ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 7)

დემეტრეს სახეს რომ შევხედე, წინასწარ შემეცოდა ბესო. -მეგონა შენი ცემა არ დამჭირდებოდა ისე გაიგებდი ჩემს ნათქვამს, მაგრამ ეტყობა შევცდი!-გავიგე ჩემი „ბოროტის“ მშვიდი ხმა, მისი ისეც ბოხი ხმა უფრო დაბოხებოდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. პირველად

უთარიღო დღეები (7)

მალევე გაიღო კარები. დადეშელი იდგა და იღიმოდა. ხელში ვარდების თაიგული და პატარა ტორტი ეჭირა. ჩემკენ წამოვიდა. ფანჯრის რაფიდან ჩამოვხტი. უაზროდ მეღიმებოდა. გამიხარდა, მაგრამ არვიცი რა. ვარდების თაიგული, ტორტი, ახალი წლის დადგომა, თუ ყველაფერი ერთად

ნუთუ ყველაფერი ასე უნდა დამთავრდეს?!(I თავი)

გადავწყვიტე მოთხრობა დამეწერა, ვნახოთ რა გამოვიდა. საერთოდ მოთხრობებს არ ვწერ მაგრამ, ეს მოთხრობა ასეა თუ ისეა საინტერესოა(შეიძლება სხვა მოთხრობა ან წიგნი გაგახსენდეთ მისი კითხვისას) მოკლედ ეს მოთხრობა ეხება ერთ გოგონას რომელიც გულგატეხილი უცბად

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (მეოთხე თავი)

1 თვის განმავლობაში სახლში იჯდა, უნივერსიტეტიდან 2 თვიანი შვებულება აიღო, დირექტორმაც არ უთხრა უარი, თითქმის არასდროს აცდენდა გოგონა ამიტომ იფიქრა საჭირო რომ არ იყოს არ მთხოვდაო და ცოტახნით გაუშა.თითქმის მთელი დღეები ატარებდა თავის ოთახში გარეთ არც

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი II )

მშობლებთან ლაპარაკს რომ მოვრჩი შემდეგ გადავედი ძმინს დაკერვაზე და ერთ საათიანი თხოვნის მერე უაზრო პასუხი მივიღე "ვნახოთ" მოკლედ დასაძინებლად ღამის სამ საათზე წავედი...ვიფიქრე მეორე დილას ადრე არ გამაღვიძებდნენ და შემიცოდებდნენ რადგან ასე გვიან

მადისაღმძვრელი გოგონა (1)

სილამაზე არ მაკლია, არც ფული, არც ჭკუა, ფუფუნება და ბრენდები, მაგრამ პოპულარულების კოლეჯში მხოლოდ ეს არ კმარა.ეყვარებული გჭირდება, ისეთი ვინც ყველას ყურადღებას მიიპყრობს ისეთი ვინც ყველას გააოცებს.ამასთან ერთად არის ერთი ვარიანტი უნდა გაბოზდე! რაზეც

სიმპატიური უფროსი (3)

სახლში დაღლილი მივედი, ერათი სული მქონდა დამეძინა, მაგრამ მხოლოდ სურვილი... სალხლში მისულს ლიაკო დამეტაკა... -ანამარია ოთახში ადი გამოიცვალე, შენი ძმის ძმაკაცი ჩამოვიდა, საფრანგეთში გაიცნეს ერთმანეთი... -და მერე აქ ჩემი გამოცვლა რა აუცილებელია?

შემიყვარდი, პატარავ! (2ნაწილი)

ამ ფიქრში სანდროს გაახსენდა რომ პატარა ლამაზმანის არც ნომერი არ იცოდა, არც მისამართი და არც გვარი, სადმე რომ გაეკითხა. ამიტომაც ბედს მიენდო, მეორე დღეს ისევ იმ ადგილას, იმ სკამთან დაელოდა ლილუს. სასწაულებრივად ზუსტად 20 წუთში ლილუც იმ სკამთან გაჩნდა.

3 თებერვლიდან (სრულად)

“ გახსოვს სამი თებერვალი? მე მაშინ გნახე პირველად და მომეწონე შვიდი თვის გაცნობილი მყავდი სოციალურ ქსელში მაგრამ არ გხვდებოდი მეშინოდა. გახსოვს პირველი ჩახუტება? პირველი გულის აჩქარება? ეგ იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი დღე მაგ დღიდან

Barman (1)

დილა კარგად დაიწყო. თუ არ ჩავთვლით იმას, რომ თავი საშინლად მტკიოდა. გუშინ გვიანობამდე ვიმუშავე ბარში. ბევრი კლიენტი იყო. ახლა კი უნივერსიტეტში წასასვლელად უნდა მოვემზადო. ავდექი სწრაფად მოვწესრიგდი და უნივერსიტეტისკენ მიმავალ გზას