მომენდე

ისე გრძელი ენა კი გაქ და სწავლაშიც რომ გამოგდგომოდა კარგი იქნებოდა .არ ჩამორჩა სანდრო.ეს უკვევ პიკი იყო.ჩანთას ხელი ვტაცე და კლასიდან ტირილით გამოვარდი.მეზიზღებოდა ეს სკოლა და ჩემი თავი რადგან ისეთი სუსტი ვარ თავიც კი ვერ დავიცავი.პირველი დღეა რაც

ესპანელი მაფიოზები ●15●

პერანგის ღილები შეიხსნა და კარადის კარი გამოაღო იქედან კი შავი ბრჭვიალა მოკლე კაბა გამოიღო.ლიზასი იყო.კლუბში რომ ეცვა.ცხვირთან მიიტანა და მონატრებული სურნელი ღრმად შეისუნთქა.

*უბრალოდ მე* -3-

მოიცა ჩვენ რა ვიცნობთ ერთმანეთს დაჟე?მხოლოდ ერთხელ შეხვედრა არ ნიშნავს რო მიცნობ -კაი ხო, ესეიგი გაგახსენდი -კი -მაშინ კაფეში შევხვდეთ და ერთმანეთი “გავიცნოთ”

სხვისი ქალი აივნიდან -8-

საავადმყოფოდან საღამო ხანს მსუბუქი ტვინის შერყევითა და მრავლობითი დაბეჟილობებით გამომწერეს. სიმპატიურმა ექთანმა წოლითი რეჟიმი და რამდნეიმე ძლიერი ტკივილგამაყუჩებელი გამომიწერა. თუმცა წოლის დრო არ მქონდა. ანკა მეორე დღე იყო რაც არ ჩანდა, აუცილებლად

დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი9)

დილას დემეტრემ ანასტასიაზე ადრე გაიღვიძა და იმის გამო რომ ეჩქარებოდა დემეტრესთან უცბად წამოდგა გაემზადა და საწოლში, თავის მხარეს პატარა საჩუქარი დაუდო და ჩქარა და ჩუმად წავიდა სახლიდან აკაკისთან საქმის დასამთვარებლად. აკაკი ეს იყო ადამინაი

მექანიკურად! (22 თავი)

კატოს დაბადების დღემ მშვიდად ჩაიარა. ლევანს და თათას მის მერე ერთმანეთთან შეხება არ ჰქონიათ.კარგად მოილხინეს და ნასიამოვნები დაიშალნენ. მეორე დილით კატომ თათას დაურეკა -ხომ არ გაგაღვიძე?-ახალი გაღვიძებული იყო კატო,თვალი გაახილა თუ არა ეგრევე თათას

*უბრალოდ მე* 2 თავი

ლუკა ატრაქციონზე იყო, ბუბა კი ხელში მეკავა და ნაყინს ჭამდა ამ დროს ტელეფონმა რო დამირეკა....

ჭირვეული (თავი 8)

კი , ვხვდები. - როცა მეტყვი იმ დღესვე დაგშორდები და მოვაგვარებ ამ პრობლემას, სამი კვირის მერე იქნება ეს თუ მანამდე, უბრალოდ, ვნახოთ სადამდე შევძლებთ ასე ცხოვრებას. კატო დადუმდა, შემდეგ ლევანს მიუახლოვდა და ჩაეხუტა. - ზოგჯერ იცი , მეც კი არ ვიცი

ის აქ არის -I-

ცეცხლი და წყალი ვერასდროს იქნებიან ერთად, თუმცა ეს ის ისტორიაა როცა მათი ურთიერთობისას არც ცეცხლი ჩაქრა და არც წყალი დაშრა რამაც ყველაფერი საპირისპიროდ შეცვალა მათ წუთისოფელში.

სხვისი ქალი აივნიდან -7-

აქამდეც გააზრებული მქონდა, რომ სიკვდილს ვუყურებდი თვალებში ანკასთან გატარებული ყოველი წამით. მაგრამ ისე არასდროს როგორც დღეს. ამ ტკივილებში რომ გავიღვიძე და მივხვდი ეს მხოლოდ მცირედი იყო რისი გაკეთებაც ჩემთვის შეეძლო ანკა დადიანსა და ნიკიტა