არასწორ მხარეს #6

- ბაჩანას უსტატუსო ურთიერთობა არ უნდა, ყველაფრის გასერიოზულება და ყველაფრისთვის სახელის დარქმევა სურს. - არ მაინტერესებს მას რა უნდა, ჩემთვის მთავარი შენი სურვილებია. - მეც ეს მინდა, ნიკო, მის გვერდით ყოფნა. - თავი ისევ დახარა ქალმა. - მაშინ ერთ

მეყვავილე #3

უცებ კარებზე კაკუნი გავიგონე, მამიდამ გამომხედა და ღიმილით მანიშნა რომ კარები გამეღო. კარები გავაღე, რაც პირველი თვალებში მომხვდა ის შავგრემანი ბიჭი იყო, მუქი ლურჯი თვალებით, სახე შემეცვალა ღიმილიდან სერიოზულ სახემდე. შემდეგ მეორე კაცს გავხედე

სწორი არჩევანი (21-თავი)

გაფართოებული თვალებით ვაშტერდები ოთახში ერთ წერტილს, ფეხები მეკვეთება და მიკვირს აქამდე რომ არ დავეცი, ვერ ვიგებ ფეხზე დგომას კიდე როგორ ვახერხებ. მხრიდან ჩამოცურებული ჩანთა ხმაურით ეცემა ძირს. ყველაზე საშინელი კოშმარია, თუ მძინავს ახლა საუკეთესო

პროფესია ალფონსი (13)

მე მენატრებოდა ეს ენაკვიმატი ბიჭი. მაკლდა მისი ხუმრობები და ოინები და ბაიას რომ მონატრებოდა საყვარელი მამაკაცი, რა გასაკვირი იყო? თან, მუცლით ხომ მის შვილს დაატარებდა? მართალია, ეს ამბავი ჯერ არავინ იცოდა ჩემს გარდა, პირველი ვიყავი, ვისაც მხვდა

თერაპია და სექსი (თავი 1) +18

სიმართლე გითხრა, როგორც სხვა ბიჭებს, მე არ მიტრიალებდა მასზე სექსუალური ხასიათის ფიქრები რატომღაც. ერთ დღეს კი, მის სრულწლოვნების აღსანიშნავ წვეულებაზე მან თავისი ქალიშვილობა შემომთავაზა.

უსათაურო (4თავი)

სიცილით მოვდივართ მე და ჩემი დაქალი რეპეტიტორიდან. არ გეგონოთ, რომ სკოლის მოსწავლეები ვართ, პირიქით მესამე კურსელები. უბრალოდ ჩემს უნივერსიტეტში გერმანული ისწავლება და ისე ვარ მე გერმანულში, როგორც ამერიკა და ჩინეთი, ამიტომაც ანიმ სოლიდარობა

თეთრი ბაირაღები გამოვედ კიდობნისაგან

სტუდენტ ზაზა ნაკაშიძეს, ჩხუბში მონაწილეობისთვის დააპატიმრებენ, უდანაშაულობის დამტკიცების იმედი არა აქვს. ციხის საკანში სხვადასხვა ეროვნებისა და მრწამსის დამნაშავეები შეყრილან

პროფესია ალფონსი (12 თავი)

_ბაია, მოიცა, დამელოდე, მეც მოვდივარ!_ქაქანით ძლივს შევძახე და მივიქციე მისი ყურადღება._მე წაგიყვან, ჩემი მანქანით წავიდეთ._თან მუდარა გავურიე ხმაში. წამიერად რომ შეყოვნდა, საჩემოდ გამოვიყენე ეს წამები. მივუახლოვდი და მკლავზე მოვკიდე ხელი.

მეყვავილე #2

- სახე დაიბანე ვიღაცამ ალბათ საღებავი შეგასხა. აშკარად ჩემს ჭორფლებზე გააკეთა აქცენტი მის უკან მდგომმა ბიჭებმა სიცილი ატეხეს და მთელი კლასიც მას აყვა. ცრემლები წამსკდა და მას სახეში სილა გავაწენი, კლასიდან რაც შეიძლებოდა სწრაფად გავვარდი.

#21 [ თავი XIV ]

- გთხოვ. - ამოვისუნთქე სიტყვა და იატაკზე ჩამოვცურდი. - რას მთხოვ? - ცოტაც და აფეთქდებოდა. - ნილი შენ მოკალი?! - ღაპაღუპით წამოსულ ცრემლებს ვერ ვიკავებდი. - ნილი მოკალი შენ, მეგან. - სევდით სავსე ნოტები გადმოაფრქვია და დამტოვა ამ ფრაზასთან მარტო.