შავ - თეთრი ქალაქის,შავ - თეთრი უბანი (სრულად)

დილით ბელამ ბლინები გააკეთა. სამზარეულოში უსაშველოდ კარგი სურნელი ტრიალებდა და ერთი სული მქონდა ოთახიდან იქამდე რამენაირად მივსულიყავი. თმები როგორც ყოველთვის მაღლა ჰქონდა აწეული,პატარა გოგოს ჰგავდა,ისევ ცხრამეტი წლის “ბელაჩკა” მგონია. მაშინ ასე

ბედისწერის ძალა (13)

+ყვავილების თაიგული, თანაც შენი საყვარელი მინდვრის ყვავილებით.- უპასუხა გოგონას და მანაც ინტერესით წამოყო, თავი მართლაც დიდი მინდვრის ყვავილების თაიგული იყო თანაც ბარათით.

ჩემი ბრალია (10)

ხელით ანას სკამი მისკენ გამოაჩოჩა , გოგონამ ძლივს შეიკავა წონასწორობა , იოანემ შიშველ ფეხებზე ხელი მოჰკიდა და ძირს ჩამოაწევინა -ასე უკეთესია

ილუსოტრამ ( სრულად )

ყოველ დილით გაღვიძების პირველივე წამიდან, ნამსხვრევებს ვაგროვებ, საკუთარ ნამსხვრევებს და ვცდილობ ყველაფერი ადგილზე დავაბრუნო.. თითქოს არასდროს დავმსხვრეულვარ, თითქოს ისევ მთელი ვარ.. ხანდახან ამის რეალურობაში ვრწმუნდები, თუმცა მომდევნო დღე დგება და

თამაში წესებით -4-

- მე არ მიმიგდიხარ, მე მიგიყვანე და მადლობა რაში უნდა გადაგიხადო? გამახსენე, რაშიც ხელფასს გიხდი? ,- ვერც გავიაზრე ისე ვეჯექი უკვე ზემოდან, მისი ხელები ჩემი მკერდისკენ მიიწევდნენ. - რობოტი რომ არ იყოთ და ზოგჯერ მაინც ადამიანი გერქვათ, ხალხი

ვერ დაივიწყებ

სახლში ვარ ჩემი საყვარელი სიმღერა ,,Eternal love and youth" დინამიკებში ბოლო ხმაზე მაქვს ჩართული და ჩემთვის ვყვები ტექსტს, ვღიღინებ, ზენიტში ვარ , მთლიანად მიპყრობს ეს სიმღერა და სადღაც შორეულ წარსულში მაბრუნებს

სხვა რა გზაა?! (სრულად)

-მარადიული სულის სულთან კავშირი და, მათი თანახვედრაა ,თათო.. თანაზიარი გულით, თანასწორი გონებით და, ერთიანი-ხორცით.. სულამდე დადის მარადისობის ყველა კანონი და არა, იმ გრძნობაზე, ერთ სიტყვას რომ შეუძლია გააფერმკრთალოს და, დაამსხვრიოს ძვირფასი

ჩემი ბრალია (9)

მოდი ჩემთან! დამშვიდდი აქ ვარ ! ძლიერად , რაც შეიძლებოდა ძლიერად ხვევდა მკლავებს -ნუ გეშინია აქ ვარ ! -ბინძური ვარ იოანე! ბინძური ვარ .. ბინძური ტირილით იმეორებდა ერთიდაიგივეს გოგონა -ანა გაჩუმდი!

ბედისწერის ძალა (12)

_ ახლა არ ღირს ძალიან არის გაბრაზებული.. - გთხოვ, მე ის აუცილებლად უნდა ვნახო. – კარგი, მისამართს მოგწერ და იმ მისამართზე მოდი. – კარგი.

სახლი მთაში ( თავი 8)

- "ვნახოთ სადამდე გაუძლებ ქალაქის ბიჭუნავ" - ფიქრობდა მარიამი და შინაგანად ემზადებოდა რა ფასს ეტყოდა წილის გამოსასყიდად ანდრეა. მან ხომ არაფერი იცოდა შეთანხმების შესახებ, რომელიც სამოთახიანი, ახლად გარემონტებული ბინით აძვირებდა სახლის ნახევარს.