო... (მე) სიტყვა არ დამამთავრებინა -მადლობა ჯერ ადრეა (დიტო) ადრე? ნუთუ წინ კიდევ რაღაც მელოდა? -გამომართვი, კიდევ ერთხელ გილოცავ დაბადების დღეს (დიტო) ხელში გასაღები მომცა, დავიბენი, ვერაფერს მივხვდი

პირადი მცველი [19]

მთელი დღე მოუსვენრად გაატარა,იქეთ-აქეთ ფაციფუცობდა მაგრამ ამ დროს ფიქრებით სულ სხვაგან იყო,ბედისწერის არასდრო არ სწამდა,რადგან ფიქრობდა რომ ადამიანი თავად ქმნის ბედისწერას,თუმცა ახლა ვერაფრით დაეკავშირებინა ეს ყველაფერი ცხოვრებასთან,ვერაფრით

მაინც მოგარჯულებ(1 ნაწილი)

ყოველთვის რთულია დაიწყო ამბის მოყოლა... ამ წამს მეც ამ პრობლემის წინაშე ვდგავარ. ალბათ პირველ რიგში ჯობს კატო გაგაცნოთ. კატო ეს არის რაღაც სასწაული... ხასიათებით გიჟი და გადარეული, ძალიან ხალისიანი და ჯიუტი. დროთა განმავლობაში თქვენც კარგად გაიცნობთ