ისევ შევხვდებით !!! (1თავი)

ეს ისტორიაა 11 კლასელ ნიტა დვალზე რომელსაც სულ მოულოდნელად ეწვევა სიყვარული .... და მაინც ვინაა მისი თაყვანისმცემელი იქნებ ერთერთი ცნობილი ბიზმესმენის შვილი ან .....

შემოდგომის პეპელა(თავი 4)

ტანზე მორგებული ანის ფართო მაისური,რომელიც რეალურად ლუკას ეკუთვნოდა,საჯდომს ძლივს უფარავდა.თმები არეულად ეყარა და გაბუსხული,ფრუტუნებდა -რა ჯანდაბაა რაა ამ დილაადრიან ეს იქნებოდა???

ის ღამე(თავი13)

გართობა ჩვეულ რითმში გაავგრძელეთ ვთამაშოდი და ვსვავდით.უკვე საკმაოდ მთვრალები ვიყავით თან უკვე გათენებულიყო ასე რომ სახლისკენ დავიძარით.სანამ სახლამდე მივიდოდით მარათონი მოვაწყეთ ერთმანეთს ვეჯიბრებოდით საწოლამდე ვინ მივიდოდა პირველი ძალიან სასაცილო

მოულოდნელი ქორწინება

გამარაჯობა ყველას ბელას და გელას :დდ მოკლედ ახალი ვარ ამ საიტზე, ჩემი პირველი ისტორიაა ასე რომ ძალიან გთხოვთ დაწერეთ კომენტარებში ღირს თუ არა მოთხრობის გაგრძელება... ვიცი რომ ძალიან პატარა თავი არის მაგრამ... <3

დიდი არაფერია მაგრამ მაინც შემიყვარდი (1თავი)

ეს ამბავი ნამდვილია ერთ ადამიანს შეიძლება ეცნოს დაფიქდეს და გაეცინოს, იმ დღეს ყველაზე მეტი ვიცინე მაგრამ რომ დავფიქრდი მართლა ვყვარებივარ კი გამეცინა მაგრამ დროდადრო მეც შემიყვარდა, ჩემ თავს ყველადღე ვუსვამ კითხვას რატო მიყვარს?? რისთვის მიყვარს??

ნუ მეჩემები, ნუ მე-მეები /სრულად/

"მე- ზღვაში ჩავარდნილი წვეთი ვარ. შენ- თვით ოკეანე."

ქედებს გადაღმა, დაუჯერებლად ახლოს

ირაკლი უყურებდა როგორ დადიოდა ოთახში. ის არ იყო ლამაზი, მაგრამ რაღაც გაიძულებდათ გეთქვათ, მშვენიერიაო. უცნაურად მიმზიდველი იყო მისი თაფლისფერი თვალები, რომელიც ზოგჯერ ისე მკვეთრად იცვლიდა გამომეტყველებას, გაოცდებოდი - ასეთ მშვიდ ადამიანს მთელი

გაიცანით .... კატო (3 თავი)

ილით თავის ტკივილმა გამაღვიძა, თვალები ძლივს გავახილე და ინსტიქტურად ვეცი მობილურს. ჯერ მხოლოდ 8ის ნახევარი იყო, თუმცა ძილს ვეღარ შევიბრუნებდი და ნელნელა მომზადება დავიწყე. გამაყუჩებელი დავლოე და აბაზანაში შევედი. გარეთ ჯერ კიდევ ცივი ამიმდები

ცხოვრება ტკივილთან ერთად.თავი 3.

-წავიდა და რატომ წავიდა ასე უთქმელად და ასე გაუფრთხილებლად.მაინც ვიპოვი,შეიძლება დამაგვიანდეს,მაგრამ ლილეს ვიპოვი და მეტყვის რატომ გამიმეტა ტკივილისთვის,რატომ დამტოვა მარტო და მაიძულებს ცხოვრება ტკივილთან ერთად ვისწავლო.

შენ ხარ მიზეზი (1)

სამყაროს მშვენიერებით ტკბობის არცერთი წუთი არ უნდა დაკარგო,საჭიროა იცხოვრო მოულოდნელის მოლოდინით და სასწაულისთვის მუდამ მზად იყო".სტენდალ