გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 10

- უკვე გითხარი რომ სულელი ხარ? -მისი სიტყვებით აფორიაქებულმა ვუთხარი და სასაცილოდ გავხედე -კი დაახლოებით 5 წუთის წინ - თვითონაც შემომხედა და გამიცინა. უბრალოდ მხრით ვეხებოდი და მისგან წამოსული სითბო მაინც ძალიან მათბობდა -კარგი მაშინ კიდევ

ჩემი გულის ქურდი ხარ 15

მალე თვითმფრინავში ვიჯექით.თვალები ჩამიქრა და თითქოს რამოდენიმე სააათში დავპატარავდი.სავარძელზე მოკუნტული ფანჯარაში უიმედოდ ვიყურებოდი ,როცა მიწა ნელნელა ჩემს თვალთახედვას დაშორდა....თვითმფრინავმა აფრენა დაიწყო....სიფრიფანა ტანს და მეც მთლიანად

შურისძიება (2)

არ ვიპოვი...ავდექი, საუზმე მივირთვი და გარე სამსახურის საძებნელად წავედი, პირველად კაფე შემხვდა, თუმცა მე იქ ვერ გავჩერდებოდი, სიბინძურე, სასმლის სუნი და ლოთები, იქიდან გამოვიქეცი, ორი უშედეგო სამსახურის მერე მარკეტს მივადექი, თუმცა ბიჭი ზურგით იყო

ოდესმე გიყვარდი? -ალბად კი! (თავი 3)

15 მარტს საბას დავშორდი და ბექასთან გავაგრძელე ურთიერთობა. ის 18 წლის ქერა, ცისფერთვალება იყო..როდესაც დავურეკე და მისი ხმა გავიგე ტანში ჟრუანტელმა დამიარა... ვერაფერს ვამბობდი , რამოდენიმე წუთში კი გავთიშე.. -ვაიმე ანასტასია მიშველეე! -რამოგივიდა?

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 5

რომ ჩავედი ნიკასთან მივედი მას არაფერი უკითხავს უბრალოდ მაგრად ჩავეხუტე და უსიტყვოდ მიხვდა რომ რაღაც ისე არ არის როგორც უნდა იყოს დავსხედით და ვლაპარაკობდით უამრავ რაღაცაზე ვისაუბრეთ.

ცხოვრება მშვენიერია

სათაური:ბედის ვარსკვლავის ბრალია ხატია-ნინა დღეს სკოლის პირველი დღეა ეს წელი განსაკუთრებული უნდა იყოს! ნინა-ხოომ, მაგრამ... ხატია-რა მაგრამ დაივიწყე რაც მოხდა ძვირფასო ცხოვრება გრძელდება შენ ამას შეძლებ ნინას ზაფხულში ავტოკატასტროფაში შეყვარებულო

"მეორე მე" დასასრული

მოვიდა ეს სანატრელი დაბადების დღეც. მიხედავად იმისა, რომ შეყვარებული ყავს ბიჭებისგან საკმაოდ ბევრი საჩუქარი მიიღო. ჩემი საჩუქარი კი მინდოდა განსხვავებული და ამასთან საინტერესო ყოფილიყო. ნინის არ უყვარს სამკაულები და ძვირფასი საჩუქრები.

ივნის'ის'ეული [10]

ადამიანები ყველაფერს,ხო შეცდომებით ვსწავლობთ?!მეც მსგავს სიტუაციაში ვიყავი.ვიცოდი,რომ ამის შედეგ აღარასდროს დავლევდი,ანუ შეცდომას მეორეთი აღარ გავიმეორებდი...ეს ყველაფერი ჩემთვის იმდენად რთული იყო,რომ ახსნაც კი მიჭირს.არ ვიცოდი,თბილისში ჩასვლისას

თბილისლები

გარეთ უამრავი ხალხი იყო ექიმებიც კი ამ ბიჭების ამბავს განიხილავდნენ -ეს ახლაგაზრდები ვიცოდი რომ ბოლოს ასე დაამთავრებდნენ -გაგიჟდი მაგდა რას იძახი რადროს დამთავრებაა უნდა გამოჯანმრთელდნენ თორე შეხედე ამ ხალხს რამდენი უცდის მათ გამოკეთებას კარგ

შურისძიება-თავი მესამე

-ელენე, ნუ მეთამაშები,- შემომიბღვირა და კიდევ ერთხელ ვიგრძენი ის რაღაც, რაც მუცელს მიგლეჯდა მაშინ, როცა ჩემს სახელს წარმოთქვამდა. -არაფერითქო. არ მინდა გული გეტკინოს, ხომ ხვდები,- ვაგრძელებდი თამაშით, თვალებში ვატყობდი, რომ სიბრაზე უფრო და უფრო