ლამაზმანი (ნაწილი 9)

ცხოვრება ახლიდან დავიწყე ვუყურებდი გუგას და რამოდენიმე ხანს გაჩუმებული ვიდექი თითქოს ჩემში ნაპერწკალმა გაიღვიძა,გუგამაც შემომხედა თვალებში მიყურებდა,თვალს არ მწყვეტტდა შემრცხვა და თავი მივატრიალე არვიცოდი რაუნდა მექნა ჩემსკენ მოდიოდა,სინამდვილეში

როდესაც მარტო რჩები (2)

ნია ჩემი მეგობარი ჩემი და იყო! მაგრამ ისიც წაიყვანეს ისე რო ჩემთვის არავის უკიტხავს. ნიას წასვლის შემდეგ ადგილს ვერ ვპოულობ, მინდა ერთხელ მაინც ვნახო და ჩავეხუტო. ვხედავ ყოველ დღე როგორ ერთობიან ჩემი

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(ერთი ნაბიჯია)(თავი მეშვიდე)

იდგა ორისხეული ერთმანეთზე აკრული და ჰორიზონტს გასცქეროდა..ერთს უზომოდ უყვარდა მეორე,მეორე კი გაურკვევლობაშია...ცისფერ ცაზე მზე უკვე ლამის ღრუბლებში ჩამალულიყო.იდგა ორისხეული ერთმანეთზე აკრული და ჰორიზონტს გასცქეროდა..ერთს უზომოდ უყვარდა მეორე,მეორე

მოულოდნელობა (1)

ჩემო საყვარლეებო, მე დავბრუნდი ახალი ისტორიით,ბოდიში მინდა მოგიხადოთ წინა ისტორიისთვის რომ ვერ დავამთავრე რადგან არიყო აქტიურობა ვაბშე...ეხლა კი აი ესე უცებ წამომიარა თავში რაღაცამ და იდეა გამიჩნდა ისტორიისა,ასე რომ იმედია მოგეწონებათ.....ელენე

- შეიცვლები? -მოიცა რა ! 5

დილით დატოვა სახლი ერაძემ, არაფერი უთქვამს, უბრალო შუბლზე კოცნით შემოიფარგლა და წავიდა, ზუსტად ერთი კვირა არ გამოჩენილა, დამაკლდა, არც ქართულზე მინახავს და საერთოდ არსად არც ნანას წამოსცდენია არაფერი, სამეული სულ დაიკარგა, 8

პროვინციელი (4)

ნიკას და გაბოს გაოცებული სახეები დავაიგნორე და ჩემს ოთახში შევვარდი , ერად მომაწვა ამ დღეების ნაგროვები და ერტიანად ამოხეთქა , ხელის ტკივილი ემატებოდა ამ ყველაფერს და უარესს მიშვრებოდა , თვალები დავხუჭე თუ არა დემეტრეს სახე წარმომიდგა თვალწინდა

ვერსად გამექცევი 24

თვალები როცა გავახილე ჩემთვის უცხო ოთახში ტახტზე ვიწექი... საბა ფანჯარასთან იიდგა და სიგარეტს ეწეოდა..როცა დამინახა გაღვიძებული მაშინვე ჩემსკენ წამოვიდა... - როგორ ხარ? ... მკითხა და თმაზე ჩამომისვა ხელი - რატომ დაბრუნდი?... დაავაიგნორე მისი

"შენ არავინ გგავს!"

ბედნიერება, როდესაც გარშემო გყავს ისეთი ადამიანები, რომლებთანაც თავს ლაღად, ხალისიანად გრძნობ და გულში დაბუდრბულ მწუხარებას ზღურბლს იქით ტოვებ... ზოგჯერ წუთებით, ზოგჯერ საათობით ხანაც კვირეებითაც კი... ღმერთმა მე ბევრი ასეთი ადამიანი მისახსოვრა და

ის, რაც შეუძლებელი მეგონა!!! (სრულად)

-ალექსანდრა, ადექი!დილა როგორც ყოველთვის ამ სიტყვებით იწყება ჩემს სახლში. -კაიიი დეე, ეხლავე.(მე)ავდექი, თავი მოვიწესრიგე და პირველ სართულზე ჩავედი. ცოტა წავიხემსე ჩემებს დავემშვიდობე და დაბლა ჩავედი სადაც სალო მელოდებოდა. -ბუბუ, როგორ მომენატრე

შემთხვევითი ქმარი [თავი 4]

სახლში შევიდა,თუ არა თვალში დივანზე მძინარე სალომე მოხვდა.ტუჩის კუთხე სასიამოვნოდ ჩატეხა.ფრთხილი ნაბიჯებით წავიდა მისკენ და და ზედ დააშტერდა,მუქი გრძელი თმა მხრებზე ეყარა,თვალები დაეხუჭა და ტუჩები გამოებურცა,თან აცმაცუნებდა.სახლში შევიდა,თუ არა