სიყვარულმა იცის (4 თავი)

ლევანს მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს. სულ ნინის სიტყვები ახსენდებოდა და ნერვები ეშლებოდა საკუთარ თავზე. მართლაც და რაუნდოდა იმ გოგოსთან? სხვაც ბევრი დაუნახავს ბარში მარტო მჯდომი, თუნდაც ჭიქით ხელში, მაგრამ ასეთი რეაქცია სხვა დროს არ ჰქონია.

დააძინებ?...

- რას აკეთებს? ასე რატომ აკეთებს? - პატარა არსება ჩემს მკლავს უკან იმალება და შიშით უყურებს ქალს, რომელიც შვილს მონდომებით ლანძღავს. - ნუ გეშინია, ხანდახან ასეც აკეთებენ ხოლმე, მშვიდად არაფერს გავნებს. - მასაც უნდა, რომ დამაძინო?

ჩემი მზე (სრულად) +18

-მალე მოგბეზრდება მაგ სიტყვების გამეორება და წახვალ.-გაიცინა.-სხვანაირი არ გეყვარები, შენ ძველი დათა შეგიყვარდა!-იღრიალა ისევ. -თავი არ გეტკინა? რა გაფუჭებული რადიოსავით ჩაიხვიე „ძველი დათა“? რომელი დათა? ისევ ის დათა ხარ

ტყუილი მილიონ დოლარად *9*

- გაეთრიე!! წადი!! შენი დანახვაც კი გულს მირევს,ნიკა! კიდევ ერთხელ ჰკრა ხელი და მთელი ემოციები ერთიანად ამოანთხია. გაეთრიე ნიკუშა!!ჩემს ცხოვრებაში,აღარ გამოჩნდე,დამთავრდა..მორჩა! აღარ გპატიობ და შენთან აღარ მინდა!! - შენ რა,მიყვირი?!

《L'apôtre du diable 》

ტყეში სიჩუმე ქალის განწირულმა ყვირილმა გარღვია ფეხები დაკაწვროდა და ნელ ნელა მოჟონავდა ბლანტი სითხე შველას ითხოვდა მაგრამ მისი ყვირილი ტყის უჩინარ გასოსებშივე რჩებოდა ... - ვერ გამექცევი პატარავ .!

ოკეანის პირზე -(სრულად)

_ზღალბი დილამშვიდობის, რაიყო გოგო რო გირეკავ სავარცხალი მაინც გადაისვი მაგ თმებზე სანამ აიღებ ყურმილს გამისკდა ამ დილაადრიან სათუთი გული._მხირული გამოფხიზლებული ხმით მიაყარა ლიზამ -როდის უნდა მოეშვა ჩემ თვითნაბად ანდღულაძის პრიჩოზე ღადავს.

უკანასკნელი ამბორი +18 (თავი 8)

"- გაწიე შენი ხელები, თებეა! - რა? - გაწიე-მეთქი!!! - ანუ ხელს მკრავ? - შენ შენი გადაწყვეტილება უკვე მიიღე, თებეა! არ დავუშვებ, რომ ილუზიებში მაცხოვრო. შენ არ გიყვარვარ ამაში კი საბოლოოდ დავრწმუნდი. ახლა კი წადი ამ სახლიდან!! - მაგდებ?- შევყვირე

მე შენ და ცხოვრება (თავი 13) +18

მივხვდი როგორ გაიღვიძა ჩემში მიძინებულმა მხეცმა,ამ მხეცის გაღვიძებით კი როგორ დამთავრდა, მშვიდი და ბედნიერი ის ერთი კვირა რაც მეგონა,რომ მთელი ცხოვრება მექნებოდა ჩემს საყვარელ ქალთან ერთად.

გონების ნათელი და ბნელი წერტილები

ეს ისტორია ეხება გოგონას, რომელმაც ერთდროულად ყველაფერი და თან არაფერი არ იცის, გოგონას რომელსაც ეზიზღება და უყვარს ადამიანები, გოგონას რომელსაც უამრავი აზრი უტრიალებს გონებაში და არ იცის მთგან რომელს დაუჯეროს.

სიცრუის სადგური 9

სოფის ლაპარაკის უნარი წართმეული ჰქონდა და მის მხარზე ნიკაპჩამოდებული მხოლოდ თავს აქნევდა. იმ წუთებში ყველა წარსულის კადრი ერთმანეთს ენაცვლებოდა. ნათლად ხედავდა სანდროს ღიმილიან სახეს და სიყვარულით და სითბოთი გაჯერებულ თვალებს, რომლებიც