ტყეში პატარა ქოხი (ნაწილი 8)

სალო, რომ გეცლება დავილაპარაკოთ, მითხრა ბიძაჩემმა... -ახლავე ჩამოვალ! -კაბინეტში დაგელოდები. რამდენიმე წუთში,იქ ვიყავი. კაბინეტში იჯდა დინჯად, წინ ფურცლების დასტა ედო და ჩასცოცინებდა, მივედი წინ დავუჯექი,რაღაცას ხაზი გაუსვა, თითქოს მოინიშნა და

ბედნიერება გაზიარებით (სრულად)

ახლა გიყურებ და ვფიქრობ, ასეთი დიდი ჯილდო რით დავიმსახურე ღმერთისგან, რომ შენი თავი მე მარგუნა? - საოცრად გულწფელი იყო ამ დროს ავალიანი. შენგელიას მორცხვად გაეღიმა და თავი დახარა.

ბედისწერა - 4

ვხვდებოდი, როგორ მექაჩებოდა ცხოვრების ახალი ეტაპი თავის ფერხულში ჩასაბმელად, თუმცა მე ამისთვის ბოლომდე მზად ჯერ არ ვიყავი. ბევრი სიახლე ერთდროულად დამატყდა თავს და ვაღიარებ, შეგუება ცოტა არ იყოს მიჭირს. ზოგადად, ისეთი ადამიანი ვარ მიჩვეულზე

40 საშობაო ანგელოზი (თავი 8) - ერკე მიდასი

-ეს რა გიქნეს ღმერთო! - თავში იტკიცა ხელები და ხელი გაუწოდა ძირს დავარდნილს. -მ...ა...დ...ლ...ო...ბა. - დამარცვლით ძლივს წარმოთქვა ერთადერთი სიტყვა.

ნაცრისფერი {3}

ხელისგულებით სავარძლის სახელურებს დაეყრდნო და კაცთან სახე ახლოს მისწია. -როგორ გინდა დაგხატო? ჩაცმული, თუ შიშველი. - ქალის ტუჩებთან ახლოს მისული თვალებში ჩააშტერდა, საჩვენებელი თითი კი ლავიწიდან მკერდამდე ჩაატარა.

ისევ შენ?! (V)

-სადღაც მინდა წაგიყვანო.-მითხრა დასერიოზულებულმა, მე კი მუცელში ათასი პეპელა ერთდროულად ამიფრინდა, თუმცა სერიოზული სახის შენარჩუნება მაინც მოვახერხე. -რა იყო, პაემანზე მეპატიჟები?-ისეთი ტონით წარმოვთქვი, თითქოს სულაც არ მაინტერესებდა. ის რამდენიმე

ჭადრის ხის ქვეშ, სიყვარული ხარობს...

-მე დედასი და მამასი-გახუმრება სცადა ბიჭმა, თუმცა შეატყო, რომ სულაც არ ეხუმრებოდა ტასიას. -იცოდე, მამაჩემს დავუძახებ და... -და გამაფრენს ამერიკაში?-გადაიხარხარა ბიჭმა.

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (22 თავი)

ორივე მისკენ შევბრუნდით. მე ხელი დამავლო და წინააღმდეგობის მიუხედავად ზურგსუკან ამიკრა. ჩახმახის შეყენების ხამ, სროლის ხმამ ჩაანაცვლა. ჩემმა განწირულმა კივილმა კი ყველა ხმა გადაფარა ირგვლივ. მისი, ჩემს ფარად აღმართული ორმეტრიანი სხეული ჩემსკენ

ლანგრით მორთმეული ( თავი 4)

როდესმე, მოულოდნელი ტკივილისგან შეწუხებულს გაუაზრებლად შეკრული მუშტი გაგიხსნიათ? ხელისგულზე ოთხი ახალი მთვარე დაგხვედრიათ? თუ ასეა, გილოცავთ!.. თქვენ ყველაზე ადამიანურ და ყველაზე მტკივნეულ უნარს - მოთმინებას ფლობთ.

სიყვარული და ღალატი (თავი 4)

სადღაც ოცი წუთი იქნებოდა გასული, კარებზე ზარის ხმას გამოვყავარ ფიქრებიდან, ნუცი იქნება ვამბობ გულში და კარების გასაღებად ჩავდივარ პირველ სართულზე. არც კი მიფიქრია გარეთ გახედვა თუ ვინ იყო და კარებს ვაღებ