სლიზერინის პრინცის ისტორია,თავი 5

მეორე დილას გახარებულმა გავიღვიძე, მიხაროდა რომ მალფოისთან სიტუაცია გავრკვიე და მასთან დაპირისპირება აღარ მომიწევდა. პირველი შხამ წამლები მქონდა,წიგნები ავიღე და სწრაფად გავემართე საკლასო ოთახისკენ.ჯერ ადრე იყო მაგრამ საერთო ოთახში ვეღარ

მკვლელობის საღამო(6)

ბოლო დღეების გახსენება ძალიან მაბნევს,მოხდა რა:დედამ ნათლად დამანახა რას ფიქრობს ჩემზე,მაქქსმა პირდაპირ მითხრა ჩემი შეყვარება კარგი აზრი არააო..ყოველ შემთხვევაში მე მეტი დასკვნა ვერ გამოვიტანე.ამ დღეების შემდეგ,მაქსმა ვითომ არაფერი ვახშამზე კვლავ

იდუმალი ღამე (დასასრული)

მდინარს კბოდეს მიახოვებულმა ჩუმად ამოიოხრა ცრემლები მოწყვეტიდ დაენარცა ჯერ ღაწვებს, შემდგომ დიდრონ წითელ ტუჩებს შემდგომ კი, ისისნი მდინარის სიღმეში შთაინთქა ისე, როგორც წყალი-წყალს, მზე- მზეს ისე ლევანი ელენეს.._ ცხოვრება, ხომ დიდი ვებერთელე

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{7}

-რა არის შენთვის სიყვარული?-მკითხა და გამიკვირდა საიდან დაებადა ამის კითხვის სურვილი.მე მას ასე ვერასდროს დავინახავ, რადგან ყველგან და ყოველთვის იარსებებს, ყველაფერი და ან არაფერი, რადგან ამ სამყაროში არ არსებობს შუალედი. ყოველ შემთხვევაში ჩემთვის

მომკიდე ხელი და წავიდეთ

ეს ამბავი მოგითხრობთ ორი წყვილის შესახებ,რომლებთაც ძალიან უცნაური შეხვედრა ფქონდათ. დილით ადრე გავიღვიძე და ვიჯექი კომპიუტერთან მეგობარმა დამირეკა მითხრა რომ, პარკში გავსულიყავი მასთან ერთად რადგან საქმე ჰქონდა ჩემთან -რახდება მარი ხო მშვიდობა ?

ვერსად გამექცევი 20

გადავწყვიტე რაღაც მეცადა... ხელები გავუშვი და ფეხზე დავდექი ... ხელები გავშალე და სახე ნიავს მივუშვირე... თბილ ნიავს სახით ვარღვევდი და საშინლად მსიამოვნებდა ეს შეგრძნება ... არცისე ბევრი არ გვივლია.. დანიშნულების ადგილას მალე მივედით... ძალიან

ბავშობიდან მოყოლებული (თავი 4)

დილით მამაჩემმა გამაღვიძა მეორე სოფელში მივდიოდი. მალევე ჩავედი. დიდად არ მიყვარს აქაურობა. იქით მდინარეცაა და უფრო ვერთობი. ნუ მართალია ბავშვები აქაც არიან მაგრამ მაინც იქით მირჩევნია. მთელი დღე კომპიუტერს ვეჯექი ხან რას ვაკეთებდი ხან რას. გვიან

''ჩემი ოქრო ჩემთან'' (სრულად)

-ხვალ ბანკეტი მაქვს და ადრე უნდა ავდგე.. -ხო, ვიცი და მინდა ჩემთან ერთად წამოხვიდე,-თქვა ისევ მოურიდებლად, ამჯერად კი ნამდვილად ვერ შეიკავა თავი გაურკვეველი ბგერებისგან ლინდამ და ყელი მოიღეღა. -შეენ? ჩემთან ერთად?-იკითხა თვალებგაფართოვებულმა და პირი

"მეორე მე" V თავი

სახლში მისულმა ბევრი ვიფიქრე თუ რა მოხდა დღეს. რატომღაც ვიგძენი, რომ ერეკლეს არაფერი გამმომივიდოდა. ის როგორც მეგობარს ისე მიყურებდა. ამიტომ გადავწყვიტე მასზე, როგორც ბიჭზე აღარ მეფიქრა.-19-შევეშველე. -19დღეს. -თქვენ მე გამაგიჟებთ-გაიცინა მამამ. მეც

მაინ შემიყვარდი 3

ცხოვრება ზოგჯერ მეორე შანს არ გვაძლევს და რაც გვაქ ის უნდა გამოვიყენოთ, ბედნიერბა ყოველ ნაბიჯზეა და მთავარია შენ დაინახო ის და იბრძოლო მისთვის, სწორედ ბედნიერება ისაა რომ მიღწევ დასახულ მიზანს. ესეა სულ.-კარგად ხარ ? -კი კარგად ვარ , სად ვარ? -არაა