მეტი ვიდრე სიყვარული 3

დილით როგორც ყოველთვის ადრე გამეღვიძა.ცოტა ვირბინე შხაპი მივიღე და ხალათში გახვეული ტელევიზორს მივუჯექი. როგორც იქნა დრო გავიყვანე,5 საათია წასვლა მინდა მაგრამ კიდევ ადრე თუ მივალ უკვე სერიოზულად დამცინიან,უკვე სრულიადმაღაზიას მივუახლოვდი და

გამყრელიძე (16)

სახლში ავირბინე. ჩანთა იქვე მივაგდედა ოთახში ავედი. აი აქ კი კინაღამ ინფაქტმა დამარტყა: -შენ აქ რაგინდა?-აკანკალებულმა კატის მიკნავლებული ხმით ვკითხე ჩემ წინ მდგარ გიორგის -უკვე მოხვედი? -არა სკოლაში ვარ და შენ გელოდები -დავმშვიდდი როგორც იქნა -ისე

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 14)

დილით სიმძიმის გრძნობამ გამაღვიძა, თითქოსდა 100 კილოგრამის ტვირთი დაედოთ ჩემზე, წამწამები ძნელად დავაშორე ერთმანეთს და რას ვხედავ, დემეტრეს თავი კომფორტულად მოეთავსებინა ჩემს მკერდზე და ფშვინავდა, ღმერთო ძილშიც კი სერიოზულია!!! მაგრამ უხდება,

პირადი მცველი [3]

დილით საოცარ განწყობაზე გაეღვიძა,პირველი სექტემბერი იყო ,ზაფხული უკვე მიილია.თვალებგახელილი იწვა საწოლში ნახევარი საათი,მერე ასე კოტრიალი მობეზრდა და უცებ წამოვარდა,ცივი შხაპი მიიღო,როგორც სჩვეოდა ხოლმე სამზარეულოში გოგის მოკრა თვალი

ნაწილი პირველი თავიIII

-ჯონ, გილოცავთ არაჩვულებრივი გოგონა დაიბადა! შეგიძლიათ შეხვიდეთ პალატაში.-კადრი წყდება და სხვა იწყება. -კეიტ,-ამბობს ჯონი და ცოლს ნაზად კოცნის შუბლზე,შემდეგ გოგონას უყურებს აცრემლებული თალებით,- რა ქვია ჩვენს პატარა გოგონას? -ნინა...

ვამპირის ირონია 3

როდესაც ანამ სახლის ზღურბლის გადმოაბიჯა, ისეთი შეგრძნება დაეუფლა თითქოს ხანგრძლივი გრიპი გადაიტანა,მუხლებში სისუსტეს გრძნობდა და მიუხედავად ამისა მაინც იღიმოდა -(ანნა) დამიან! მე წყალს გადავივლებ და დავწვები რატომღაც სუსტად ვგრძნობ თავს.

ვარდისფერი სათვალე (3 თავი)

ორშაბათი... უჰ, ისევ ეს სკოლა... საშინელებაა. არ შეიძლება იმის მაგივრად, რომ ორი დღე ვისვენებთ და ხუთი დღე ვსწავლობთ, ორი დღე ვისწავლოთ და ხუთი დღე დავისვენოთ... დადამ! მორიგი სისულელე. დამღლელი გაკვეთილები დასრულდა და სახლში წავედი. დღეს თავისუფალი

შენი ჩახუტება ყველაფერს მირჩევნია! (2ნაწილი)

ავტობუსში გვერდით ლანა მომიჯდა. ნინი უკან ვიღაც ბიჭთან იჯდა და მხიარულად ლაპარაკობდნენ. -აუუ სანდრ, გადავჯდეთ რა მე ფანჯარასთან მინდააა. -კაი წამოდი. გადავჯექით და ზუსტად იმ ბიჭის და ნინის პირისპირ დავსხედით. ლანას ტლიკინს არ ვუსმენდი და მთელი

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... (სრულად)

ფრთხილად მოვავლე თვალი ახალ საცხოვრებელ გარემოს და თვალები ცრემლით ამევსო . ოთახი ,სახლი... ყველაფერი გაქრა, ახლა ვზივარ ცარიელ კედლებთან ერთად და გავყურებ ერთმანეთზე დალაგებულ ყუთებს , ტირილი მინდოდა მაგრამ ვერ ვტიროდი , მართალია არც ისე შორს ვარ

самый лучший для меня (4)

ვაგვიანებ ძაან დამაპატიეთ მარა ისე ვიყავი არაფრის თავი არ მქონდა.კიდე ერთხელ ვიგრძენი რა საშინელებაა იმედგაცრუება და იმდენად მტკივნეულია რო რავი . მადლობ რო კითხულობ და ველოდები თქვენ კომენტარებს , სიყვარულით ანუშკა. პატარა ესე 4-5წლის გოგო,მოქერაო