შეთავსებით ძიძა (თავი 12)

-მე... არ მინდოდა ასე გეფიქრა,-ჩამწყდარი ხმით ამოილუღლუღა. -რატო მაკოცე მაშინ?!-დავუყვირე წყობიდან გამოსულმა. -თავი ვერ შევიკავე,-აბრჭყვიალებული თვალებით დამხედა,-ისე ვერ წავიდოდი, რომ არ მცოდნოდა, რომ... -რომ რა,-დაღლილობისგან, ხმა ჩამიწყდა. -რომ

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 5)

-ტას-ამოყო თავი საწოლიდან და მაგრად ჩაეხუტა -ღირდა ამად-კმაყოფილმა თქვა დიმიტრიმ და გოგოები აათვალიერა -აბა გადით აქედან ჩქარა-დავტუქსე ბიჭები და კარებისკენ მივუთითე -ჰო-გამომესარჩლა ტასოც და გაეცინა, ბიჭებმა ოთახი დატოვეს და ჩვენ ჭორაობას

ოცნება ბედნიერებაა! (1)

ადამიანები...ოცნებობენ.ისინი ოცნებობენ ყველაფერზე,როგორც რეალურ,ისე არარეალურზეც.ყველაფერი არსებობს ამიტომ ყველას აქვს უფლება იოცნებოს!ეს სტიმულია,როცა ოცნებობ და იმედოვნებ ,რომ ახდება.ბედნიერებაა ოცნება,ხოლო ორმაგად ბედნიერებაა მისი ახდენა.ადამიანი

- შეიცვლები? _ მოიცა რა ! 18

მედარდებოდა გეგას ამბავი და თან საშინლად, დღეები გაგრძელდა ეს სიტუაცია მერე კვირა, თვემდე რომ მიაღწია დაველაპარაკე მაგრამ ვიჩხუბეთ, ისე გამომიაშვა ჩვეულებრივადმ, ეს არასდროს გაუკეთებია, არასდროს მოუცია წასვლის უფლება, ყოველთვის მაჩერებდა ახლა კი..

დრო სიყვარულს ვერ დაამარცხებს!(სრულად)

–გილოცავ, საქართველოში დაბრუნებას სარა! –გმადლობ –უკვე მეგონა ვეღარადროს გიხილავდი აქ! ღიმილიანი სახით ვაკვირდეები საყვარელ ადამიანებს და გული სითოთი მევსება, მაგრამ შინაგანად გრძნობათა დაპირისპირებას ვგრძნობ ისე მტკივა ყველაფერი,მოგონებები

მოჩვენება.

მოჩვენება... როდესაც ის შემოიჭრება შენში და თავის დაკარგვას გაიძულებს...უკვე 21 წლის ვარ, მაგრამ ის 5 წლის ბავშვად მთვლის.მე უკვე კაცი ვარ, მაგრამ ის ვერ ხვდება,რომ მისი მოხედვა არ მჭირდება,ამიტომაც მივდივარ მისგან შორს.რათქმაუნდა ჩვენ ვიქნებით

დაკეტილი დარაბები (სრულად)

–სამწუხაროა, მე არაფრით რომ არ შემიძლია შენი გაბედნიერება. –დაიჩურჩულა ხმადაბლა ბაიამ და თვალები დახარა. –შენ იმითაც მაბედნიერებ, რომ სუნთქავ. მისმა თბილმა და ყველაფრის მომცემმა სიტყვებმა სრულიად გაათბო. თავი ყველაზე მდიდარ ადამიანად იგრძნო, შიო რომ

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 14)

-ჯაფარიძეები ფიცხები ვართ! და შენც ცოტა ფრთხილად იყავი... ამ დროს შერვაშიძეების სახლის წინ მანქანა გაჩერდა.... ლიზა წინ წამოიწია.. საბამ ეს დაინახა და თვითონაც უკან მიიხედა... მანქანიდან რატი გადმოვიდა... და კარებისკენ წავიდა... -რატი! დაიძახა

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო(1)

-აუ რავი რაა.. მე და ვანომ საუბარი კიდე გავაგრძელეთ, სწორეთ იმ რამეს გადავწყვიტე ლექსი დამეწერა გიორგიზე.... მეორე დღისით სკოლაში ინგლისურის გაკვეტილზე დავწერე ლექსი მაინდამაინც კარგი არა მაგრამ რაღაცა გამომივიდა:

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 4)

დილით ადრე ავდექი და მზადებას შევუდექი.მუხლამდე,ტანზე მომდგარი კაბა ჩავიცვი და ძირს ჩავედი,სადაც ალექსანდრე მელოდა.მანქანაზე იყო მიყრდნობილი და შორიდან მიღიმოდა.მივუახლოვდი თუ არა თბილად ჩამეხუტა და მანქანის კარი გამიღო.