გაურკვეველი ქორწინება (1 თავი)

_გაიღვიძებ, ელენა! გაიღვიძებ და ყველაფერი ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდება, შენ შენს ოთახში გაიღვიძებ, ისევ ივლი უნივერსიტეტში თამთასთან ერთად, ისევ ისეირნებ დადასთან კუს ტბაზე. მორჩა, ყველაფერი, მორჩა.-თვალდახუჭული იმშვიდებდა თავს გაურკვევლობაში მყოფელი.

,,შკოლნიკი" და ,,ბაბნიკი" 1

გოგონა წერა-კითხვას სწავლობდა, ბიჭი ქუჩურ ჟარგონებს.გოგონა დავალებებს ამზადებდა, ბიჭი ,,რაზბორკებზე" დადიოდა. გოგონა საგამოცდოთ, ემზადებოდა, ბიჭი მორიგი ნაშასთან შესახვედრად.გოგონას სიცოცხლე უყვარდა, ბიჭს არა...რა ჰქონდათ ამ ორ ადამიანს საერთო?!

"მომაკვდინებელი სიცხე"(10)

სავარძელში მოკალათებული იჯდა და ჭიქას–ჭიქაზე ცლიდა...კიდევ ერთხელ ჩამოასხა ვისკი და ერთი ყლუპი მოსვა.რა დონემდე დაეშვა თვითონაც ვერ ხვდება..ყველაფერი,როგორი მომაბეზრებელი და ერთფეროვანი გახდა.მისი სამყარო მთლიანად დაიშალა და ფეხქვეშ გაითელა.პირად

ნაყიდი სილამაზე [9 თავი]

ბეჭებზე მხურვალე ტუჩების შეხებას ვგრძნობდი. ნელა გავახილე თვალები. როგორც კი ჩემმა ტვინმა გააანალიაზა, თუ სად ვიყავი და რა მდგომარეობაში მაშინვე დენდარტყმულივით წამოვხტი საწოლიდან... უფრო სწორად დავაპირე

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი2) 1

წამოვდექი და რაც შეილება ნორმალურად ჩავიცვი, თმა ავიწიე რადგან აწეული თმა ძალიან მიხდება და დედასთან გავედი, თან დავტრიალდი-აბა?-ლამაზად გამოიყურები-მადლობა.- ჩანთა ავიიღე და გავედი სახლიდან,ტელეფონი ამიწკარუნდა დავხედე და თეკო იყო, ოო ალბად

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(ერთი ნაბიჯია)(თავი მეოთხე)

ელიზაბედის გონებაში სრული ქაოსი იყო...სძულდა?....მისი ფიქრებით სძულდა არა ანდრია კაცები და აქედან გამომდინარე ანდრიაც....ვერ დაუშვებს ,რომ კიდე შეუყვარდეს ამ გრძნობის "შიში" აქვს..თან ასეთი კაცი ,რომელიც ქალს მხოლოდ გასართობ სამიზნედ აღიქვამს.

მიზანი არსებობისთვის ! ( 8 თავი)

ემოციურად უკვე მისთვისაც კი აუტანელი გახდა ის საშინელება, რომელშიც ამდენი წლის განმავლობაში უწევდა ცხოვრება. თითქოს ბედის არანორმალური ირონია იყო, რომ ზუსტად იმ ადგილას, სადაც ერთ დროს მისთვის ყველაზე საყვარელი ადამიანები დაკარგა, ახლა მუხლებზე იდგა

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 10)

"რა მოხდა და გუშინ ჩემივე საკუთარი ხელით მოვისპე ბედნიერება!"_ყვირილით ვამბობ გულში. ფიზიკურად ალბათ სულ არაფერი დამეტყობოდა გოგოების მოწყენილი სახეები რომ არა. ბოლს და ბოლოს ჩემმა ქვის გულმაც დათმო პოზიცია და ადამიანური გრძნობებისთვის მომცა

შვიდი ვალენტინობა (თავი 4)

ეს თქვა გასწორდა პიჯაკი შეიკრა და საათს დახედა. ერთ წამში კი ზარის ხმაც გავიგონეთ. ძეგლივით იდგა იმავე ადგილას და გასვლას არ აპირებდა. მეც ვერ მოვიკრიბე ძალა რომ ავმდგარიყავი, ყველა გადიოდა აუდიტორიიდან მეც ლისამ გამომაფხიზმა და კართან მივედი როცა

ბოლოს მაინც მოგარჯულები (ნაწილი 13 დასასრული)

-ხო და დღეს ანი სადაც დავიბარე პარკში იქ შემხვდა გამომკითხა რაგაცეები მერე ანიც გამოჩნდა ვუთხარი აი ესაათქო მივიხედე და პირდაპირ მაკოცა ვერაფრის გაცნობიერება ვერ მოვასწარი ანის რომ გავხედე თვალები აუცრემლიანდა მეც მას გავეკიდე თუმცა ვეღარ ვიპოვე