ხელახლა (ნაწილი III)

ყველაფერი კარგად მიდიოდა მანამ, სანამ ერთ დღეს ერთ მნიშვნელოვან თემაზე არ დავფიქრდი

Jag släppte inte 18+ (თავი 2) /სრულად/

ერიკს თაიას საოცარი თითის ფალანგები თავისაში ჰქონდა მოქცეული. თაიამ არ იცოდა ერიკს სად მიჰყავდა, თუმცა გრძნობდა რომ წინ არნახული წამები ელოდა.

უცხომიწელი (ნაწილი პირველი)

ყოველთვის რაღაცნაირი ტიპი ვიყავი , ადამიანებთან ურთიერთობა არ მიჭირდა მაგრამ ყველა ასე ამღწერდა "რაღცნაირი უცნაური ხარ" რა მხრივუცნაური?? კაცმა არ იცის...

მესაათე (სრულად)

ორშაბათი დილა იყო. ღამის სიჩუმისგან დატყვევებული, ახლადგაღვიძებული, პატარა ქალაქი ნელ-ნელა ითავისუფლებდა თავს მინავლებული ბნელი წუთებისგან და რიგში ჩამდგარ მორიგ დღეს აღდგენილი ძალებით ეშურებოდა.

"ტერნერების ფერმა" (თავი 1)

"ამქვეყნად ყველაფერი წყალმა რომ წაიღოს და ის გადარჩეს, კიდევ ექნება აზრი ჩემს ყოფას, მაგრამ თუ მთელი ქვეყანა გადარჩა და ის დაიღუპა, სამყარო ჩემთვის გაუცხოვდება და აღარც მის ნაწილად აღვიქვამ თავს."

ერეკლე ქავთარაძე. /1 /

ხანდახან მგონია რომ ავიკვიატე. ასე უბრალოდ ერთმა გაღიმებამ უაზრო იმედები ჩამისახა და სრულიად გამაბრუა, არადა ხომ ვიცი შანსი ნულს ქვემოთ მაქვს. ერეკლე ის პიტი არაა ჩემი არსებობა რომ შეამჩნიოს.. ყოჩაღ თათია, როგორი გონიერი ხარ ხოლმე მეგრამ, ხომ

ყოფილი დეტექტივი

ამჯერად "ყოფილი დეტექტივის სამითავი ერთად 4,5,6 იმედიმაქვს ისიამოვნებთ

გაიცანით...კატო! (1)

დილით საშინელი თავის ტკივილი მაღვიძებს, თვალებს ნაძალადევად ვახელ და გარემოს ინტერესით ვაკვირდები. თავიდან ყველაფერი ერთმანეთში ირევა, ბუნდოვნად ვხედავ, თუმცა ცოტახანში ყველაფერი მკაფიო ხდება და საგნებს ერთმანეთისგან ნორმალურად ვარჩევ. უცხო ოთხაში

ევა - თავი10

ის პატარა ოთახი, ის მუსიკა, ღვინო, ნახატი და ცეკვა, ალბათ, არასდროს გაქრებოდა გიშრისფერისა და ხორბლისფერის მეხსიერებიდან... ევდაკიამ და კონსტანტინემ დაიწყეს მთვარით განათებულ გზაზე სიარული, თუმცა სწორედ მაშინ, როცა ყველაზე ბედნიერები იყვნენ, მთვარემ

უცხომიწელი ( ნაწილი პირველი )

ყოველთვის რაღაცნაირი ტიპი ვიყავი , ადამიანებთან ურთიერთობა არ მიჭირდა მაგრამ ყველა ასე ამღწერდა "რაღცნაირი უცნაური ხარ" რა მხრივუცნაური?? კაცმა არ იცის...