ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 4

მამამ ხელი გადამხვია და გვერძე მიმიხუტა, მეც, განიერ წელზე ხელები შემოვჭიდე და ესე შევედით სახლში. დივანზე დავჯექი, ხელები დივანს მაგრად დავაჭირე, თავი დაბლა დავხარე და მუხლებს დავაცქერდი. ბიჭებიც მოვიდნენ, ბებომ გემრიელად უსაყვედურა გოგოების გარეშე

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 4

დღეს ხუთშაბათია , როგორ მიყვარს ეს დღე, ჩემთვის როიალზე დაკვრაზე საუკეთესო ცხოვრებაში არაფერია, მიყვარს წუთები სადაც მხოლოდ მე , როიალი და ნაზი მუსიკის ჰანგებია. ასე მგონია სულს ვაქსოვ თითოეულ ნოტში და ლამაზ ქსოვილს ვქარგავ. სწორედ ამ დროს ვგრძნობ

მიყვარხარ!!-მადლობა აღარმინდა,დაგაგვიანდა!!17

ყველანი სავადმყოფოში შევცვივდით სალო ავიყვანე ხელში და შევედით თუ არა ყველანი ვყვირდით რომ ჩვენთვის ყურადღება მოექციათ ექიმა გვირთხხრა სასწრაფოდსაოპერაციოაო და ბლოკში შეიყვანეს, ნერვიულბიასგან არვიცოდით სად წავსულიყავით,

ივნის'ის'ეული [8]

მაინც რა განსხვავებული არსებები ვართ ადამიანები.ხანდახან ისეთი ელემენტარული რამ გვახარებს,შემდგომ ჩვენვე გვიკვირს.ალბათ ადამიანები იმ შეგნებამდე,როცა მივლენ,რომ მხოლოდ წვრილმანებშია ბედნიერება,უფრო მეტად გაახარებდნენ საყვარელ ადამიანებს.არასდროს

ჩემი გულის ქურდი ხარ 12

-შენი ფერია?იცნობ სოფის?-ახლაა დაჩის ხმა გავიგე და რამდენიმე ნაბიჯი უკან გადავდგი.ყველა მე მიყურებდა.ყველას გაკვირვებული სახეები ქონდა.გარდა მაკუნასი,მან ხომ იცოდა.მაშინ რატომ აკეთებდა ამას?რატომ იქცეოდა ასე? -კი ვიცნობ,სოფი ჩემთან იყო მოსული.იმ

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეხუთე)

სახლში ,მალე დაბრუნდნენ ლუდით ხელდამშვენებულები, ის საღამო მთლიანად გაჟღენთილი იყო მეგობრების სითბოთი..სიყვარულის წვეთებით..ჩემი აზრით, მეგობარი სულის სარკეა რასაც სხვა არ გეტყვის..ის მოვა და პირში გეტყვის რაც არუნდა ცუდი მოსასმენი იყოს, ხომ გაგიგიათ

პატარა ქალბატონი 4

-თქვენი შვილი მიყვარს და მინდა ეს იცოდეთ. არ ვაპირებ მის დაკარგვას და მალე მის ხელსაც გთხოვთ.სანდროს მშობლებს გაუხარდათ. მარი უკვე დაფრინავდა, იცოდა რომ ანდრეას პატარა ქალბატონი შეუყვარდებოდა.-ანდრეა მიხარია რომ ჩემი შვილი გიყვარს და აფასებ, მე

ემა (თავი 4)

მთელი დღე უაზროდ დავბორიალობდი ქალაქში,ცხელი ქარი ქროდა,რაც აგვისტოს ცხელ დღეებს უფრო აუტანელს ხდიდა,მივაბიჯებდი მაგრამ არ ვიცოდი სად,არც ის ვიცოდი როდემდე უნდა მეხეტიალა ასე,ერთი რამ ვიცოდი მხოლოდ მე უკან აღარ დავბრუნდებოდი,თავს მეტად აღარ

ადრენალინი(19) დასასრული

მეორე დღეს დედას ყვირილმა გამაღვიძა,შეშინებული სახე ჰქონდა, მაგრამ უფრო ის გამიკვირდა ამ დილით რამ შეაშინა-რა ხდება? -ეგ მე უნდა გკითხო, დღეს დილით ძაღლის ყეფის ხმამ გამაღვიძა, მეგონა ვინმე მეზობლის იყო, მაგრამ გარეთ რომ გავედი, ყელზე ბაფთა

მეორე მე III თავი

არ ვიცი რამდენი ხანი ვიწექი, მაგრამ ვგრძნობდი, რომ ჩემში რაღაც იცვლებოდა. მსმენია ისტორიები იმის შესახებ, რომ აი ერთხელ ნახავენ და ეგრევე უყვარდებათ, მაგრამ მე მსგავსი რაღაცეების არ მჯერა. როგორ შეიძლება შეგიყვარდეს ადამიანი, რომელსაც არც კი