განწირულია წვიმის წვეთები... (1)

ფანჯარასთან ვდგავარ-მეთქი, მაგრამ სველ მინაზე „აწებებულ“ წვეთებს ვხედავ მხოლოდ, თავგანწირვით რომ ცდილობენ შეინარჩუნონ სიცოცხე, მაგრამ ვერ აჩერებენ წამს, ვერ შეშდებიან....ხომ შეიძლება დრო გაუშვა, მიუშვა თავის’უფლებაზე, შენ კი, გაჩერდე... ჰო,

იდეალური აზროვნება 9

და მართლაც რომ არ პატიობენ არასდროს, რადგან არ არსებობს პატიება, როგორც რეალური ფაქტი. ალბათ, მართლაც ეს უბრალოდ დადებითი ემოციებით უარყოფითი ემოციების გადაფარვაა... მაგრამ შეუძლია კი კარგმა ემოციებმა განცდილი ტკივილი დაგავიწყოს?! შეუძლიათ... კარგ

ჩემი მაშველი(11)

პალატიდან გავიდა. მე კი ტირილი დავიწყე.ცოტახანში ექიმი შემოვიდა. არ შემიხედია მისთვის. მოვიდა და მომესალმა.- გამარჯობა ქალბატონო თინათნ. მე ირაკლი ვარ თქვენი ექიმი. აბა თავს როგორ გრძნობთ?- მკითხა სასიამოვნო ხმით. ახლაღა შევხედე მას და პირველი რაც

მოტაცების მსხვერპლი...

ანამარია ადექი თორემ დაგაგვიანდება ... გააჰკიოდა დედაჩემი დაა თაან ჩემს უფროს დას აღვიძებდაა.- აუ თქვენ ხო არ დააძინებთ ადამიანს რაა. წამოვდექი წუწუნიით დაა კარადასთაან მივედიი გადმოვიგე ჩემიი უსაყვარლესი ჯინსის კომბინიზონიი რომელიიც სუუ დახეულიი

სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 15

ჯერ მხოლოდ სამშაბათი იყო.მე კი კვირის ბოლომდე დრაკოსთან უნდა ვყოფილიყავა.წვიმა ისევ არ წყდებოდა,დაღამებასთან ერთად წვიმა და ქარი კიდევ უფრო ძლიერდებოდა.სიცივისგან ცხვირი და ტუჩები სულ გალურჯებული მქონდა,ნამდვილად არ მეგონა ნოემბრის შუა რიცხვებში თუ

შენმა სიკვდილმა გამაძლიერა! (თავი 5)

ბიჭზე რომელსაც და გარდაეცვალა და მისი მკვლელის დასასჯელად ყველაფერს იღონებს,,2 საათში სასაფლაოზე ავედი, ლეგენდალურად ყვავილებით.. არაფერი მითქვია უბრალოდ მიწაზე დავჯექი და უეცრად ავტირდი.. აღარ ვიცოდი რა მექნა, ან რა მეთქვა.. ყველაფერი ამერია,

მეამბოხე თავი 1

-თვალებში ჩამხედე და მითხარი რომ ეს შენ არ გაგიკეთებია-თხოვნით, მაგრამ მაინც ბრძანებლური ტონით მითხრა. მის მწვანე თვალებში სიყვარულის პატარა ნაპერწკალს ვეძებდი მაგრამ მისი ნიშანწყალიც აღარ არსებობდა. ვნანობდი, ძალიან ვნანობდი! რომ შემძლებოდა საერთოდ

თბილისში დაწყებული სიყვარული {3}

დილით მამაჩემმა გამაღვიძა და მითხრა მოემზადე რაღაც უნდა გაჩვენოო. არ არსებობს - ვთქვი როდესაც უზარმაზარი ოთახის კარი შევაღე -ააააააუუუ მააა რა აი პროსტა შენზე მეტად თუ ვინმე მიყვარდეს რა რა ჯიგარი ხარ - ვუთხარი და ჩავეხუტე. დაბადებისდღის სიურპრიზი

უკვდავი იები [2]

თავი ავწიე, გარემო მოვათვალიერე და.. გავშეშდი.. ხმა ჩამიწყდა.. ვერ ვინძრეოდი.. ის იყო.... ის... ვერ ვიჯერებდი... ნუთუ... ღმერთო, შეუძლებელია.. ძლივს გავინძერი, მივუახლოვდი და აწყლიანებულ ლურჯ თვალებში ჩავაჩერდი მოხუცს, რომელიც ულამაზესი იებით ხელში

Bad Boys. (თავი 16)

დღევანდელი დღე ჩემთვის ყველაზე დაძაბული იყო, ახლა რამე სპეც გეგმა არ გვქონია მოფიქრებული იმიტომ, რომ დღეს მათი დაპატიმრება არ გვაწყობდა ასე ნუკრი და მასზე მაღალ საფეხურზე მდგომი ხალხი არ გამოჩნდებოდა, ჩრდილში დაიფარებოდა მისი სახელი და შეიძლება