ნუთუ ყველაფერი ასე უნდა დამთავრდეს?!(I თავი)

წვიმიანი დღე იყო, ძილის ამინდს რომ ეძახიან, მაგრამ პარიზის ქუჩებში ხალხს რა დალევს. ტურისტები, მოქალაქეები, აქეთ-იქით დადიოდნენ, ათასგვარ სახეს ნახავდით, მოწყენილს, ნაღვლიანს, მაგრამ ამ ათასგვარი რასის ხალხში უდაოდ შეამჩნევდით ერთ უმშვენიერეს

you will be forever in my heart!

გოგონას ოქროსფერი თმა მზის ნათებით გაბრწყინებულიყო. სახე შეწუხებულმა შეჭმუხნა და თვალები ძლივძლივობით გაახილა. ერთი ჩვეულებრივი დღე იყო, არაფრისაგან გამორჩეული.ზლაზვნით წამოდგა, საბაზანოსაკენ გაემართა, დუში მოუშვა და წყილს ქვეშ შედგა.ესიამოვმნა

ფსიქოპატი (3) ვაგრძელებ!!

სწრაფად გავიარე დერეფანი და მედდების ოთახში შევედი. დრო ისევ მქონდა, რომ ჩამოვმჯდარიყავი და ოდნავ დამესვენა. საშინლად დაღლილი ვიყავი და დასვენება მჭირდებოდა. ცოტა ხანში საათს გავხედე. უკვე შუადღე იყო, ეს კი იმას ნიშნავდა, რომ პაციენტებისთვის უნდა

ვარსკვლავების მეჯლისი 1თავი

ყველას ცხოვრბაში დგება მომენტი როდესაც ხვდები ყველაფრით დაიღალე და მეტი აღარ შეგიძლია. ყველაფერში კი აბსოლუტურად ყველაფერი იგულისხმება ურთიერთობები,სწავლა,მუშაობა...... ხადახან ძილიც და მთელი დღე უსაქმურად ყოფნაც დამღლელია. სწორედ ამ დროს

ცხოვრების გემო (25)

მთელი დღე ისხდნენ ბიჭები და ნინჩოს ეღრიჯებოდნენ მერისთვის რომ დაერეკა,თუმცა ნინჩო ცივ უარზე იდგა და ამბობდა,რომ უგულავას ეს უნდა დაემსახურებინა თვითონ კი არა ის უნდა წასულიყო და პატიება ისე ეთხოვა და ისეთი რამ გაეკეთებინა რითაც შემოირიგებდა ცოლს.

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 17

ყველანი პალატასთან ვიყავით როცა ბექა მოვიდა, ზუსტად 1 საათი იყო გასული. დიტო მოიკითხა და ისიც ჩვენთან ერთად დაჯდა სკამზე -რა ხდება, ეგეთი ბედნიერი სახით რო ხარ? (ანი) -არაფერი, მიხარია რო დიტოა კარგად, აბა ხო არ ვიტირებ (ბექა) და ლოყაზე აკოცა ანის.

ვერეს მსხვერპლი(თავი8)

ისტორია,რომელიც სხვებისგან განსხვავდება...რითი? იმით,რომ აქ არსებული ზოგიერთი პერსონაჟი,ვინც მთავარ ფიგურას წარმოადგენს,რეალური ადამიანების განსახიერებაა... მანანა,ირაკლი,ლუკა და ნატალია....

მაინც მოგარჯულებ(8 ნაწილი)

საავადმყოფოში კიდევ 2 დღე დარჩა. სერიოზული არაფერი იყო, ამიტომ ექიმებიც დათანხმდნენ მის მალე გამოშვებაზე. ბედნიერმა ჩაიცვა ტანზე და მარის დაუძახა. -ჰოუუ!(მარი) - შემოყო თავი ოთახში. -მე მზად ვარ წასასვლელად(კატო) -კაი, ახლავე დავუძახებ ბექას და

ორმაგი ტკივილი - {10}

- ცოტნე, გააჩერე - უცებ წამოვიყვირე. მოულოდნელობისგან უცბათ შეხტა და დაფეთებულმა გააჩერა. - ჰა რა იყო? რა მოხდა? ცუდად ხარ?

თეთრი მთვარე [2]

- კიდევ შევხვდებით, ძალიან მალე. - მიაძახა და სახლს გასცილდა. გაოგნებული კარგა ხანს გონს ვერ მოეგო. ბოლოს კარი მიკეტა და თვალებგაფართოებული, არეული ნაბიჯით შევიდა მისაღებ ოთახში. მოწყვეტით დაეშვა დივანზე და სივრცეს გაუშტერა თვალი. "რა სისულელეზდ