სინათლესთან ჭიდილში

სრულ სიბნელეში ჯდომა როდის შეუყვარდა ვეღარ გაეგო, თუმცა ფაქტია ახლა ფართოდ დაჭყეტილი თვალებით შავი, ოდნავ მოციმციმე წრეების დანახვა სიამოვნებასაც კი ანიჭებდა. სიამოვნება, მგონი ეს ერთადერთი რამ არის რისი განცდაც ადექვატურად შეუძლია.

ერთი ღამის შემდეგ (III)

დაფარული არაფერი რჩება და ყოველ დღე ნათელი ხდება გულის სიღრმეში დაფარული ტკივილი.უკვე ცხადია 35 წლიანი ელიზაბედის მარტო ცხოვრების მიზეზიც.

უცხო ქალი (თავი 2) 18+ სრულად!

"სარკეში შენს გამოფიტულ, უსიცოცხლო ნაკვთებს უცქერ. ძნელი ხდება იმის დაჯერება, რომ ის პიროვნება, რომელიც წინიდან გიმზერს შენ ხარ... ფიქრობ, თუ ასე ძალიან როდის დაეცი... როდის მიეცი კაცს უფლება, რომ შენი ცხოვრების მარიონეტად ქცეულიყო.."

სიყვარულის მეზობლად -I-

გჯერათ ბედისწერის? ამ კითხვაზე არც მე მაქვს პასუხი, თუმცა ბედის დაცინვა რომ არსებობს ამას წყალი არ გაუვა. სხვას ვერაფერს ვუწოდებ იმას რაც მე გადამხდა თავს. აიღო ამ ჩემმა ბედისწერამ და ხან ერთ კედელზე მიმანარცხა ხან მეორეზე, უღონოდ მიწაზე დაგდებულს

საუბრები ვნებასთან +18 -2-

ქუჩაში ისევ ძლიერი ქარია და ავადმყოფური ემოციები ყვითელ ფოთლებთან ერთად დაქრიან აქეთ იქით. მეკი ფანჯრის იმ მხარეს ვარ სადაც შედარებით თბილა და მეტი მოწყენილობაა. ძველ ცხიმიან გასქურაზე პატარა ჩაიდანს ვდგავ და სულმოუთქმელად ველოდები მისი სასტვენის

უმართავი (ნაწილი მეორე)

-საერთოდ არ ვიცოდი თქვენი სახლი თუ იყო და ოთახზე მითუმეტეს წარმოდგენაც არ მქონდა, თქვენ რა გგონიათ რომ მე... (ხმა გაებზარა, თვალები აემღვრა, წამიც არ დაჭირვებია დევდარიანს მიმიკის შესაცვლელად, ის

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 9 თავი

-რა მოხდა?-ვკითხულობ გაოცებული -იცი?! მემგონი შეყვარებული ვარ-მეუბნება და დაბნეულ მზერას აგებებს ჩემს გაფართოებულ თვალებს...

ქალბატონი შალიკიანი //1//

-ნუ მეხუმრები ქალდანო,მე შენ გაჯობებ! მაგრამ არ დაგავიწყდეს, აქედანვე ჩემი ვახშამი გმართებს.-ლოყაზე ტუჩები ოდნავ შეახო და დერეფანში გაუჩინარდა...

ის ღამე(თავი1)

მაღაზიიდან გამოვედი და სახლისკენ მიმავალ გზას გავუყევი უკვე საკმაოდ გვიანია.ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ კესანეს(ჩემს საუკეთესო მეგობარს) ვურეკავ მაგრამ არიღებს

მალატ (სრულად)

შორით შხარა მოსჩანს. შორით უშბა მოსჩანს. უშხვანარში მიწა იძვრის. სვანურ ზარს რეკენ. რატი ნაკანს ისე აბარებენ მიწას,როგორც ეს მის სახელს შეჰფერის. ცა მოქუფრულა ავის მომასწავლებლად.