ალისებრი გრძნობა

-არ გავყვები ცოლად კაცს, რომლსაც არ ვიცნობ! შეიგნე ეს -დაიღრიალა, ქურთუკი აიღო და სახლიდან გავარდა. ლიზა წიკლაური, გოგონა რომელიც ოცნებებიდან მწარე რეალობამ გამოაკვლია. 16წლის იყო დედა რომ გარდაეცვალა. ძალიან უჭირდა მის გარეშე. არავინ ყავდა მამის

შემთხვევითი პატარძალი (თავი მეოთხე)

სიყვარულზე ბევრი რამ წამიკითხავს,მაგრამ მაინც ვფიქრობ,რომ მისი გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია.ხშირად მიფიქრია ვინ იქნებოდა ის ერთადერთი ადამიანი ვისთან ერთადაც გავატარებდი ახალგაზრდობას შემდეგ კი სიბერის ტკბილ

გარდაცვლილი შემიყვარდა (თავი I)

ნოემბრის ცივი ქარი ქროდა.ქარი ტიტველ ხეებზე შემორჩენილ ფოთლებს წრეზე დაატარებდა.ყველას სადღაც მიეჩქარებოდა,მათ შორის მეც.ძალიან მციოდა,ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი და თბილ ლოგინში ჩამერგო თავი,ალბათ მთელი დღე დავიძინებდი.გზად ცხელი ყავა

ჩემი სასჯელი ხარ (6თავი)

ალექსანდრე ანას შეშინებული დაყურებდა და ვერ ბედავდა შეხებოდა, ვეკო სარკიდან აკვირდებოდა მის რეაქციას -ალექს მაჯებზე დააჭირე ამის დედაც-უყვირა ბოლოს მწყობრიდან გამოსულმა,

ცრემლების პრინცესა ( დასასრული)

- იცი, თათი რა ბედნიერი ვარ, როცა გხხედავთ ოთხივეს ერთად... ამაზე ოცნებაც კი არ შემეძლო... ოცნებაშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი ამას... მე, შენ და ჩვენი შვილები... ყოველი წუთი მიხარია, ყოველი დილა და საღამო...

ემოციური გადაწყვეტილება 2 ნაწილი

ერთი კვირა გავიდა მას შემდეგ რაც საქართველო დავტოვეთ. ალექსანდრე დიდი ოჯახის ნაწილი იყო. მთელი ოჯახი ერთად ცხოვრობდა უზარმაზარ სახლში, რომელიც ხუთ ვარსკვლავიან სასტუმროს უფრო ჰგავდა ვიდე საკუთარ საცხოვრებელს.

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი 18 თავი.

-კომისარო ძნელად მოსახელთებელი ცხოველი ხაფანგის გარშემო ტრიალებს,გპირდები ერთ დღეს ხაფანგშიდაც მოხვდება. -ყოჩაღ ლექსო ლომი ხარ,გააგრძელე და კიდევ ველოდები შენსგან სიახლეებს.სახლში იყავი ბებო ნახე?

არ დამივიწყო (თავი მეორე)

ჯანდაბა, ჯანდაბა- ვბრუტყუნებდი და თვალებდახუჭული მივაპოვბდი ჰაერს, გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა მარჯვენა მხრიდან დაჯახება ვიგრძენი, მერე ჩაძირვა წყალი საკმაოდ ცივი იყო. თავი ამოვყავი წყლიდან და თითქოს რამდენიმე საათია არ მისუნთქავსო ისე ჩავისუნთქე

მთაწმინდის მთვარე {18}

მიიღო კიდეც თავისი. - კმაყოფილმა ჩაილაპარაკა, თან ხელის გულებით დაეყრდნო კენჭებს. -ერთმანეთს ვკარგავთ? -კითხვის ნიშანი?

გაიქეცი! (თავი 12)

ცოტა გული დამწყდა, რომ ერთად არ ცხოვრობდნენ, მაგრამ რას ვიზამთ. ვერ მოთხოვ ადამიანს ძალით შეიყვარე შენი შვილი მამაო. ანასთან მივედი და საახალწლო საჩუქარიც გადავეცი ,საოცარი ბავშვი იყო ქრისტესია. და აქედანვე ეტყობოდა, რომ დემეტრეს გავდა. ანას