რომ არა პარადოXი .. 1

საშინლად არ მიყვარს გასვენებები.. მაგრამ იძულებული გავხდი ან :"გამხადეს" რომ წავსულიყავი -ნინა ვიცი რო არ გიყვარს, მაგრამ ელემენტარული პატივისცემაა ,თუ არ წამოხვალ ესეიგი გამოდის რომ პატივს არ მცემ, ბოლოს და ბოლოს ბიძა გარდამეცვალა.. -კარგი ხო

გაყინული-თავისუფლებისათვის შობილნი (სრულად)

ზამთარი.. მიყვარს ცივი ზამთარი...ცხელ გულსა და გრძნობებს რომ გიყინავს..ფიქრებს ლოლოებად რომ ჩამოგიკიდებს.. მიდი მერე და ალღვე.თუმცა ყვლაფერი ასე ადვილი არარის როგორც სხვას ეჩვენება. ძალიან,ძალიან რთულია ადაპტაცია გაყინულ გრძნობებთან.როცა მიჩვეული

საცოლე ქირით.. (28)

....... ქეთის მშობიარობამ 2 სათზე მეტხანს გასტანა ყველასთვის საშინლად იწელებოდა ეს წუთები ზაზა კი სამშობიაროდან 2 ჯერ გამოიყვანეს გულწასული ხანგრძლივი ლოდინის შემდეგ თვალცრემლიანი ზაზა მუხლდაჩოქილი იდგა სავადმყოფოს კოლიდორში მამა გაავხდი ლუკა მამა

самый лучший для меня (2)

მეორე დღეს ქეთინომ კიდე გვიან დამიბარა მეღადავება ეს ქალი სერიოზულად. (ეს ქეთინო ქართულია) მიბარებს9ზე და 11ზე რო მიშვებს მიხარია ხოლმე . ნუ ეხლა ლევანი რო შემხვდებოდა ვიცოდი და გამოვიპრანჭე მეც MANGOs შავი, თავისუფალი ,მოკლე კაბა ჩავიცვი

მე და წილოსანი ( ნაწილი მეორე )

ეს იყო...ეს..ეს..ეს ისეთი რამე იყო,რაც თითოეულმა ჩვენგანმა ცხოვრებაში ერთხელ მაინც უნდა გამოსცადოს...როცა ივიწყებ,ყველას და ყველაფერს,ხართ მარტო შენ და ის,დაძინებულ ქალაქში,თავსხმა წვიმაში...სრულიად თავისუფალი,თითქოს დაფრინავ,ისეთ სიმსუბუქეს

გამყრელიძე (11)

მოკლედ რო ჩავედით მაგარი სიტუაცია დაგვხვდა. თოვდა და მთელი კოტეჯები ჩვენხელებით იყო გადაჭედილი.უკვე ღამე იყო ხალხი იქით ქაეთ მიმოდიოდა ზოგი მღეროდა ზოგი გუნდაობდა ზოგი კოცონს მიჯდომოდა და ესე ერთობოდნენ ჩვენ ძაან დაღლილ დაქანცულები ვიყავით ამიტომ

ალერმუს პრაიდი, ანუ ჩემი ცხოვრების შემცვლელი [2]

- მატრიცა მოგვეცი ბრიყვო გოგოვ! - დამიყვირა დონემუსმა და ტყვიები დამჯშინა. ადგილს მოვწყდი და მაიკისკენ წავედი, რომლის მდებარეობას დიდი სამხედრო თვითმფრინავები ამტკიცებდნენ.- ელ, ქვა მომეცი. - უცებ ამოაძრო ყუთი და პინცეტით აღებული გამომიწოდა.

"ვარსკვლავ ბიჭუნა" {7}

ჩემზე არ უნდა იყო დამოკიდებული,სამაგისოდ ძალიან ძლიერი ხარ. შენი სიცოცხლის მთავარი აზრი ჩემი სიყვარული არასდროს ყოფილა და თუ იყო,მოვითხოვ რომ დღეიდან ამის გარეშე ცხოვრება ისწავლო. როგორც მე ვისწავლე შენს გარეშე ცხოვრება. ადრეული თინეიჯერობის

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 7)

დემეტრეს სახეს რომ შევხედე, წინასწარ შემეცოდა ბესო. -მეგონა შენი ცემა არ დამჭირდებოდა ისე გაიგებდი ჩემს ნათქვამს, მაგრამ ეტყობა შევცდი!-გავიგე ჩემი „ბოროტის“ მშვიდი ხმა, მისი ისეც ბოხი ხმა უფრო დაბოხებოდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. პირველად

უთარიღო დღეები (7)

მალევე გაიღო კარები. დადეშელი იდგა და იღიმოდა. ხელში ვარდების თაიგული და პატარა ტორტი ეჭირა. ჩემკენ წამოვიდა. ფანჯრის რაფიდან ჩამოვხტი. უაზროდ მეღიმებოდა. გამიხარდა, მაგრამ არვიცი რა. ვარდების თაიგული, ტორტი, ახალი წლის დადგომა, თუ ყველაფერი ერთად