შენი სახელით!!! /5-10 თავი/

- ეს ნახე! - დაბნეულმა მობილური გამომართვა და შუბლშეკრული დააცქერდა შეტყობინებას. - ეს ვისი ნომერია? - შემომხედა ფერდაკარგულმა. - წარმოდგენა არ მაქვს და ალბათ ვერც გავიგებთ, ერთჯერადად იქნებოდა გამოყენებული - დაჩი ისევ შეტყობინებას დააცქერდა.

ვნებების ქარცეცხლში (3 თავი)

- მიყვარხარ! - ვნებამორეული ხმით ჩამჩურჩულა ყურთან. წამით გავირინდე, ვაჩეს რომ ვუყვარდი ისედაც ვიცოდი ტასოსგან არასდროს მარჩევდა, მის სითბოს და მზრუნველობას ყოველთვის ვგრძნობდი. არაერთხელ უთქვამს რომ ვუყვარვარ, მაგრამ ამჯერად გულმა სხვანაირად დაიწყო

ტყუილი მილიონ დოლარად *7*

თითები იასონის თმაში შეაცურა და ამღვრეული მზერით დააშტერდა. ეშმაკურად აუციმციმდა მამაკაცს თვალები და ხელები თეძოებიდან მისი მკერდისკენ აასრიალა,ნაზად მოუჭირა და მაისური ბრეტელებიანად ქვემოთ ჩამოსწია,საიდანაც ურცხვად გამოეჩინა თავი მადისაღმძვრელ

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 2)

"ყოველთვის, როდესაც თვალებს ვხუჭავ ჩემში მოკაშკაშე ვარსკვლავები ჩნდება, რომლებიც ანთებული სხივებით ცდილობენ საკუთარ სხეულში თავიანთი ურყევი ადგილი დაიკავონ."

სიცრუის სადგური 6

ლევან მდივანი გადარეულივით ატარებდა მანქანას ტრანსპორტით გადაჭედილი თბილისის ქუჩებში და ერთი სული ჰქონდა, ნინაკა აბაშიძის სახლთან მისულიყო. მდივანს მასთან ადრეც ბევრჯერ ჰქონია საქმე, საკმაოდ გამოცდილი და კარგი რეპუტაციის ჟურნალისტი გახლდათ, რომელმაც

გიჟივით შეყვარებული(თავი 9)

-მოიცა ფურცელზე მეწერა.აჰა ვნახე ე.ი: „ჩემო ჯიგარო ლილუ ვწუხვა,რომ შენი საბუთები მე ჩამივარდა ხელში.დემუშას ცხოვრების დანგრევის უფლებას ვერ მოგცემდი.როცა ამას ნახავ დარწმუნებული ვარ .რომ მაგრა გაცოფდები,არაუშავს მანდვე ჭიქით წყალი დავინახე და თუ

შენი სახელით!!! /1-4 თავი/

- როგორც ყოველთვის, მის გვერდით მუდამ ეს პატარა ქალბატონია. - ჩაიცინა სონგულიამ და აციმციმებული თვალები მომაპყრო. - დეტექტივო, იქნებ ყველაფერი გართულების გარეშე მოგვეგვარებინა? - წამოიწყო დირექტორმა - მაინც პირველი შემთხვევაა, დარწმუნებული ვარ ამას

მიტოვებული 5 თავი

თითქოს ამინდიც გრძნობდა შექმნილ ვითარებას, როგორც იტყვიან ბუნების ყველა მოვლენა ხომ ჩვენს ემოციებს და გრძნობებს გადმოცემოს მართლაც ასე იყო. იმ დღეს იმდენად უცნაური ამინდი იყო, მზე ხან გამოანათბდა ხან ღრუბლების სიღრმეში ჩაიკარგებოდა, ხანაც ისე

ყოველთვის ვერ გაექცევი გრძნობებს(თავი 2)

ერთი კი დანამდვილებით ვიცი, თუ ოდესმე მათ ჩემგან წასვლა მოუნდებათ, არ დავაკავებ. განა იმიტომ რომ არ მინდა მათთან, უბრალოდ ისედაც ბევრის ატანა უწევთ და არ მინდა ჩემს გამო, რამე გაუფუჭდეთ.

ვნებების ქარცეცხლში (2 თავი)

II თავი გქონიათ მომენტი როცა სიზმარს და რეალობას ერთმანეთისგან ვერ არჩევთ? - აი დაახლოებით იგივე სიტუაციაში ვარ ახლა, მგონია სიზმარში ვარ, სადაც ჩემი ნებისმიერი სურვილი ახდება, ფრენა მსურს? შემიძლია უბრალოდ ხელები გავშალო და გავფრინდე, ისეთი