ეტა-კილია (2)

თვალის გახელისთანავე მიხვდა,რომ ელენეს მისი გაღვიძება დაავიწყდა და საწოლიდან გიჟივით წამოვარდა,კარადა გამოაღო და რაც ხელში მოხვდა ის ჩაიცვა წიგნებს ხელი დაავლო და ჩანთაში უსწორმასწოროდ ჩაყარა..ნახევრად შიშველი შევიდა სამზარეულოში და ქაღალდის ჭიქაში

მომენდე (მეხუთე თავი)

-საშიში არაფერია დამიჯერე,მოდუნდი და ,,მომენდე’’ პატარ -პატარა ჩხვლეტებს ვგრძნობდი , სანდრო ისე ფრთხილად მოქმედებდა ზოგჯერ დავცინოდი.უფრო მტკკივნეული მეგონა მაგრან ან ძალიან მტკივნეული არ არის ანდაც სანდროს ხელით გაკეთებული არ იყო მტკივნეული.

არ შეგიყვარებ. 9თავი

-აბა ვინ? -დაიცათ! მისაღებიდან გავედი და კალე რასაც ქვია შევათრიე.გვერდში გაღიმებული ამოვუდექი ,მანაც გაღიმებულმა გაუწოდა დედას თაიგული

*უბრალოდ მე* სრულად

-who...შენ? შენ აქ რას აკეთებ? ვერ გაიგე მაშინ რა გითხარი? თუ ჩემ მეგობრებს არ აფასებ მაშინ მე შენთან არაფერი მესაქმებათქო-

დემეტრე ფილფანის საკუთრება(დასასრული)

დილას ანასტასიას კოცნები და ჩურჩული მაღვიძებს, ჩემი ფერიაა ეს გოგო, თვითონ თუ გაიღვიძა მერე მეც აღარ მაძინებს, სულ იმას იძახის მე მღვიძავს და სხვას რატომ უნდა ეძინოსო. ისე მსიამოვნებს მისი კოცნები, რომ თავს ისე ვაჩვენენ თითქოს არ მესმის

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 4 თავი

იმ პერიოდში ყოველთვის ვცდილობდი რეალობას გავქცეოდი და მარტო ყოფნა ამის საშუალებას მაძლევდა. ჩემს სამყაროში ვიყავი ჩაძირული და ვერც კი ვხვდებოდი ჩემს გვერდით ვინმე თუ იყო, მანამ სანამ მისი ხმა არ გავიგე.

მომენდე (მეოთხე თავი)

-რომ გაკოცო გამიბრაზდები? თითქოს ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა,არ მოველოდი თუ ამას მეტყოდა.ჩემს პასუხს არ დალოდებიაა მისი ტუჩები ჩემსას შეეხნენ.სანდროს ხელები რომ არა ალბათ წავიქცეოდი.ძალიან ნაზად მკოცნიდა ,მე კი ამ სამყაროს საერთოდ მოვწყდი,მუცელში

მომენდე (მესამე თავი)

-სანდრო? -რაიყო მშიშარა? -ხვალ სკოლაში იქნები? - რა გრძელი ენა გაქ ვიკა ,რა შენი საქმეა იქნება თუ არა სკოლაში. ფიქრებში გამოვლანძღე ჩემი თავი. -აუცილებლად.- იყო სანდროს პასუხი და მე ბედნიერი გადმოვედი მისი მანქანიდან.

-ესე იგი, შეიძლება შეგიყვარდე კიდეც? -უკვე მიყვარხარ 3 თავი

ახლა ცოტას დავიძინებ, 4 საათისთვის გამაღვიძე რომ განცხადებებზე დავრეკო. მანამ შენ შენი ოთახი როგორც გინდა ისე მოიწყვე, შეგიძლია ჩემს ტანსაცმელს გადახედო და რაც მოგეწონება შენთვის დაიტოვე-ვეუბნები ღიმილით და ბალიშზე თავს კომფორტულად ვათავსებ....

სხვისი ქალი აივნიდან -10- [ დასასრული ]

მივხვდი იმასაც რომ ნიკიტას არა მხოლოდ ვაღმერთებდი, არამედ ყოველთვის მინდოდა მისნაირი ვყოფილიყავი. კაცი რომლის სიტყვასაც ფასი ექნებოდა, კაცი რომელსაც პატივს სცემდნენ, კაცი რომელსაც არაფრის ეშინოდა და მინდოდა ვყოფილიყავი კაცი რომელიც ყოველთვის სწორად