ჭირვეულის მორჯულება (2 თავი )

ადამიანი საკუთარ გრძნობას არ უფრთხილდება არასდროს, აქვს კარგავს... იქნებ ცხოვრება ბედნიერების საშუალებას გვაძლევს და ეს უნდა გამოვიყენოთ რადგან რგორც ვიცით ცხოვრება დაუნდობელია ბევრ ტკივილს გვაყენებს, როცა ბედნიერი ხარ გრძნობ რომ შეიძლება რაღაც

შემიყვარდი სულელო(ორმოცდამეერთე თავი)

მანქანა თათიას სახლის წინ გააჩერა და მეცსიხარულით გადმოვხტი.ვაკოც უკან მომყვდა და ზარი დავრეკე.კარი სანდრომ გაგვიღო და ჩენს დანახვაზე გაეცინა.სანდრო გადავკოცნე და ვაკოს აღარც დაველოდე ისეგავიქეცი მისაღებისკენ.ყველა აქ იყო ნიკა აჩი ალექსანდრე,სანდრო

მეცამეტე თვე (12)

_ნეტავ რას ვითხოვდი, შორს რომ მიდიოდი?-ჩამწყდარი ხმით ალაპარაკდა ანაბელი და კიდევ ერთი ცრემლი მოიწმინდა,_ყველა წუთი მახსოვს, როცა ჩემთან იყავი.. ყველა ღიმილი მახსენდება... და ვხვდებ ი რა უაზრო იყო ჩემი ცხოვრება შენს გარეშე..

მეორადი ბედნიერება [8]

ჯვარიც დაიწერეს, ხელიც მოასწერეს და რესტორანში წავიდნენ. საკმაოდ დიდი ქორწილი ჰქონდათ, ყველამ იმხიარულა, იცეკვეს, იმღერეს. აღარც ანნას გახსენებია პეტრე, მეუღლესთან მიხუტებული ცეკვავდა და არაფერი აღელვებდა.

Bad Boys. (თავი 6)

როდესაც ჩემს მკლავზე ჩაჭიდებული არსება დავინახე თავიდან გამიკვირდა, შემდეგ ბურუსიდან გამოვერკვიე, თავის დაღწევაზეც ვიფიქრე მაგრამ მისი გაღვიძების გარეშე შანსი არ იყო, ამიტომაც თავის მომძინარება მომიწია, ამ წამს ყველაზე ბედნიერი ვიყავი, რადგან....

ნაცნობი (მეორე ნაწილი)

არ ვიცი, როგორ, რატომ ან რანაირად ხდება ასეთი დამთხვევები. გინდ დაიჯერეთ და გინდ - არა. კარი გაიღო და ჩემს კაბინეტში სანდრო ნაკაშიძე შემოვიდა. მე მიტკლისფერი დამედო და უბრალოდ არ ვიცოდი რა მექნა. არანაკლები რეაქცია ქონდა ნაკაშიძესაც. მიყურებდა.

ვიცვლებით

ბევრი კარგი მახსოცს ჩემი ქერა კლასელისგან და პირველი სიყვარულისგან.მაგრამ ყველაფერი მთავრდება არა? ხოდა ესეც დამთავრდა. ფეხბურთელი იყო ჩემი წიწილა და ძალიან წარმატებულიც ამიტომ მეცხრე კლასის ბოლოს მოსკოვში გააქანეს სათამაშოდ. დამთავრდა ჩვენი

მინდა მთელი ხმით ვიყვირო: შემიყვარდი ! მეშინია მარტოობის !

ისინი სადარბაზოს შესასვლელთან შეხვდნენ ერთმანეთს. მარი შედიოდა, ზურა გამოდიოდა. მარი ექვსი თვის უნახავ ქმარს ხედავდა ზურა კი მიტოვებულ ცოლს. მარის სიყვარულის,ზიზღის,მონატრების გრძნობამ ერთად დაუარო სხეულში.ზურას სისხლი გაეყინა.

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 1)

მე და ანიტა ქუჩაში მივდიოდით წვიმა რომ დაიწყო. -აუ, გოგო ხომ გეუბნები ბედი არ გვაქვს რა... ისევ დავსველდებით...-რა ვქნა ანიტ... მოდი აქ გავჩერდეთ ცოტა ხანი და ხელიტ ვანიშნე. ისიც გამომყვა.ვიდექით და ვუცდიდით როდის გადაიღებდა,მაგრამ როგორც ჩანს არ

გულის ფეთქვა (სრულად)

პირველად ეს მე ზუსტად ცხრა თვის წინ გავიგე ცხრა თვის წინ გავიცანი ის ადამიანი რომელიც თავდავიწყებით შემიყვარდა რომლის გარაშეც ვერ ვძლებდი ვერ ვსუნთქვავდი .შეყვარებული ყავდა მას მე სხვას დავტიროდი მეგობრულად ვიყავით კარგად მივეჩვიე ყველაფერი ძალიან